Στο εκκλησάκι αυτό ορκίστηκαν οι Λευκάδιοι Φιλικοί και οπλαρχηγοί στις 30 Ιανουαρίου 1821. Σχετική πλάκα με τα ονόματα των οπλαρχηγών και το ιστορικό του γεγονότος, βρίσκεται μέχρι σήμερα στην τοιχοποιία του Ναού.
Σε ανάμνηση αυτού του γεγονότος αλλά και εις ένδειξη σεβασμού και τιμής στα πρόσωπα των αγωνιστών, το έτος 2008 το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Ενοριακού Ιερού Ναού «Γενέσιο της Θεοτόκου» (Παναγία των Ξένων) Λευκάδος, στον οποίο και ανήκει το εξωκκλήσιο αυτό, ανέγειρε αναθηματική στήλη στο προαύλιο του Ναού.
Πλησίον του Ιερού Ναού βρίσκεται το κελί του ναού, το οποίο κατά την ιταλική κατοχή του 1940, χρησιμοποιήθηκε ως γραφείο διεκπεραίωσης των γραφικών υπηρεσιών της Ιεράς Μητροπόλεως Λευκάδος και Ιθάκης, αλλά και ως τόπος κατοικίας του τότε μητροπολίτη Δωροθεού, λόγω των βομβαρδισμών της πόλεως από του κατακτητές. Συνεργάτες του Μητροπολίτη εκείνη την περίοδο ήταν οι ιερείς Νίκος Ματαράγκας και Φίλιππος Περδικάρης.
Το ίδιο κλίμα όμως ( κατάνυξης και συγκίνησης) δεν αναφέρεται ούτε επιδιώκεται για αναφορά σε τυχούσα έστω ελαιοκαλιέργεια και αμπελοκαλιέργεια αν αποφασίσει κάποιος.