Για το θέμα των απορριμμάτων μίλησε στο δημοτικό συμβούλιο της Τετάρτης 10-07-2019 ο πρώην Δήμαρχος Λευκάδας Κωνσταντίνος Δρακονταειδής.
Με αφορμή την αντιπαράθεση Κωνσταντίνου Γληγόρη και Στάθη Βλάχου ανέφερε ότι ξανά ζήσαμε και σήμερα αυτά που ζούμε εδώ και πέντε χρόνια.
“Μερικοί άνθρωποι δεν μπορούν να χωνέψουν ότι υπάρχουν δημοτικές αρχές οι οποίες προσπαθούν να κάνουν το καλύτερο για τον τόπο τους.”
Σε ότι αφορά την οριστική λύση του προβλήματος, ο κύριος Δρακονταειδής ανέφερε ότι έχουν ορισμένοι και εντός και εκτός Λευκάδας κυριολεκτικά φαγωθεί -φύσει και θέση- να μη γίνει η δημοπράτηση της μονάδας από την υπάρχουσα δημοτική αρχή.
Είτε γίνει όμως είτε δεν γίνει η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών γνωρίζει ότι η μεγάλη διαδικασία για να γίνει η δημοπράτηση της ΜΟΠΑΚ, όπως και όλη η διαδικασία με τη συνεργιστική λύση έγιναν από αυτή τη δημοτική αρχή και αυτό το δημοτικό συμβούλιο, ευχαριστώντας τη συντριπτική πλειοψηφία που είναι τα σκουπίδια ως “Εθνικό θέμα”.
“Μέχρι 15 μέρες πριν τις εθνικές εκλογές το υπουργείο έλεγε ότι από μέρα σε μέρα στέλνει την προέγκριση δημοπράτησης για να βγει ο διαγωνισμός στον αέρα και ως θαύμα 10 μέρες πριν τις εκλογές περίπου, το Υπουργείο είπε να το αφήσουμε καλύτερα για μετά τις εκλογές, γιατί υπάρχει μία καταγγελία που εκκρεμεί εδώ και πάνω από ένα χρόνο.
Όταν μας έλεγε 10 μέρες πριν τις εθνικές εκλογές ότι δίνει την προέγκριση φυσικά και γνώρισε την καταγγελία, το ίδιο είχε έρθει και ελέγξει.”
Για όλα αυτά ο κύριος Δρακονταειδής επικαλέστηκε τη μαρτυρία όλων των συναδέλφων, από όλες τις παρατάξεις που κλήθηκαν στο γραφείο του για να ενημερωθούν πλήρως με όσα είπε και τώρα ο κύριος Βλάχος και ήταν όλοι παρόντες πλην του κυρίου που έκανε το ερώτημα.
“Στο θέμα της δεματοποίησης, αναφορικά με το μεταβατικό στάδιο, γνωρίζετε πολύ καλά ότι η μεταβατική λύση που είχαμε προτείνει και ήθελε όλο το σώμα, συνάντησε την άρνηση αυτών των οποίον είχαμε απευθυνθεί, όπως για παράδειγμα ο δήμος ακτίου-βόνιτσας ο οποίος αρνήθηκε να συμβεί κάτι τέτοιο και υλοποιήσαμε το στάδιο της δεματοποίησης έτσι όπως ήταν αποφασισμένο με τυπικούς όρους από το προηγούμενο δημοτικό συμβούλιο και εμείς υλοποιήσαμε την αγορά του μηχανήματος κτλ.
Οι ευθύνες μας είναι συλλογικές και αφορούν το σύνολο της δημοτικής αρχής, όπως σωστά επεσήμανε ο Μάρκος Νικητάκης λίγο πριν πάρει το λόγο, καθώς διαχειριστήκαμε το πρόβλημα με τη μεγαλύτερη ευαισθησία ώστε να το περιορίσουμε, καθώς έχουμε ζητήσει και έχουν ενημερωθεί τόσο οι επικεφαλής των παρατάξεων αλλά και ο νέος δήμαρχος από την πρώτη στιγμή, από τον Μάιο στις δύο αποκεντρωμένες διοικήσεις δυτικής Ελλάδας και Ηπείρου, μετά την άρνηση του δήμου Ακτίου-Βόνιτσας να πάρουν απόφαση ούτως ώστε αφού από τον Απρίλιο ξεκίνησε την καινούργια μονάδα τη λειτουργία της στην Ήπειρο, ώστε να αποδεχτούν να πηγαίνουν τα απορρίμματα εκεί και να επεξεργάζονται με όποιο κόστος συνεπάγεται.
Μάλιστα πριν από περίπου ένα μήνα λίγους μήνες πριν τις δημοτικές εκλογές, ξαναπήγα στην Αθήνα και είχα συνάντηση στο υπουργείο για να μπορέσει το υπουργείο να καλύψει ένα μέρος μεταφοράς, για να μην επιβαρυνθεί το συνολικό κόστος ο δήμος, με το Υπουργείο να απαντά ότι υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να αναλάβει το κόστος μεταφοράς και όχι τα τέλη επεξεργασίας ή εναποθέσεις του υπολείμματος.
Όλα αυτά ξεκίνησαν από πέρσι τον Ιούλιο που ξεκίνησε και δεματοποίηση και ξεκινήσαμε τις επαφές ώστε το μεταβατικό στάδιο της δεματοποίησης να εξομαλυνθεί μεταφέροντας τα απορρίμματα εκεί με όλες τις καθυστερήσεις που πραγματοποιήθηκαν.
Στο ερώτημα του κυρίου Γληγόρη με ποιες αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου πραγματοποιήθηκαν όλα αυτά ο κύριος Δρακονταειδής απάντησε ότι στο ζήτημα της μεταφοράς των απορριμμάτων, οι αποφάσεις θα παρθούν μετά εφόσον έχεις θετικές απαντήσεις από τη δική τους μεριά και προφορικά είχαμε θετικές απαντήσεις.
Οι αποφάσεις έπονται, πρώτα κάνεις διαπραγμάτευση και μετά παίρνεις αποφάσεις σου και αυτή είναι απολύτως καθαρή απάντηση στο ερώτημα.
Μα πάντα ο βαθμός κατάρευσης ενός συστήματος είναι ο βαθμός αντιφασεών του δομικά.
Σε επίπεδο κινούντοςβτην ιστορία αιτίου ( ανθρώπων) είναι εξ ορισμού ο ντόπιος τορπιλισμός της όποιας λύσης.
Γιατί δεν προκύπτουν ωφελήματα απ την λύση τόσα όσα προκύπτουν χρόνια απ την μη λύση καιβτην διόγκωση του προβλήματος.
Η σχέση αναλογίας είναι σαφής
Τόσο μεγαλύτερα ωφελήματα όσο περισσότερα σκουπίδια και όσο μεγαλύτερο και άρα συνθετότερο απ τον όγκο το πρόβλημα.
Ήδη το ποσοτικό ( ο όγκος) έγινε ποιοτικό : οι σχέσεις δημοτικών συμβούλων που αλληλοβρίζονται επί κοινού προβλήματος !!.
Το πρόβλημα αισθητικοποιήθηκε πλέον και από πρόβλημα διαχειρησης σκουπιδιών έγινε πρόβλημα διαχείρησης σχέσεων ανθρώπων οι οποίοι εκλέγονται για να λύσουν το κοινό πρόβλημα.Άρα το πρόβλημα των σκουπιδιών μπήκε σε 2ο επίπεδο και σε πρώτο μπήκαν οι σχέσεις-διαφωνίες ουσιαστικά-δημοτικών συμβούλων.
Και σε αυτό ευθύνη έχουν όλοι οι αποστεωμένοι και οφιτσιαδόροι ενός μικρού περιφερειακού τόπουνσαν την Λευκάδα ( ο μικρότερος νομός της χώρας) που αυτοβαυκαλίζονται ομφαλοσκοπούντες ναρκισσευόμενοι το πολύ σε οικογενειακά μεγέθη.
Δεν μένεινπαρά να ιδεολογικοποιηθεί το πρόβλημα στις καφενοβειακές εκδοχές του παζαριού και των σουβλατζίδικων , και γίνεται πρόβλεψη εδώ, για την δημιουργία καφενέδων αντιμαχομένων ιδεολογικά για το σκουπιδικό.Που θάχουν όμως μια κοινή ιδιότητα.Θα τα πνίγει η ιδια βρώμα.και η ίδια κάπνα απ τα σκουπίδια.Αυτή η βρώμα και η κάπνα θάναι κοινή για όλους.