ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Λευκάδα, 31 Ιανουαρίου 2022
Θανάσης Καββαδάς: «Η αλήθεια δεν μπορεί να διχάσει. Όσοι έχουν πρόβλημα με την αλήθεια κάνουν προσωπικές επιθέσεις»
Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να κεφαλαιοποιήσει την πρόταση μομφής του Προέδρου του κατά της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.
Δυστυχώς γι’ αυτόν, δεν μπορείς να κεφαλαιοποιήσεις μια χρεοκοπημένη ιδέα.
Την ιδέα δηλαδή ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να ρίξει μία Κυβέρνηση που, 31 μήνες μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης συνεχίζει να απολαμβάνει την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού και μάλιστα με πολύ μεγάλη διαφορά από την αξιωματική αντιπολίτευση, που πλέον πασχίζει για να διατηρήσει και αυτήν ακόμα τη δεύτερη θέση.
Η πρόταση μομφής προκάλεσε συγκρίσεις που πονούν τον ΣΥΡΙΖΑ – όμως το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είχε την ευκαιρία του όταν ήταν στην Κυβέρνηση.
Δοκιμάστηκε και απέτυχε.
Αυτή είναι η αλήθεια – και η αλήθεια ποτέ δεν μπορεί να διχάσει.
Αντιθέτως, διχάζουν το ψέμα, η συκοφαντία και η αντιπολίτευση για μικροκομματικές σκοπιμότητες.
Σκοπιμότητες που δεν άφησαν το ΣΥΡΙΖΑ να υπερψηφίσει αμυντικές συμφωνίες και κοινωνικά μέτρα.
Σκοπιμότητες που δεν άφησαν το ΣΥΡΙΖΑ να βάλει πλάτη ούτε καν σε αυτήν την εθνική προσπάθεια για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
Σκοπιμότητες που έσυραν το ΣΥΡΙΖΑ στη στημένη σκευωρία της Νοβάρτις.
Σε αυτά τα ψέματα, σε αυτόν τον λαϊκισμό απάντησα με αλήθειες και με επιχειρήματα.
Θύμισα και τα πεπραγμένα της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, και αυτά της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.
Θύμισα τις μειώσεις φόρων, τη μείωση της ανεργίας, την προσέλκυση επενδύσεων, τις αμυντικές συμφωνίες, το Ταμείο Ανάκαμψης, τα 43 δισεκατομμύρια για την στήριξη της κοινωνίας και της οικονομίας εν μέσω πανδημίας – και πολλά άλλα.
Θύμισα και μία συγγνώμη – μια συγνώμη με ειδικό βάρος, με την οποία ο ίδιος ο Πρωθυπουργός ανέλαβε την ευθύνη για τις αστοχίες στην αντιμετώπιση της τελευταίας κακοκαιρίας, και που συνοδεύεται από πράξεις για την ενίσχυση των δομών της πολιτικής προστασίας.
Τα πεπραγμένα και το ήθος και των δύο Κυβερνήσεων οι πολίτες τα καταγράφουν, τα θυμούνται και τα κρίνουν – όπως θυμούνται και κρίνουν και το άκρως διχαστικό «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν».
Όσοι έχουν πρόβλημα με την αλήθεια και την πραγματικότητα στρέφονται σε προσωπικές επιθέσεις – αυτός είναι ο πολιτικός πολιτισμός τους.
Είναι γνωστό ότι στο χαρακτήρα μου δεν ταιριάζουν ούτε οι ακρότητες, ούτε o διχαστικός και τοξικός λόγος – αυτό το γνωρίζουν καλύτερα από κάθε άλλον οι πολίτες της Λευκάδας.
Γνωρίζουν ότι ποτέ δεν διαχώρισα τους πολίτες. Ό,τι κι αν ψηφίζουν, ό,τι κι αν ψήφιζαν, η πόρτα μου είναι ανοιχτή σε όλους, χωρίς διακρίσεις, χωρίς αποκλεισμούς.
Όσοι προχωρούν σε προσωπικές επιθέσεις δεν με αφορούν, δεν θα παίξω το παιχνίδι τους – όμως θα μιλάω πάντα με ειλικρίνεια. Κρίθηκα και κρίνομαι κάθε μέρα από τους πολίτες της Λευκάδας. Σε αυτούς απευθύνομαι, σε αυτούς λογοδοτώ.
Κάποιοι δεν καταλαβαίνουν ότι ο κόσμος βαρέθηκε τις φασαρίες και τις εμφύλιες κόντρες, και ότι η εποχή της διαχωριστικής γραμμής των ιδεολογιώνκαι, των βαθιών ρήξεων και των μεγάλων διαχωριστικών κοινωνικών γραμμών και ταξινομήσεων έχει τελειώσει.
Και η 13 χρόνια οικονομική ταλαιπωρία των πολιτών- την λειτούργησε κυβερνητικά και ο Σύριζα τα περισσότερα από άλλα κόμματα χρόνια ώς τώρα- και η πανδημία έχυν εισφέρει και στους ίδιους τους πολίτες την ανάγκη επιζητούμενης ηρεμίας μια και στην καθημερινότητα διαρκώς τρίβονται με δυσκολίες διαρκώς , αυξημένα άγχη και ανασφάλεια.
Και ο βαθμός κατανόησης της ίδιας της καθημερινότητας απ τους ίδιους τους πολίτες ολοένα και τους δημιουργει την ανάγκη κάποια στιγμή να θέλουν και την ηρεμία τους για να σκεφτούν αφ εαυτού .
Τα λεξιλόγια για τα τσίγκινα σώβρακα , οι αγριεμένες φωνές, οι απειλές και οι προτασσόμενες τυχούσες μελλοντικές αντεκδικήσεις ώς εντάσεις διαλόγου, δεν συγκινούν τους πολίτες, ούτε ενδιαφέρονται να ταυτιστούν με αυτές αλλά αποσύρρονται στην όποια άλλη ηρεμότερη κοινωνική αναφορά, και πληροφοριακότητα.
Και για όποιους προκαλούν αυτές τις εντάσεις και κόντρες και τσακωμάρες, γνωρίζουν οι ίδιοι οι πολίτες ότι φωνασκούν, απειλούν, εκστασιάζονται, διαμαρτύρονται, παράγουν φασαρίες για να κρύψουν και αμαρτίες. Κοινώς οι πολίτες μετακινούνται όλοέν και περισσότερο στο γιατί λέει κάποιος κάτι, πέρα απ το τι λέει.
Και γνωρίζουν οι πολίτες ότι η εσωτερική ανασφάλεια μεταφέρεται σε εξωτερική συμπεριφορική ένταση.
Τα προβλήματα και οι συγκυρίες που έχουν να αντιμετωπίσουν, και αντιμετωπίζουν οι πολίτες, ξέρουν ότι δεν μπορούν και για τους ίδιους να τα αντιμετωπήσουν μέσα σε κλίμα και προσωπικής των συμπεριφορικής έντασης. Για τον απλό πλήρως καανοημένο λόγο ότι με την ένταση την δική των ή με την συμμετοχή τους σε φαινόμενα έντασης φθείρονται οι ίδιοι.
Και ούτε άμυαλοι ούτε βλάκες είναι πολίτες να θέλουν να φθείρονται.
Εξ άλλου μέσα στον χρόνια τώρα επικοινωνιακό πληθωρισμό.. οι πολίτες έχουν μάθει να ακούνε κάθε μέρα ότι θέλει να λέει ο καθένας συμπολίτης.
Κοινώς καθένας μπορεί να λέει ότι θέλει.
Απλά το συμπέρασμα για κάθε έναν που λέει ότι θέλει , αυτούς σαν ομάδες ή συλλογικότητες που λένε ότι θέλουν , το συμπέρασμα είναι των πολιτών. Στην αναγωγή να μην τους προκαλούς εντάσεις και φθείρονται οι ίδιοι οι πολίτες που τα ακούνε.
Εεε και οι απόψεις για προσβλητικότητες μέσω περίεργων και σκαμπρόζικων λεξιλογίων δεν είναι και καθημερινός συνηθισμένη μορφή διαλόγου ή επικοινωνίας και στα σπίτια, και στην αγορά, και στην εργασία , και στο χόμπυ για την ηρεμία του καθενός στην κοινωνική λειτουργία.
Στον Σύριζα προέκυψε νέα τάση : “”ΡΕΝΕ””.
Πάνε δυνατά, πολλές οι τάσεις.