ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Λευκάδα, 13 Ιουλίου 2021
Θανάσης Καββαδάς: «Με την κατασκευή της υποθαλάσσιας ζεύξης θα συμπληρωθεί ο χάρτης των μεγάλων υποδομών για τη Λευκάδα» – Δημόσια έκκληση από το βήμα της Βουλής στον Κώστα Καραμανλή για επιτάχυνση του έργου
Ομιλία στην ολομέλεια της Βουλής πραγματοποίησε ο Βουλευτής Ν. Λευκάδας, Θανάσης Καββαδάς, στο πλαίσιο συζήτησης νομοσχεδίου του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών για κατασκευή του αυτοκινητοδρόμου Κεντρικής Ελλάδας Ε65, με ιδιαίτερες αναφορές στην Αμβρακία Οδό και την υποθαλάσσια ζεύξη Λευκάδας – Αιτωλοακαρνανίας.
Πριν την έναρξη της ομιλίας του, με αφορμή το κολακευτικό σχόλιο του προεδρεύοντος κ. Απόστολου Αβδελά για τη Λευκάδα, ο Βουλευτής άδραξε την ευκαιρία να καλέσει τους πολίτες να την επισκεφθούν και να γνωρίσουν από κοντά το νησί με τις μοναδικές παραλίες, τις οποίες μάλιστα χαρακτήρισε ως «τις ομορφότερες του κόσμου».
Στην ομιλία του ο Βουλευτής ανέφερε ότι η Νέα Δημοκρατία πριν δύο χρόνια κλήθηκε να διαχειριστεί μια ιδιαίτερα πολύπλοκη κατάσταση στα μεγάλα έργα, όπου παθογένειες και αστοχίες του παρελθόντος, λανθασμένες και αδιέξοδες επιλογές, είχαν οδηγήσει πολλά από αυτά στις καλένδες.
Τόνισε ότι η κατασκευή του αυτοκινητόδρομου κεντρικής Ελλάδας Ε65, που θα συνδέσει την Αθήνα με τη Δυτική Μακεδονία, με την Ιταλία (μέσω της Ηγουμενίτσας), αλλά και με τα Δυτικά Βαλκάνια, την Κεντρική και τη Βόρεια Ευρώπη, έρχεται ως αποτέλεσμα σκληρών διαπραγματεύσεων της ελληνικής κυβέρνησης με την Κομισιόν προκειμένου να εγκριθεί η χρηματοδότησή του από το Ταμείο Ανάκαμψης. Επεσήμανε ότι με συνολικό προϋπολογισμό 442 εκ. ευρώ και τη δημιουργία 1.000 νέων θέσεων εργασίας, έχει ξεκάθαρο αναπτυξιακό πρόσημο για όλη τη χώρα, δημιουργώντας νέες προοπτικές τουριστικής και οικονομικής ανάπτυξης για πολλές περιοχές χάρη στις γρήγορες και ασφαλείς μετακινήσεις που εξασφαλίζει.
Ο Βουλευτής στη συνέχεια αναφέρθηκε στον οδικό άξονα Άκτιο-Αμβρακία, ένα έργο που χαρακτήρισε «σύγχρονο γεφύρι της Άρτας», αφού έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί πριν από 4 τουλάχιστον χρόνια. Τόνισε ότι έπεσε θύμα αστοχιών και λανθασμένων επιλογών από την προηγούμενη κυβέρνηση, η οποία επέλεξε τη λύση μιας νέας εργολαβίας σκούπα, ενώ το έργο ήδη κατασκευαζόταν και η αντιμετώπιση των προβλημάτων μπορούσε να γίνει μέσα από συμπληρωματικές συμβάσεις, όπως άλλωστε είχε επιβεβαιώσει τότε και το αρμόδιο Υπουργείο απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις που είχε καταθέσει ο κ.Καββαδάς στη Βουλή.
Ανέφερε ότι στις τότε παρεμβάσεις του είχε επισημάνει ότι με τη νέα εργολαβία-σκούπα το έργο θα σταματούσε, κάτι που πράγματι συνέβη καθώς ξεκίνησαν οι προσφυγές κατά του νέου διαγωνισμού, με αποτέλεσμα ένα έργο μείζονος αναπτυξιακής σημασίας για τη Λευκάδα αλλά και την ευρύτερη περιοχή της Δυτικής Ελλάδας να σταματήσει.
Ευχαρίστησε τον Υπουργό Υποδομών, Κώστα Καραμανλή, ο οποίος ήταν παρών κατά την ομιλία του, για τη στενή συνεργασία που είχαν από το 2019 με σκοπό την αναζήτηση της βέλτιστης λύσης για την υλοποίηση του έργου, καθώς και για το ότι αντιλήφθηκε από την πρώτη στιγμή τη σημασία και την εμβέλεια αυτού του έργου για την ανάπτυξη της περιοχής.
Ανέφερε ότι ο δρόμος θα ολοκληρωθεί έως το 2023, ενώ η παράκαμψη της Αμφιλοχίας θα δοθεί στην κυκλοφορία το 2022, καθώς και ότι μαζί με τους νέους οδικούς άξονες Βόνιτσας-Λευκάδας και Άκτιου-Αγίου Νικόλαου, η Αμβρακία οδός θα αναβαθμίσει το οδικό δίκτυο της περιοχής, δημιουργώντας προϋποθέσεις τουριστικής και οικονομικής ανάπτυξης, με δεδομένη μάλιστα και την αναβάθμιση του αεροδρομίου στο Άκτιο.
Τόνισε ωστόσο, απευθυνόμενος στον Υπουργό, ότι για τη Λευκάδα, ο χάρτης των νέων μεγάλων υποδομών θα συμπληρωθεί μέσα από την κατασκευή της υποθαλάσσιας ζεύξης που θα συνδέει το νησί με την Αιτωλοακαρνανία. Συγκεκριμένα, ο Βουλευτής στην ομιλία του ανέφερε:
«Πρόκειται για ένα έργο πνοής για τη Λευκάδα, ιδιαίτερα ενόψει της ολοκλήρωσης και των νέων οδικών αξόνων. Το νησί μας είναι εξαιρετικά ελκυστικός τουριστικός προορισμός όχι μόνο για τις ομορφιές και τις ποιοτικές υπηρεσίες τουρισμού, αλλά και επειδή έχει το προσόν της χερσαίας πρόσβασης. Τους καλοκαιρινούς μήνες, ακόμα και φέτος που ο τουρισμός είναι μειωμένος, οι ουρές που σχηματίζονται τόσο στη στεριά από αυτοκίνητα, όσο και στη θάλασσα από σκάφη, είναι τεράστιες.
Φανταστείτε ότι, για να φτάσει κανείς στη Λευκάδα από την Πάτρα, χρειάζεται δύο ώρες, όμως τους καλοκαιρινούς μήνες, για να μπει στο νησί από την πλωτή γέφυρα και να διασχίσει το παραλιακό μέτωπο της πόλης, μια απόσταση δηλαδή 4 χιλιομέτρων, χρειάζεται μιάμιση ώρα με δύο ώρες. Το δε μποτιλιάρισμα είναι ανυπόφορο όχι μόνο για τους επισκέπτες αλλά, πολύ περισσότερο, για τους κατοίκους.
Τα τελευταία δύο χρόνια, είχαμε διαρκείς επαφές και συναντήσεις στο Υπουργείο Υποδομών, με τον κ. Καραμανλή, και με το γενικό γραμματέα του Υπουργείου κ. Καραγιάννη, για να υπάρξει πρόοδος και θέλω να τους ευχαριστήσω και δημόσια για το ενδιαφέρον και τη στήριξή τους.
Πρόκειται για ένα έργο που οι Λευκαδίτες περιμένουν εδώ και δεκαετίες, και το οποίο η προηγούμενη κυβέρνηση και οι τοπικοί της εκπρόσωποι στη Λευκάδα το μπλόκαραν. Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός το αγκάλιασαν, το ενέταξαν στα μεγάλα έργα υποδομών για τα επόμενα χρόνια και δουλεύουν για να δρομολογηθεί.
Σήμερα, έπειτα από πολλά χρόνια προσπαθειών, χαίρομαι ιδιαίτερα γιατί οι γνωμοδοτήσεις από αρκετά υπουργεία, όπως τα Υπουργεία Υποδομών και Πολιτισμού, αφού εξέτασαν και αξιολόγησαν εναλλακτικές, προκρίνουν τη λύση της υποθαλάσσιας ζεύξης. Τις επόμενες ημέρες θα έχουμε και την οριστική απάντηση από τη Διεύθυνση Περιβαλλοντικών Αδειοδοτήσεων (ΔΙΠΑ), και κατόπιν το Υπουργείο Υποδομών θα διατυπώσει την τελική πρόταση. Το επόμενο βήμα είναι να εξασφαλιστεί και η χρηματοδότηση – και θέλουμε και τη δική σας βοήθεια, κύριε Υπουργέ, για να προχωρήσουν οι διαδικασίες όσο πιο γρήγορα και αποτελεσματικά γίνεται.
Έτσι, Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με αποφασιστικότητα και ευελιξία, με διαφάνεια και υπευθυνότητα, σχεδιάζουμε τις υποδομές και τις επενδύσεις που αποτελούν θεμέλιο για την ανάπτυξη της χώρας, αλλά και για την βελτίωση της ποιότητας ζωής, της καθημερινότητας των πολιτών.
Προετοιμάζουμε τη χώρα για το μέλλον, συνεχίζουμε να χτίζουμε και να δημιουργούμε.»
Η Λευκάδα στο τοπίο της θέλει υπέργεια υψηλής αισθητικής γέφυρα και όχι υποθσλάσσια σήραγγα.
Και ο σχεδιασμός της γέφυρας να αφήνει ύψος για να διέρχονται τα πλεούμενα απ τον δίαυλο πρός Νότο. Δεδομένου ότι ο δίαυλος είναι ρηχός το ύψος των καταρτιών των ιστιοπλο’ι’κών θέλουν υπολογισμό για το ύψος της γέφυρας πάνω απ την επιφάνεια της θαλάσσης.
Συνθήκη ύψους που εύκολα ικανοποιείται και απ τα δεδομένα του τοπίου απ την ακτή του Ξηρομέρου.
Η γέφυρα θέλει και μια προοπτική Ελληνικότητας αρχιτεκτονικά και οι μελετητές έχουν να διαλέξουν απ τις δύο βασικές κατηγορίες σχήματος Ελληνικών γιοφυριών : Στο μιρκέζι ή αμπασωτό. Στην Λευκάδα στα λίγα μικρά γιοφύρια που υπήρχαν επικρατούσε το αμπασωτό.
Η γέφυρα αυτή θά πρέπει νάναι και με πεζόδρομο για την αναψυχή περιπάτου.
Το τοπίο Λευκάδα πρέπει να τοποσημηθεί με έργο τεχνικό εμφατικά στην Ελλάδα και αυτό από μόνο του είναι αναπτυξιακή προοπτική. Ταυτόχρονα ώς φολκλόρ για χρήση θα πρέπει να παραμένει το παλιό πέραμα ώς μνημική ατραξιόν ( για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι) αλλά το πέραμα πρέπει να συντηρείται.
Με μια επεξεργασμένη και προσεκτικά σχεδιασμένη γέφυρα σιδερένια , η οποία θα συντηρείται και θα λάμπει στο φώς του τοπίου , θα τελείται ο μετασχηματισμός δίκην γλυπτού ( γέφυρα) του όλου τοπίου.
Αυτό που επιδιώκει η ίδια η τέχνη και η ανθρώπινη δημιουργία. Να μετασχηματίζεται ο χώρος και αισθητικά σε πρώτο επίπεδο, και λειτουργικά σε π για να δηλούται έτσι η ανθρώπινη παρουσία και ιστορία.
Το τεχνικό επιστημονικό δυναμικό της Λευκάδος ήδη θα έπρεπε να έχει εισφέρει στο θέμα ζεύξη με γέφυρα , να προτείνει και μελέτες σχήματα και στατικότητες. Και μπορεί από δώ και πέρα να αν δεν έχει ασχοληθεί ώς τώρα να ασχολείται.
Η γέφυρα ζεύξις τείνει σχεδιαστικά μορφικά πρός το αμπασωτό σχήμα. Αυτό είναι μια αρχή μαζί με το ότι πρέπει νάναι εκ σιδήρου.
Η ίδια η ζεύξη ώς μοντέρνο γλυπτό στο φώς του τοπίου και για την μέθεξη του επισκέπτη στο φώς της Λευκάδος ( αν η νήσος θέλει νάχει και να υπόσχεται φώς).
Η υποθαλάσσια ζεύξη -λαγούμι-σπάει την διάθεση , υπογειοποιεί τα προοπτικά αισθήματα των διερχομένων, δείχνει λύση αναγκαιότητας και πίεσης του χρόνου σε έναν κόσμο σκοτεινότερο των διαδικασιών επικοινωνίας των ανθρώπων, προχειρότητα και επιβάλλει την αναγκαστική τσιμεντένια ομοιομοσφία κάθε σήραγγας χωρίς αναφορά στην πολιτισμική διακριτότητα και εκ του τοπίου και εκ των ανθρωπίνων συνηθειών.
Οι παλσιότερες σχεδίες και περάματα στην Ελλάδα μαζί με τα γιοφύρια αιώνες είναι το καταπίστευμα της Ελληνικότητας και της Ελληνικής ιστορίας της διαβίωσης στον χώρο.
Και αυτό πρέπει να ληφθεί υπ όψιν στην Ζεύξη της Λευκάδος.
Όλα αυτά οδηγούν σε Αμπασωτή γέφυρα σιδερένια για την ζεύξη της Λευκσδος.
Η υπόγεια σήραγγα για την σύνδεση της Λευκάδος , δεν θα πληρεί γεωδετικούς υπαρκτούς όρους της περιοχής.
Διότι εφ όσον το σεισμικό ρήγμα απειλεί την Νήσο από τον Άγιο Μηνά και Νότιο ( κατά τις υπαρκτές από παλαιότερα γεωλογικόσεισμικές απόψεις) τότε ασφαλώς μια υποθαλλάσια τάφρος στην περιοχή καθίσταται ποιό επικίνδυνη από μια γέφυρα. Δε περίπτωση ενεργοποίησης του ρήγματος η σήραγγα μέσα στο έδαφος θα χαθεί. Ενώ η γέφυρα μπορεί ως υπέργεια να κουνηθεί -να κάνει- τραμπάλα και με βάση τους νόμους της ταλάντωσης και των περιόδων εκρεμμούς αν έχει σχεδιαστεί καλά νσ μην συμβεί τίποτε.
Κατά τους παλαιότερους σεισμολόγους της Νομαρχίας σε σεισμούς, η Λευκάδα απ τον Άι Μηνά και Νότια όλο το νησί
Κάποια μέρσς στον γεωλογιο ιστορικό μετασχηματισμό των αιώνων θα σκεπαστεί από νερά.Γιατί θα υποχωρήσει και καταβυθιστι η πλάκα που στέκεται στην σύγκρουση με την πλάκα της Ηπειρωτικής Ελλάδας. Επίσημη άποψης αυτό των αρχών του 1970 όταν έγινε σεισμός και ενημέρωσαν οι γεωλόγοι δημόσια.
Τουτέστιν υπάρχει και αυτή η επιστημονική άποψη που έχει στο νού του ο κόσμος. Άρα χρειάζεται προσοχή σε κάθε έργο. Και μήπως και εφ όσον σε άγνωστο στο μέλλον χρόνο υπάρξει η καταβύθιση της Νήσου απ τον Άι Μηνά και κάτω ( δηλαδή το 99,99% της Νήσου) πρέπει να είναι στην Λευκάδα προσεκτικοί οι άνθρωποι σε κατασκευές και σε μακροχρονιότερους προγραμματισμούς ώς ιδέα??
Και να μένουν στο Χριστιανικό “” δώσε ημίν σήμερον “”.
Μήπως και το να θέλουν να κάνουν το νησλι Λευκάδα επέκταση της ξηράς είναι πράξη αντιγεωλογική και με μια αίσθηση ύβρεως στην φυσική γεωλογία??
Μια και το κανάλι στο πέραμα έχει αιώνες που ανοίχτηκε ίσως τον αιώνα του Πελοποννησιακού πολέμου ( δηλαδή 2500 χρόνια) και από οτε η Λευκάς είναι νησί, το να θέλουν να την κάνουν επέκταση της στεριάς μήπως θα φέρει και θεία και φυσική οργή?? Δηλαδή και οργή θεού και οργή της φύσης ??
Κσι μήπως η Λευκάδα επιβάλλεται να κυτάξει πρός την Θάλασσα τον ορίζοντα του απείρου , παρά τον κοντόφθαλμο ορλιζοντα της ξηράς πουλόγω βουνών και ορέων που κόβουν τον ορίζοντα.
Το μέλλον της Νήσου Λευκάδος -όπως και κάθε Νήσου-είναι η θάλασσα και πέρα απ αυτήν.Εκεί που για κάθε νησί υπάρχει η προοπτική να φτάσει.Και όχι στην εύκολη ευκαιριακή στεριά που τον οριζοντά της κλείνουν και περιορίζουν τα κάθε λογής λόφοι λάμιες και βουνά. Η ευκολία της απέναντι ακαρνανικής ξηρομερήτικης στεριάς, είναι αυτή που στέρησε απ την Λευκάδα την ναυτιλία και μαζί τους πολιτισμικούς ορίζοντες της στην και απ την πλανητική σφαίρα.
Για τούτο μπλόκαρε κούρασε και εξαντλήθηκε και το φεστιβάλ Γιορτών λόγου και τέχνης, έμεινε ακαλλιέργητη η γή, και οικοδομήθηκε τουριστικά και μονότονα το νησί. Και μέσα στην οικοδόμηση η οποία έγινε κατά μήκος κύρια της περιμετρικότητας της Νήσου , κρύβεται λανθάνουσα αλλά υπαρκτή ώς σπέρμα η εκζήτηση και η αναζήτηση για την θαλάσσια προοπτική της Λευκάδος απ την περιμετρική αυτή οικιστική πύκνωση.
Η διέξοδος, προοπτική, όραμα, και πεπρωμένο της Νήσου Λευκάδος είναι η θάλασσια εξοδός της.
Μην αναλίσκονται οι δυνάμεις του τόπου κοντόφθαλμα σε περαίες ( απέναντι λωρίδες γής) γιατί όπως οι περαίες εξελίχθηκαν σε αποθηκευτικούς χώρους στην ιστορία, έτσι και στην Λευκάδα θα χρησιμεύσουν ( και χρησιμεύουν) για να αποθηκεύονται τα απραγματοποίητα όνειρα της Λευκάδος και των κατοίκων της.
Όνειρο της Λευκάδος δεν είναι η σύνδεση με την απέναντι περαία.
Όνειρο της Λευκάδος είναι η θάλασσα και ο προοπτικός οριζοντάς της.
Για την ζεύξη της Λευκάδος να ασχοληθούν οι συνταξιούχοι του Πολυτεχνείου 1973 ώς προσφορά στον τόπο.
Μηχανικοί, αρχιτέκτονες, οικονομολόγοι, πολιτικοί επιστήμονες, κοινωνιολόγοι, κλπ ειδικότητες που τότε ώς φοιτητές ήταν το πολυτεχνείο. Και κάθε άλλη ειδικότητα.
Τώρα συνταξιούχοι που απολαμβάνουν τους καρπούς της προσπαθείας των , κυρωμένοι κοινωνικά αγωνιστικά, με σοβαρές ιδιότητες και ικανότητες ώς άνθρωποι , όπως παιδιά του πατρός τους και της μητρός τους, αδέλφια των αδελφών τους, εγγόνια των παπούδων τους , ανήψια των θείων των, και πλέον κολλητοί σε παρέες και καφενέδες σήμερα των τότε αντιδραστικών , και θεολογούντες , πλέον μπορούν να εισφέρουν στην γνώση και αναγκαιότητα της ζεύξης ( σύζευξις) Λευκάδος.
Εξ άλλου γεφυροποιοί διεκδικούν σήμερα να είναι ιδεολογικά και κοινωνικά και παρε’ί’στικα , για τούτο και μπορούν να εισφέρουν στην Ζεύξη Σύζευξη καθήμενοι στις καφετέριες και πίνοντας καφέ ή τσίπουρο ή πορτοκαλάδα και γίνεται η κοινωνική ομήγυρι.
Αυτό το δυναμικό δεν πρέπει να μην το χρησιμοποιεί η θεσμικά οργανωμένη Λευκάδα.
Ομπρός παληκάρια
του πολυτεχνείου την εποχή φοιτητές
ομπρός νσ κάνετε κολύμπι στην θάλασσα
με απλωτές και βουτιές.
Ρίξτε και πεζόβολο
να πιάσετε ψαρικά
ή κάντε βόλτες στην εξοχή
μες τα κίτρινα σπαρτά
και την μώβ κουτσουπιά.