Μοιραστείτε το:
Ο Σύλλογος Εστίασης Πάργας και το Estiasigreece, έστειλε επιστολή στον πρωθυπουργό κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, ενημερώνοντας τον για την αντίθεση της στην αύξηση του ΦΠΑ στα σερβιριζόμενα ροφήματα καθώς για την απόφαση δεκάδων πρωτοβάθμιων σωματείων να αποσύρουν τα ΚΥΕ της αντίστοιχης περιφέρειας, τα προϊόντα αυτά απ τους καταλόγους τους.
Σύμφωνα με το ενημερωτικό σημείωμα, η επιστολή κοινοποιήθηκε στον υπουργό οικονομικών κ.Χατζηδάκη και στον Σύνδεσμο Ελληνικών Βιομηχανιών Αναψυκτικών (ΣΕΒΑ)
“Δεν είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε τους εισπράκτορες του κράτους. Η Εστίαση δεν είναι είδος πολυτελείας για να είναι στο 24% ΦΠΑ. Η εστίαση επιτελεί κοινωνικό έργο και χρειάζεται στήριξη. Προτιμάμε να μην πουλάμε από το να πουλάμε ακριβά!” τονίζει ο Σύλλογος Εστίασης Πάργας.
Επιμέλεια : Γιώργος Ευσταθίου
Πηγή: Prevezatoday.gr
Να πουλήσετε ακριβότερα και ποιοτικότερα. Και η ταξινόμηση της κατανάλωσης και του τουρισμού θα γίνει.
Και οι καταναλωτές καλά είναι να ξέρουν ότι η ποιότητα ( συνάρτηση της ποσότητας είναι) και η ορθολογικότητα στην κατανάλωση δεν είναι υπόθεση έξω απ αυτούς ώς κοινωνική συμπεριφορά.
Με κακή ποιότητα πρώτης ύλης καφέ, καλός καφές για πιώμα δεν γίνεται. Και χωρίς αιγοπρόβειο βούτηρο καλός μπακλαβάς ή κουραμπιές δεν γίνεται.
Οι καταναλωτές ας διαλέξουν τι θέλουν ,και τότε ταξινομείται και η αγορά και η κατανάλωση και το κέρδος και όλοι είναι ευχαριστημένοι.
Αν οι καταναλωτές θέλουν φθηνά και ποιότητα ,ας ψάξουν σε αγορά αρπαχτής.
Επειδή προτιμούν να μην πουλάνε παρά να πουλάνε ακριβ΄ά, αποκαλύπτεται η ιδεολογία ( δύσκολα αλλάζει σε 2 γεννιές ) της χαμηλής ποιότητας που ουσιαστικά σημαίνει και μεθοδεύει την επερχόμενη μηδενική ποσότητα.
Και άντε να αλλάξει αυτή η προσέγγιση , όταν η όλη χωρικότητα μιας περιοχής ( ώς συνθήκη της περιοχής ) θα εκβράσει όποιον ώς καινοτομία αποφασίσει να δεί διαφορετικά και ώς προοπτική την εμπορική και αγοραία συνθήκη .
Εδώ μέσα είναι και κερματισμός σε προβληματικές μικρομονάδες εμπορίας ( ουσιαστικ΄ά μια αγοραία αμηχανία σε επίπεδο δημιουργικής αγοράς.
Μικροκαφέ τρύπες, τυροπιτάδικα , ώς παλιά πάρεργα των φούρνων, που εκλαμβάνονται ΄ως επιχειρήσεις , σουβλατζίδικα , κάθε μορφής μικροεστίαση του ποδαριού και της ώρας , εξειδανίκευση των παλιών κουρείων ώς σύγχρονα Barbers Factory !! ,μικρογαλακτοπωλεία , ή περίπτερα δίκην μικρομπακάλικου, στρίμωγμα χώρων σε πεζοδρόμια και πλατείες .. και ότι άλλο ψιλολιανομάγαζο ( η Ελλάδα έχει περισσότερα λιανομάγαζα ανά 100 κατοίκους ακόμη και από τις ΗΠΑ) , χώρα – οι ΗΠΑ- που δίνουν τεράστια σημασία στην λιανική κατανάλωση την οποία εγχρηματοποιούν σε κάθε ελάχιστη ύφεση – . Και όλο αυτό το κερματισμένο Ελληνικό αγοραίο σκηνικό με 8-9 μήνες κλειστό ή σε υπολειτουργία τον χρόνο, εξηγεί γιατί δεν μπορεί να δεί την ποιότητα ώς γραμμή συνέχειας και βελτίωσης στον χρόνο αυτού που εμπορεύεται.
Ποιά ποιότητα και σύνδεση με την ποσότητα θα επιτευχθεί χωρίς την διαρκή τριβή ώς συνέχεια στον χρόνο ώς αντικείμενο εργασίας – εμπορίας ?? Πώς θα πέσει το παραγωγικό κόστος άρα και οι τιμές ή έστω νε σταθερές τιμές θα αυξηθεί θεμιτά το εμπορικό κέρδος , για να επανεπενδύεται υπερ νέων ποσοτήτων ποιότητας ???
Καταιδρωμένη , ούτε καν μικρομεσαία και προβληματική δεν είναι η Ελληνική αγοραία και εμπορικοπαραγωγική ιδεολογία και συνθήκη ώς πραγματικότητα. Και χωρίς προοπτική. Αυτό λέει καταφανώς η παραπάνω άποψη : ” προτειμούμε να μην πουλάμε παρά να πουλάμε ακριβά ”. Διότι την εμπορική – αγοραία δραστηριότητα μέσα στο οικονομικό Εθνικό κύκλωμα την εκλαμβάνει μόνο τιμολογιακά. Γιατί δεν μπορεί να κατανοηθεί ότι η τιμολόγηση είναι αποτέλεσμα και όχι προυπόθεση της ίδιας της λειτουργίας της αγοράς. Για τούτο σαφώς προτιμούν να μην πουλάνε ( να κλείσει η αγορά ) απ το στοχαστούν για την ποιότητα ( ώς ποσοτική σώρρευση ) για την ύπαρξη αγοράς.