Πυρκαγιά ξέσπασε, από άγνωστη μέχρι στιγμής αιτία, σε εν κινήσει λεωφορείο του ΚΤΕΛ Θεσσαλονίκης.
Το λεωφορείο από την Αθήνα με προορισμό τη Θεσσαλονίκη, κινούνταν στον κόμβο της Κατερίνης, όταν ξέσπασε η φωτιά στην εξωτερική μονάδα του κλιματιστικού στην εξωτερική οροφή.
Οι επιβάτες κατέβηκαν εγκαίρως και, μαζί με τον οδηγό, προσπάθησαν και κατάφεραν να σβήσουν τη φωτιά με πυροσβεστήρες.
Τα νέα Λεωφορεία -μεγάλα ογκώδη με αντιστάεις αεροδυναμικές μεγάλες, φορτωμένα και με ηλεκτρικά κάθε λογής ( αυτό ειναι το χειρότερο) για να ακολουθήσουν τους ενεργειακούς κανονισμούς που επιβάλλονται ( πολλοί απ αυτούς τους κανονισμούς είναι και περίεργοι) , σε συνδυασμό με το λογικό κόστος είναι εκτός κατασκευαστικής πραγματικότητας και συμβατότητας.
Δεν μπορείς να κατασκευάζεις τέτοιο όχημα έστω και για υπηρεσιακή ταυτητα ώς 80-100 χιλιομέτρων με μοτέρ υπερπληρωμένο χαμηλού κυβισμού για μικρή κατανάλωση και δήθεν αποφυγή καυσαερίων.Και ταυτόχρονα το μικρό αυτό μοτέρ να πρέπει να εξυπηρετήσει και τις ηλεκτροενεργειοβόρες απαιτήσεις στο όχημα της συγχρονης μετακίνησης.
Εδώ ακούγεται τεχνικά ότι πλέον και τα βαρέα αυτά οχήματα συνολικά έχουν χωρητικότητα στον κινητήρα ονο 10 λίτρα έστω υπερπληρωμένα -άρα λειτουργούν σε μεγαλύτερες θερμοκρασίες συνολικά είναι εξακύλινδρα ( για λιγώτερη κατανάλωση και καυσαέρια ) και φορτωμένα με ηλεκτρονικούς κσι ηλεκτρικούς αυτοματισμούς. Η ποιότητα των υλικών ιδιαίτερα καλωδιώσεων και αυτοματισμών όσο καλή και νάναι δεν μπορεί παρά να βγάζει προβλήματα αγωγιμότητας.Όπως και τα υπερπληρωμένα μοτέρ να λειτουργούν σε ψηλότερες στροφές με μεγαλύτερες απαγωγικές θερμοκρασιακές ανάγκες.
Η πρωτογενής ψήξη του κινητήρα είναι οι ρυθμοί περιστροφής του μαζί με την ποσότητα λαδιών που εξυπηρετούν αυτοές τις δυναμικές περιστροφής. Μικρότερα μοτέρ έχουν μικρότερη χωρητικότητα λαδιού -έστω και αν χρειάνται αντίστοιχα μικροτερη-αλλά αν δουλεύουν σε ψηλούς ρυθμούς περιστροφής υπερσυμπιεσμένα τότε οι όλες δυναμικές ισορροπίες λειτουργίσς του μοτέρ αλλάζουν.
Πλέον τα συστήματα υπερπλυρωμένης αύξησης της ισχύος απαιτούν συνδιαστικά πρόσθετη εργαλειακότητα και εξαρτήματα για την ψύξη και όλο αυτό επιβαρύνει τα θερμικά φορτία και του κινητήρα και των περιφερειακών και ηλεκτρικών εξαρτημάτων.
Και οι βιομηχανίες κατασκευής και οι τεχνοκράτες και πιλιτικοί εγκέφαλοι που θεσπίζουν κανονισμούς ενέργειας και ρύπων κατά κλάσεις συτοκινούμενουν ( άγνωστο με τι κριτήρια και σκοπιμότητες και συμφέροντα), καλά είναι να αφήσουν τις βλακώδεις μεθοδεύσεις και τα δήθεν μικρότερα κόστη ( που καταλήγουν τελικά υψηλότερα κόστη ) και να ξέρουν ότι τα λεωφορεία δεν φκιάχνονται για να κυκλοφορούν κενά και αδειανά αλλά για να μεταφέρουν ανθρώπους.Και οι επαγγελματίες του επαγγέλματος να μην είναι στραμμένοι σε κάθε λογής πολλά υποσχόμενη οικονομικότερη κατασκευή και οικονομικότερο προ’ι’όν.Γιατί τελικά κοστίζει περισσότερο με μικροτερο ωφέλιμο χρόνο ζωμής κάί πόλλά προβλήματα συντήρησης και επισκευών.
Μπαγκατέλες βιομηχανικά προιόντα σε έκφραση θερμοπλαστικών- θερμοσκληρυνόμενων- γενικά πλαστικών πετροχημικής προέλευσης και ηλεκτρονικής μορφοποίησης , που η χρήσης τους θεωρείται και ταυτίζεται με την αρχιτεκτονική σχεδιαστικά του προιόντος.
Ρίχνουν το κόστος δήθεν αλλά αυξάνουν το κέρδος μια και οι τελικές τιμές των προιόντων αυτών δεν πέφτουν, απλά όλ αυτό το μπάχαλο πουλιέται ως καινοτομία , που δήθεν κοστίζει.
Ούτε ένα καρότσι για μωρά παιδικό δεν μπορεί να σχεδιάσει και να συνθέσει αρχιτεκτονικά η αυτοκινητοβιομηχανία, που μπορεί να κατασκευάσει ένας ανεξάρτητος τεχνίτης στην μικρότερη πόλη ή σε χωριό του κόσμου.
Αυτοκίνητα του χαμού κάθε τύπου , ιχε- φορτηγά- ημιφορτηγά- λεωφορεία κλπ αυτοκινούμενα όλα ως βιομηχανικά προιόντα τους γιαμπανά και της πλάκας,σε κάθε σημείο τους , πλαίσιο, μοτέρ, κάσωμα και στις κάθε λογής ηλεκτρονικές και ηλεκτρικής τσαπατσουλιές που είναι πλέον και επικίνδυνες για τους χρήστες από πιθανές- σίγουρες- αστοχίες των υλικών. Μηχάνημα κάθε τύπου χωρίς βλάβη και υλικό χωρίς αστοχία δεν υπάρχει.
Η κάθε γραμμή παραγωγής κάθε προ’ι’οντος, δεν σημαίνει ότι φκιάχνεται για να ρίξει μόνο το κόστος , αλλά πρώτιστα για να διασφαλίσει την τυποποίηση της ποιότητας απ την οποία θα προέλθει η μείωση του κόστους και το καλύτερο βιομηχανικό προιόν.
Τα τελευταία χρόνια όλος ο συλλογισμός της βιομηχανικής παραγωγής έχει ανατραπή υπερ της κάθε παραγωγικής και φθηνής ευκολίας που εμφανίζεται ως καινοτομία παρφουμαριμένη με ασύμβατα λειτουργικά υλικά.
Ούτε ένα παιδικό μωρουδίστικο καρότσι δεν μπορούν να φκιάξουν πλέον, και βέβαια όποιος κατασκευαστής- αν έμεινε κανείς- που ακόμη επιμένει στον βιομηχανικό σχεδιασμό κατευθυνόμενο προς τον λειτουργισμό και την κάλυψη ικανού χρόνου οικονομικής ζωής για το προ’ι’ον, βλέπει κάθε λογής άτεχνους και άσχετρους κατασκευαστές να προοδεύουν προβάλλοντας τις μπαγκατέλες ως προιόντα. Και έτσι ο σοβαρός κατασκευαστής μένει χωρίς πελατεία και τελειώνει.
Και καλά ο κάθε μεμονωμένος καταναλωτής μπορεί να λέει ότι φέρει την ευθύνη των επιλογών του ( αν ήξερε τι σημαίνει αυτό δεν θα τόλεγε ), αλλά οι όσοι εμπορεύονται αγαθά ή υπηρεσίες που έχουν και δημόσιο χαρακτήρα χρησιμοποιώντας προ’ι’οντα χωρίς την απαραίτητη τεχνολογική κουλτούρα τι γίνεται ???