Μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και επίκαιρη συνέντευξη παραχώρησε στον Βασίλη Ιωάννου και συγκεκριμένα στην εκπομπή του radio prisma « ΚΑΘΕ ΔΕΥΤΕΡΑ στις 10», ο Βαγγέλης Αργύρης, πρώην Βουλευτής Ιωαννίνων, ο οποίος είχε θητεύσει Υφυπουργός Γεωργίας και Αντιπρόεδρος της Βουλής.
Η συζήτηση περιστράφηκε στην πολιτική επικαιρότητα, ξεκινώντας από την πρόσφατη συζήτηση που διεξήχθη στη Βουλή επί της πρότασης δυσπιστίας που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ, για τις εξελίξεις στο ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ και βεβαίως για την αρμοδιότητα που προσφάτως ανέλαβε ο κ. Αργύρης, αυτή του επικεφαλής της Επιτροπής Ψηφοδελτίων…
Για τα όσα έγιναν στη Βουλή, ο κ. Αργύρης είπε μεταξύ άλλων:
«Γνωρίζαμε ότι 3 μέρες στη Βουλή θα υπάρχουν αλληλοσπαραγμοί και αλληλοκατηγορίες, χωρίς ουσιαστικά να προκύψει κάτι θετικό..Ακούγαμε μόνο εκφράσεις του τύπου “ εμείς τα κάμαμε καλύτερα, εσείς τα κάνατε χειρότερα”, σε σημείο που αυτό να κουράζει.
Ο κ. Τσίπρας αναζητούσε σωσίβιο, για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα, για τα εσωκομματικά του προβλήματα και όχι μόνο. Θεωρώ όμως ότι αυτή η πρόταση ήταν μια έμμεση στήριξη και προς τη ΝΔ, η οποία αυτή την περίοδο αντιμετώπιζε έντονη δυσαρέσκεια …Τελικά αυτό που πέτυχε ήταν να συσπειρώσει τη ΝΔ..Αναζητούσε οκ. Τσίπρας σωσίβιο για τον ίδιο, έδωσε όμως σωσίβιο και στη ΝΔ…»
Σχετικά με τη δημοσκοπική άνοδο του ΚΙΝΑΛ δήλωσε ιδιαίτερα αισιόδοξος, καθώς όπως είπε:
«Οι εξελίξεις στο ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ, είναι περισσότερο θετικές απ’ ότι και οι ίδιοι περιμέναμε, καθώς έχει ξεπεράσει ακόμη και τις προσδοκίες μας..
Βλέπω και αφουγκράζομαι τη συμπεριφορά του κόσμου.
Οι πολίτες αρχίζουν να ξανακοιτάνε το ΠΑΣΟΚ, το οποίο πλέον έχει εκτίσει την πολιτική του ποινή…
Υπάρχει ένα πολιτικό κενό ανάμεσα στη ΝΔ και το ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο και δικαιούται να καλύψει η Δημοκρατική Παράταξη, με τη νέα της ηγεσία, αλλά και με τις υπεύθυνες θέσεις και προτάσεις»
«Θέλουμε στα ψηφοδέλτια και πρόσωπα με γνώσεις και εμπειρία..»
Απαντώντας σε σχετικό ερώτημα για τη θέση που του Ανατέθηκε από τον Νίκο Ανδρουλάκη, του επικεφαλής της επιτροπής συγκρότησης των ψηφοδελτίων του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ, ο κ. Αργύρης τόνισε ότι προετοιμάζονται για κάθε ενδεχόμενο.
«Σ’ αυτό το δύσκολο έργο δε θα είμαι μόνος μου. ..
Ήδη συγκροτείται αρμόδια επιτροπή, που θα είναι διαρθρωμένη και σε Περιφερειακό επίπεδο. Θέλουμε στα ψηφοδέλτια μας πρόσωπα που έχουν μια δημόσια εικόνα, με γνώσεις και εμπειρία…
Δεν πρόκειται να υπάρξει ηλικιακός αποκλεισμός, αλλά σίγουρα θα υπάρξει και η αναγκαία ανανέωση, για να μπορέσουμε να ενεργοποιήσουμε τη νέα γενιά….»
Ακολουθεί το πλήρες ηχητικό από τη ραδιοφωνική συνέντευξη του Βαγγέλη Αργύρη στον PRISMA 91,6 και στον Βασίλη Ιωάννου.
Mπορούσε να αφήσει συνολικά το πασόκ καλύτερα πεπραγμένα για την Ελληνική κοινωνία.
Κυριάρχησε κυβερνητικά και ιδεολογικά στο μέγιστο της μεταπολιτευτικής περιόδου και χαρακτήρισε αυτή κύρια ώς τις μέρες μας. Κυτρίαρχο στο τελευταίο τέταρτο του 20ου αιώνα και με επιλογές πολιτικές κοινωνικές και οικονομικές τα αποτελεσματά των κύρια – και πρόσωπά του- ακόμη αποτελούν δομή της κοινωνικής και πολιτικής και οικονομικής ζωής, μέχρι και αστικής επιχειρηματικής τάξης.
Μπορεί σε μια ανάλυση της ιστορίας το κάθε επόμενο στάδιο να εκλαμβάνεται ώς εξέλιξη του προηγούμενου ( αυτού ισχύει αλλά και η προσήλωση σε αυτό οδηγεί στον αφελή και χωρίς νόημα ιστορικό ιστορικισμό ), αλλά ταυτόχρονα και οι επιλογές για τον διαχειρισμό της χώρας ώς πολιτικόκοινωνικές επιλογές είναι πάντα παρούσες και τα αποτελεσματά τους εμφανίζονται και με τις αρνητικές τους συνέπειες εκάστοτε μεγενθυμένες ή υπαρκτότατες αρνητικές απόρειες στην κοινωνικοοικονομική ζωή.
Η απροθυμία – ήταν πολιτική επιλογή καίρια – του πρώτου κυβερνητικού πασόκ 1981-1985 να επιχηρήσει την κρατική διοικητική και οικονομική τάξη ( κύρια η οργάνωση του φορολογικού και συναλλακτικού κοινωνικού συστήματος ) απετέλεσε κύριο βασικό πολιτικό σφάλμα. Που νπορεί τότε μέσα στις ιδεολογικές για την διακυβέρνηση αποχρώσεις και επιδιώξεις να πέρασε ώς απαρατήρητη τάξη και δομή, αλλά με τα χρόνια έδωσε τα σοβαρά αρνητικότατα αποτελεσματά του. Και δεν μπορεί αυτή η ολιγορία διαρκώς να μπαίνει ώς άλλοθι στην ζυτγαριά της τότε εμφανιζόμενης ανάγκης της πολιτικ’ης συσωωμάτωσης για την πλατύτερη αποδοχή του πολιτειακού κοινοβουλευτισμού , και την δημιουργία της πλατιάς μεσσαίας τάξης με υπέρωαση των ώς τότε- και κύρια ώς το 1974 πολιτικοκοινωνικών αποκλεισμών. Διότι δεν υπάρχει και αντίθετη ανάγνωση που θα έλεγε ότι , με την πολιτική επιλογή του πασόκ ώς κυβέρνηση από το 1981 για να υπήρξε μια φορολογική συναλλακτική τακτότητα υπερ και της οικονομικότητας του κράτους, δεν θα μπορούσε να επέρχεται και η κοινωνική και πολιτική συσσωμάτωση. Το αντίθετα μάλιστα τότε υπήρχε στην ατμόσφαιρα και μέσα στους χώρους της ιδεολογικής σκέψης και ώς τότε προγραμματισμού του πασόκ.
Να μην ξεχάσουμε την ουσιαστική διαφωνία μέσα στους κυβερνητικούς του πασόκ κύκλους , που οδήγησε στην παραίτηση Λάζαρη- Δρετάκη αμέσως το 1982 που επεδίωκαν την προγραμματισμένη φορολογικόκοινωνική δημοσιονομική άσκηση .. για την συγκρότηση της φορολογικής βάσης και φορολογικής δυνατότητας του οικονομικού εγχώριου κυκλώματος. Και ώς αντίδοτο σε αυτή την επιδίωξη της κοινωνικοοικονομικής αναγκαίας να έμπαινε τάξης, προτείνονταν ιδεολογικά η πολιτική ξεκομένη αόριστα διαχειριστική απελευθέρωση στβ βάση της απροσδιόριστης ( αλλά ικανοποιημένης με καυαφγή σε υπερβάλοντα δανεισμό ) πολιτικής ιδεολογίας.
Η ανισομέρεια αυτή πολιτικής εφαρμοστικότητας και υστέρησης της οικονομικοσυναλλακτικής οργάνωσης οδήγησε στα φανερά αποτελέσματα της πολιτικής απελευθέρωσης αποκομμένης όμως απ την κοινωνική απελευθλερωση στην βάση της συλλογικότητας λειτουργικής του κράτους. Και αυτό ήταν σαφές στα επόμενα χρόνια με την εξάρθρωση της παραγωγικής βάσης , της ανισοοργάνωσης της κλαδικής παραγωγικότητας στο ΑΕΠ , όπου γιγαντώθηκε η τριτογένεια και καθηλώθηκαν γη πρωτογένεια και η δευτερογένεια.
Αυτό ήταν ένα μεγάλο λάθος του πασόκ , άρχισε την διακυβέρνηση φορτωμένο αυτό το λάθος .. και αποκεί και πέρα και στην βάση αυτή πολλά να ερμηνευτούν και ώς σήμερα.
Τα θετικά που έγιναν με βάσ την ύπαρξη και την κυβερνητική διαδρομή του πασόκ – μπορούν να απαριθμηθούν αρκετά .. θα πρέπει να διακρίνουμε μια μη οργανικότητα, έως και αποσπασματικότητα, για την συνολική σφαιρική- συνεκτική και ουσιακά καθορισμένη χωρίς καταφυγή σε μεταφυσικότητες – ιστορική σημασία της σήμανσης απ το πασόκ της νεοελληνικής ιστορικής διαδρομής.
Στους ενθυμούμενους τα χρόνια – στην ιστορική αυτή περίοδο- δεν θα πρέπει να μην αξιολογείται και το γεγονός που τότε είχε διατρέξει τα ιδεολογικά και πολιτικά status του κυβερνώντος πασόκ 1982-1983 , ώς το αίτημα του αιτήματος στον πρωθυπουργό και ιδρυτή και πρόεδρο του πασόκ Ανδρέα Παπανδρέου, του πανεπιστημιακού Σάκη Καράγιωργα να αναλάβει ώς υπεύθυνος της κομματικής νεολαίας τότε ( που κυριαρχούσαν οι νέςες ηλικίες ψηφοφόρων ) με στόχο την ιδεολογική επεξεργαστικότητα με στόχο την αναγκαιότητα της ιδεολογίας της δημοσιονομίας ώς σχέση πολίτη και κράτους ( υποχρεωτικότητες του πολίτη απέναντι στην κοινοβουλευτικά πολιτικώς κοινωνική οργάνωση και την ανταποδοτικότητα, ώς υποχρέωση μεταβατικά των υποχρεώσεων του κράτους απέναντι στον πολίτη). Δηλαδή την ιδεολογική επεξεργασία και κατεργασία των νέων και όχι μόνο, στην ανάγκη της πολιτικής κοινωνικής και οικονομικής οργανικότητας μέσα στο δημοκρατικό κοινοβουλευτικό πολιτειακό με μικρή διάρκεια ζηής απ το 1974 και μετά πολιτειακό σύστημα. Και βέβαια ασφαλώς και η μνημική αναφορά ότι το αίτημα αυτό δεν έγθινε αποδεκτό.
Η οργανικότητα κοινωνικο-οικονομικο πολιτικά, ώς πιότερη αυτοθέμιση της Ελληνικής κοινωνίας ( αυτή επιδίωξε και διεκδίκησε και πέτυχε ο Ελληνικός λαός με την αντιμοναρχική στάση του πολιτειακά αμέσως μεταπολιτευτικά ) δεν εισακούστηκε όσο έπρεπε ( ελάχιστα και αποσμασματικά εγινε αφούγκρασμα ) απ το πασόκ που υπήρξε ο κύριος πολιτικός ιδεολογικός και κυβερνητικός φορέας στην πρώτη ιστορική μεταπολιτευτική πλήρη περίοδο.
Και αυτό είναι μια βάση μέσα στην οποία να ανιχνεύονται και παράμετροι της ιστορικής της χώρας, και απ την αρχή του 21ου αιώνα και παραπέρα.