Στην πολιτική είμαστε αντίπαλοι, δεν είμαστε εχθροί
Άρθρο του Θανάση Καββαδά
Βουλευτή Ν. Λευκάδας
Το τελευταίο διάστημα, όλοι πιστεύαμε ότι το τοξικό και διχαστικό κλίμα ανήκε οριστικά στο παρελθόν.
Το πιο σημαντικό είναι ότι οι ίδιοι οι πολίτες δεν θέλουν να επιστρέψουν σε αυτή την εποχή. Έχουν κατακτήσει ένα υψηλό επίπεδο ωριμότητας και αυτογνωσίας, αντιλαμβάνονται ότι ο λαϊκισμός δεν οδηγεί πουθενά, δεν μπορεί να πραγματοποιήσει όσα υποσχέθηκε.
Όλοι θυμόμαστε το κλίμα του πρόσφατου παρελθόντος.
Καλλιεργήθηκε η αντίληψη ότι στην πολιτική δεν υπάρχουν απλά αντίπαλοι, αλλά εχθροί. Όποιος έχει αντίθετη άποψη είναι εχθρός και αυτή η αντίληψη εκφράστηκε από φράσεις όπως «τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν».
Η απόπειρα αναβίωσης του κλίματος της περιόδου αυτής σήμερα, εκτός του ότι είναι ατελέσφορη, μόνο καταστροφικά αποτελέσματα μπορεί να έχει.
Τα γεγονότα της προηγούμενης εβδομάδας στη Βουλή ήταν θλιβερά.
Το επίπεδο του πολιτικού διαλόγου δεν επιτρέπεται να πέφτει τόσο χαμηλά.
Η διαφορετική άποψη δεν πρέπει να τροφοδοτεί το μίσος.
Και πολύ περισσότερο δεν πρέπει να τροφοδοτεί συμπεριφορές που προσβάλουν το κύρος του Κοινοβουλίου και κλονίζουν την εμπιστοσύνη των πολιτών.
Στην πολιτική μου διαδρομή και ιδιαίτερα στην κοινοβουλευτική μου διαδρομή, πολλές φορές υπήρξε πολιτική αντιπαράθεση , πάντα όμως εντός των ορίων της ευπρέπειας και της ανταλλαγής πολιτικών επιχειρημάτων και όχι ύβρεων και προσωπικών επιθέσεων.
Βεβαίως στο ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν ευπρεπείς άνθρωποι και πολιτικοί που κρατούν την αντιπαράθεση σε υψηλό και κόσμιο επίπεδο.
Και είμαι βέβαιος ότι και αυτοί θα προβληματίστηκαν, όσο και εγώ, από τα γεγονότα και τις εικόνες της προηγούμενης εβδομάδας στη Βουλή.
Το τελευταίο που χρειάζεται η χώρα και οι Έλληνες πολίτες σήμερα, είναι ένα τοξικό πολιτικό κλίμα.
Η πόλωση και η οξύτητα υπονομεύουν τους δημοκρατικούς θεσμούς και οδηγούν σε ακραίες συμπεριφορές.
Εμποδίζουν τη συνεννόηση σε ζητήματα για τα οποία δεν πρέπει να υπάρχουν κομματικές αντιπαραθέσεις, όπως είναι η άμυνα και η ασφάλεια της χώρας.
Με λύπη μου διαπιστώνω ότι το κλίμα αυτό επηρεάζει και αυτόν τον ευαίσθητο τομέα, φτάσαμε δηλαδή στο σημείο να καταψηφίζει η αντιπολίτευση τις αμυντικές δαπάνες.
Υπενθυμίζω ότι εθιμικά αλλά και με αίσθηση εθνικού καθήκοντος και συμφέροντος, η αξιωματική αντιπολίτευση (όποιο κόμμα και αν ήταν σε αυτήν ) από το 1974 μέχρι πρότινος, μπορεί να καταψήφιζε τον προϋπολογισμό και να είχε σκληρή πολιτική αντιπαράθεση με την κυβέρνηση και μεγάλες διαφορές, πάντα όμως ψήφιζε τις αμυντικές δαπάνες.
Υπενθυμίζω ότι στο Κοινοβούλιο, σε εποχές δύσκολες και ταραγμένες, υπήρχαν πολιτικοί από την Αριστερά που μιλούσαν με επιχειρήματα, ήξεραν να κάνουν σκληρή πολιτική αντιπαράθεση αλλά ποτέ δεν έριξαν το επίπεδο.
Ο Ηλίας Ηλιού και ο Λεωνίδας Κύρκος ποτέ δεν θα χρησιμοποιούσαν αγοραίες εκφράσεις, ποτέ δεν θα υιοθετούσαν ακραίες συμπεριφορές.
Το ήπιο πολιτικό κλίμα δεν συμβάλλει μόνο στην αναβάθμιση του πολιτικού διαλόγου και στη βελτίωση της ποιότητας της δημοκρατίας μας.
Δίνει επιπλέον τη δυνατότητα στους πολίτες να κρίνουν καλύτερα τα πράγματα, να αξιολογούν πολιτικές και πρόσωπα.
Διότι όταν η συζήτηση γίνεται με ευπρέπεια και νηφαλιότητα, αναδεικνύονται οι απόψεις.
Όταν σταματούν οι φωνασκίες, ακούγονται τα επιχειρήματα.
Και όλα είναι πιο ξεκάθαρα.
Αν ο ίδιος ο Κος Αλέξης Τσίπρας δεν οξύνει την πολιτική αντιπαράθεση, με τι διαδικασία θα πάει προοδευτικά στον στόχο της κορύφωσης της κομματικής του Σύριζα συσπείρωσης την άνοιξη του 2023 για τις εκλογές ?? Άρα είναι λογικό ζητούμενο η πολιτική αντιπαλότητα εκ μέρους του Σύριζα ( ουσιαστικα του κου Τσίπρα /Σύριζα)να κινείται και στα όρια ανάδειξης παραμέτρων εχθρότητας μέσα στην αντιπαλότητα την πολιτική. Και αυτό εφ όσον ισχύει το Κος Τσίπρας/ Σύριζα ( και όχι το αντίθετο Σύριζα/κος Τσίπρας) θα αποτελέσει και τάση και πρακτική εφαρμογής απ τους βουλευτές του Σύριζα και τις κομματικές οργανώσεις ( όπου εκάστοτε εμφανίζονται αυτές ξαφνικά αφού ο δεν υπάρχουν πλατύτερα χρόνια ) έναντι των πολιτικών αντιπαλοτήτων.
Το όλο περίεργο με τον Σύριζα γενικά είναι ότι χρόνια ώς αριστερά δεν κατανόησε την αρνητική χροιά των προσωποποιήσεων των κατηγοριών μέσα στον ίδιο τον αριστερό- κομμουνιστικό χώρο από το 1918, για την εξόντωση των εκάστοτε εσωκομματικών αντιπάλων. Σαν και μέσα σε ένα κόμμα είχαν να χωρίσουν αμπέλια χωράφια όχτους ελαιόδενδρα κλπ της προεπαναστατικής πολιτισμικής κοινωνικής οργάνωσης.
Ο άμεσα ενδιαφερόμενος πολιτικός αρχηγός, που μετά τις εκλογές του 2023 με απλή αναλογική , θα θέλει να συμπράξει κυβέρνηση με την Νέα Δημοκρατία θά είναι ο Κος Τσίπρας. Και αν οι εκλογές με την απλή αναλογική δεν δώσουν αυτοδυναμία.
Διότι αν γίνουν και επαναληπτικές εκλογές το 2023 και ο Κος/ Τσίπρας /Σύριζα ήττηθεί τότε , σαν τι θα μείνει ο κος Τσίπρας στον Σύριζα ώς αρχηγός επικεφαλής ??
Οι πολίτες μέσα στην Βαβυλώνα και πέριξ αυτής, κάτι ακούνε. Η σκλήρυνση της αντιπολιτευτικής του κου Τσίπρα/Σύριζα απέναντι στην κυβερνηση ΝΔ, δεν είναι παρά σκλήρυνση του Κου Τσίπρα απέναντι στον Σύριζα. Για να μπορεί με κάποια ομάδα ατόμων απ το σύριζα και βουλευτών του 2023 να αποσπαστεί απ τον σημερινό σύριζα για να αυτοπροταθεί ώς κυβερνητικός εταίρος σε κυβέρνηση συνεργασίας το 2023, αν δεν υπάρξει αυτοδυναμία στις εκλογές με απλή ανατολική. Και να μπορεί έτσι ο κος Τσίπρας να αυτοπαρουσιάζεται ώς συναινετικός κυβερνητικά για να φορτώνει την ευθύνη μη συνεργασίας στα άλλα κόματα, και δη στην ΝΔ που μίλησε ότι θα επιδιώξει επαναληπτικές εκλογές για την αυτοδυναμία.