Με αφορμή το πρόσφατο άρθρο του για την κατάσταση που επικρατεί στην παραλία του Αη Γιάννη, ο Γεράσιμος Αραβανής μίλησε στον Prisma 91,6.
Όπως είπε η ιστορία της διάβρωσης των ακτών της βορειοδυτικής Λευκάδας ξεκινάει από την δεκαετία του 80, καθώς σε πολλά σημεία έχουν καταστραφεί εντελώς οι παραλίες, “μάλιστα σε ένα κομμάτι στον Άη Γιάννη δεν υπάρχει καθόλου παραλία και η θάλασσα έχει φάει περίπου το 40% του δρόμου.
Προς τιμήν του ο Βασίλης Φέτσης δήμαρχος μέχρι το 2010 προχώρησε και έγινε μία επιστημονική μελέτη από το Πολυτεχνείο και στη συνέχεια ανέθεσε σε ένα μελετητικό γραφείο να γίνει μία τεχνικοοικονομική μελέτη για όλα τα στοιχεία.
Αυτή η μελέτη έκτοτε παρά τις προσπάθειες που έγιναν και εγώ τότε ήμουν δημοτικός σύμβουλος από το 2011 μέχρι το 2013, με ένα τρόπο που ποτέ δεν κατάφερα να ερμηνεύσω έμεινε στα συρτάρια.
Τώρα ξαφνικά ενημερωνόμαστε ότι θα προκηρύξει η περιφέρεια την εκπόνηση νέας μελέτης ύψους αν δεν κάνω λάθος 580.000 ευρώ.
Αναρωτιέται κανείς για ποιό λόγο συμβαίνει αυτό, αφού μελέτη υπάρχει και κανείς ποτέ δεν έθεσε ζήτημα για την πληρότητα της και αν είχε κάποια ζητήματα επικαιροποιήσεις θα έπρεπε να γίνει επάνω σε αυτή τη μελέτη.
Όπως γνωρίζετε μία νέα μελέτη μπορεί να παραδοθεί και σε 2 χρόνια, καθώς χρειάζεται να μελετηθεί για ποιο λόγο καταστρέφονται οι παραλίες, τι συμβαίνει με τα ρεύματα και προκύπτουν δύο θέματα.
Τι πρόκειται να γίνει άμεσα, καθώς σε λίγο δεν θα μπορεί να περάσει άνθρωπος να πάει σε μία περιοχή βλέπει στην θάλασσα η πόλη και είναι εκατοντάδες επιχειρήσεις και ενοικιαζόμενα δωμάτια, επίσης πρέπει να δούμε τι θα γίνει με την οριστική λύση, την χρηματοδότηση και όλα τα σχετικά.”
“Αναφορικά με την άμμο που έβγαλαν από την αμμόγλωσσα είναι η άμμος που φεύγει από τον Αη-Γιάννη και μεταφέρεται στην άμμο γλώσσα και επειδή πήγαινε να κλείσει και να μην μπορούν να περάσουν τα σκάφη την έκαναν σορούς και κάθε χρόνο μετέφεραν κάμποσα φορτηγά και ήταν μία κατάσταση ανεκτή.
Πέρυσι μετά από πολλά βάσανα έριξαν λίγα φορτηγά άμμος στα κρίσιμα σημεία και δυστυχώς ποτέ αυτή την άμμο δεν την έσπρωξε μία μπουλντόζα να την ρίξει από κάτω και έμεινε πάνω στο οδόστρωμα όλο το καλοκαίρι.
Πραγματικά αναρωτιέσαι αν πρόκειται για ανικανότητα ή για αδιαφορία καθώς το κόστος για όλη τη διαδικασία δεν ξεπερνάει τα 500 ευρώ.
Το τραγικό είναι πώς ισχυριζόμαστε ότι η ατμομηχανή της οικονομίας της χώρας μας είναι ο τουρισμός!
Επίσης μην ξεχνάμε πως η άμμος πέφτει για να μην είναι διαλυμένη η παραλία το καλοκαίρι, μόλις μπει το φθινόπωρο η άμμος φεύγει και μιλάμε για μία λύση μπάλωμα.”
Ο κύριος Γεράσιμος Αραβανής είπε ότι θα πρέπει να κατατεθεί έναν μαζικό αίτημα τόσο από το δημοτικό συμβούλιο αλλά και από το λαό της Λευκάδας για την αντιμετώπιση της κατάστασης και μέσα από μία μεγάλη μαζική συνέλευση να πούμε τι θέλουμε κι αυτός δεν είναι εύκολο να πραγματοποιηθούν έργα μερικών εκατομμυρίων σε μία δύσκολη εποχή.
“Πιο παλιά είχαμε θέσει το θέμα στο δημοτικό συμβούλιο γνωρίζαμε ότι δεν μπορούσε να αντιμετωπισθεί σε μία χρονιά, θα μπορούσε να μπει σε ένα πρόγραμμα και να αντιμετωπιστεί τμηματικά.
Αυτή τη στιγμή μπορώ να πω ότι υπονομεύουμε το μέλλον της ίδιας περιοχής. Επίσης πρέπει να πω πως η παραλία από τον Αη-Γιάννη μέχρι την Αμμόγλωσσα είναι διαβρωμένη και εκεί που έχει άμμο και με την αλλαγή των καιρικών φαινομένων δεν αποκλείεται να περάσει επάνω από το δρόμο και να πέσει η θάλασσα μέσα στο ιχθυοτροφείο, μπορεί να φαίνεται δύσκολο αλλά με τα καιρικά φαινόμενα πρέπει κάτι να διδαχθούμε.
Και αν πέσει η θάλασσα στο ιχθυοτροφείο μπήκε μέσα στην πόλη και ελπίζω να θέλουν κάποια αυτό να το καταλάβoυν.
Για να αντιμετωπίσεις το πρόβλημα αυτή τη στιγμή δεν φτάνει να ρίξεις άμμο πρέπει κάτι να γίνει και όπως έχει υποσκαφτεί από κάτω αν ένα αυτοκίνητο πάει στην άκρη και πατήσει μπορεί να το δεις μες στη θάλασσα.
Θέλω να πιστέψω ότι θα υπάρξει μία αντιμετώπιση του ζητήματος και να μην φτάσουμε όπως πέρυσι τον μήνα Μάιο που έπεσαν κάποιες ποσότητες άμμου και κρατήθηκε ο μέσος δρόμος κλειστός το καλοκαίρι για αυτό σας λέω ότι Και εδώ έχουμε μεγάλες ευθύνες.”
Σχολιάζοντας την επένδυση στο τουριστικό περίπτερο στο κάστρο, ο κύριος Αραβανής αρχικά συμφώνησε με την τοποθέτηση του δημοσιογράφου Παναγιώτη Κουνιάκη ότι δεν είναι η καλύτερη εικόνα που βλέπει κανείς όταν μπαίνει στο νησί και αυτό είναι προφανές, ανέφερε.
“Όμως πρέπει να προσθέσω πως οι ιδιωτικοποιήσεις πάνε βροχή, γιατί σήμερα δυστυχώς οι κυβερνήσεις θεωρούν ότι η ιδιωτική πρωτοβουλία είναι αυτή που θα σύρει την ατμομηχανή της οικονομίας και θα αναπτύξει τη χώρα και ξεχνούν ότι η ιδιωτική πρωτοβουλία έχει τεράστια ευθύνη για τη χρεοκοπία.
Εμείς λέμε ότι μερικά τουλάχιστον κομμάτια δεν είναι δυνατόν να ιδιωτικοποιηθούν. Αυτή είναι η περιοχή που ο Λευκαδίτης έκανε το μπάνιο του, είναι μία πανέμορφη περιοχή, μία περιοχή απείρου κάλλους και δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο να πάει κάποιος να πάρει το περίπτερο και όλη την περιοχή, καθώς κυκλοφορεί ευρύτατα πώς διαπραγματεύεται το κάστρο κι αν συμβεί αυτό από το δρόμο και κάτω θα το κάνει ιδιοκτησία του και θα μπουν και οι ξαπλώστρες και ομπρέλες στην παραλία και τότε τελειώσαμε.
Δεν νομίζω ότι αυτή είναι η λύση για 48.000 ευρώ το χρόνο. Ένα καλό μαγαζί στην αγορά δίνει περισσότερο ενοίκιο, εννοώ πως πρόκειται για μία αχαρακτήριστη ενέργεια.
Εμείς καταθέσαμε την εξής πρόταση. Ο δήμος να εκπονήσει μία μελέτη να πιέσουμε όλοι να μπει στο πρόγραμμα Πράσινης ανάπτυξης και να γίνει κάτι το οποίο μπορούμε να καθίσουμε να το βρούμε όλοι, ο απλός κόσμος που κάνει εκεί το μπάνιο του έχει κάποιες προτάσεις και να αξιοποιηθεί όχι όμως επιχειρηματικά η περιοχή, γιατί αν πας να την αξιοποιήσεις επιχειρηματικά θα φτάσουμε σε αυτό που κάνει ο ιδιώτης.
Μπορεί να γίνει ένα καφενείο, ένα ουζερί, υπάρχουν πολλές προτάσεις.
Στην επισήμανση ότι χρειάζονται αρκετά χρήματα για την αποκατάσταση των δομών είπε ότι “ο δήμος μπορεί να μπει σε κάποιο πρόγραμμα, το ίδιο θα κάνει και ο ιδιώτης, δεν πιστεύω ότι θα βγάλει τα χρήματα από την τράπεζα για τη δουλειά. Υπάρχει λογική ότι στο πρόγραμμά μπορεί να μπει ο ιδιώτης όχι όμως ο δήμος, γιατί ο δήμος με βάση την νεοφιλελεύθερη αντίληψη δεν είναι επιχειρηματίας.
Εγώ προσωπικά δεν θα είχα αντίρρηση ακόμα και στην ακραία περίπτωση να το πάρει ένας συμπολίτης μας και να βγάζει το μεροκάματο του, ωστόσο περισσότερο θα μου άρεσε να υπάρχει μία δημοτική επιχείρηση και υπάρχουν δεκάδες τέτοιες επιτυχημένες επιχειρήσεις, καθώς κάναμε έρευνα σε διάφορες περιοχές και τις έχουμε αναφέρει στις ανακοινώσεις μας.
Βέβαια η επιχείρηση αυτή θα βγάζει όλα της τα έξοδα και θα έχει ένα ποσό για να κάνει κάποιες επενδύσεις, δεν θα βάζει για παράδειγμα 8 ευρώ την ομπρέλα όπως συμβαίνει στο κάθισμα αυτή τη στιγμή, ούτε 10 ευρώ το πάρκινγκ που υπάρχει σε άλλες περιοχές γιατί με αυτή την δουλειά υπονομεύουμε το τουριστικό προϊόν, όταν μπαίνει ο άλλος από την γέφυρα και χρεώνεις ακόμα και τον αέρα.
Και να σας πω και κάτι εγώ δεν είμαι υπέρ του να ληστεύουν τον κόσμο και δεν πρέπει να είμαστε όλοι μας. Δεν μας αρέσει όταν πάμε κάπου να μας ληστέψουν.
Κάνω ένα σχόλιο και για την αλλαγή του εκλογικού νόμου ο κύριος Αραβανής είπε ότι “έτσι κι αλλιώς αυτή τη στιγμή το δημοτικό συμβούλιο δεν έχει πολύ μεγάλες εξουσίες, καθώς φρόντισε ο νόμος να δώσει πλειοψηφία στις επιτροπές σε μία μικρή μειοψηφία.
Παράλληλα ανάγκασε δύο άλλες παρατάξεις να συνταχτούν με την παράταξη του δημάρχου έχοντας μία σχέση συνεργασίας όπως είναι η παράταξη του κυρίου Σολδάτου και του κυρίου Λιβιτσάνου.
Δεν είναι όμως αυτή η λύση, δεν μπορείς να βάζεις τον κόσμο να ψηφίζει και να λες ότι εγώ θα αποφασίσω ποιος θα κυβερνήσει γιατί αυτό κάνει ο νόμος που ψήφισε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Υπάρχουν πάρα πολλές χώρες με απλή αναλογική και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί λειτουργούν εκεί. Εμείς πιστεύουμε ότι και ο δήμαρχος δεν θα έπρεπε να εκλέγεται με ψηφοφορία γιατί στο δεύτερο γύρο αναγκάζεις κάποιους να ψηφίσουν αυτό που δεν πιστεύουν και θα μπορούσε να τον εκλέξει το δημοτικό συμβούλιο.
Προφανώς κάτω από συζητήσεις και συμβιβασμούς, αν ήταν και προγραμματική συμβιβασμοί θα είχαν μεγαλύτερη αξία.
Δυστυχώς περνάμε μία εποχή που αυταρχισμός είναι σε όλα τα επίπεδα, κράτος, τοπική αυτοδιοίκηση, αστυνομοκρατία γιγαντώνονται και αυτό φοβόμαστε πολύ αυτό το πληρώσουμε ή το πληρώνουμε ήδη και ορισμένοι κάνουν ότι δεν το καταλαβαίνουν.
Όταν βάζεις την αστυνομία στην πλατεία της Νέας Σμύρνης και χτυπάει τον κόσμο, την άλλη μέρα θα βγαίνουν κάτι λεβέντες στην κινητοποίηση για να τσακίσουν τον αστυνομικό η δουλειά πάει έτσι, όμως μία κοινωνία δεν οικοδομείται με αυτό τον τρόπο.
Η Περιφερειακή οργάνωση ώς αναχρονισμός
—————-
Διότι πρέπει να προσδώσουν επικοινωνιακά χαρακτηριστικά της δήθεν περιφερειακής λειτουργικής για το θέμα , της παραλίας του Ά’ι’Γιάννη.
Και καλά είναι κάποια στιγμή να μελετηθεί αν μέσα στην κρατική διοικητική λειτουργία η συγκρότηση της περιφερειακότητας συνιστά θετικότητα αναπτυξιακή ή απλά ένας διοικητικός οργανωτικός αναχρονισμός.
Και τούτο διότι η διοικητική και λειτουργική επικοινωνία νομών και κεντρικής διοίκησης διαμεσολαβείται απ την διοικητική περιφέρεια. Με ότι αυτό σημαίνει ώς παρεμβολή μεσάζοντα.
Ο θεσμός της διοικητικής περιφέρειας είναι ουσιαστικά τελειωμένος και αντιδραστικός και αναχρονιστικός στην νέα δομή και λειτουργική του επερχόμενου και οργανούμενου πιότερο ηλεκτρονικά κράτους. Δεν ήταν θεσμός αναγωγής του στο κοινωνικό περιφερειακό για να μεταφέρει από την περιφέρεια πρός το κέντρο , σλλά θεσμός ενίσχυσης της διαδικασίας μεταφοράς της κεντρικής εξουσίας και των παραμέτρων της στην περιφέρεια.
Ουσιαστικά ο θεσμός αυτός ήταν εν τη εξελίξει του αντι αυτοδιοικητικός.
Και βασίζονταν στην διανομή και παραγωγή και πρόσθετων καναλιών και ομαδοποιήσεων εξουσίας. Κάτι σαν μια αισθητικοποίηση του διοικητικού λειτουργικού της χώρας σε βάρος της διοικητικής αποτελεσματικότητας.
Ιστορικά θα πρέπει να βρεθούν ομοιότητες αντίστοιχα της πρώτης δημοδικής οργάνωσης της Ελλάδος το 1866 που σε αντίστοιχα οργανωτικά διοικητικά μεγέθη Δήμων της εποχής συνέβαλε στην Πτώχευση του 1893 και την χρεωκοπία του 1898 , με τον διοικητική περιφερειακή οργάνωση της εποχής μας με τις περιφέρειες που συνέβαλε και αυτή στην χρεωκοπία του 2010.
Και όπως τα πρώτα χρόνια του 20ου αιώνα ώς αντιχρεωκοπικά μέτρα καταργήθηκε η δημοτική ώς τότε διοικητική οργάνωση, έτσι και τώρα θα πρέπει να καταργηθούν οι περιφέρειες ώς ανντιχρεωκοπικό κύρια και αναπτυξιακό μέτρο.
Η ύπαρξη του θεσμού των περιφερειών είναι μια αυτοδιοικητική ίντριγκα.
Αισθητικοποίηση της αυτοδιοίκησης στην βάση της αυτοδιοικητικής κερματιστικής με τν παρεμβολή της περιφερειακής διαμεσολάβησης, δήθεν, με μόνο λειτουργισμό την κατασκευή της περιφερειακής γραφειοκρατίας. Το γνωστό σύστημα της γραφειοκρατικής αναποτελεσματικότητας δια της παραγωγής διοικητικών γραφειοκρατικών κόμβων. Με ότι αυτό σημαίνει. Σε κάποια περίπτωση και επειδή μια πολεοδομική αρχή εφάρμοζε τις διατάξεις για το επιτρεπόμενο ύψος ανέγερσης οικοδομής, ο σκοπιμιστής ιδιοκτήτης της οικοδομής πήγε σε περιφέρεια και υπερέβαλετην ερμηνεία της πολεοδομικής στον τόπο αρχής , και σε ανισόπεδο οικόπεδο πηρε ύψος απ ψηλότερο σημείο, ενώ η κύρια όψη και είσοδος του σπιτιού ήταν απ το χαμηλότερο σημείο. Και για να γίνει αυτό παρουσίασε τον κοινόχρηστο δρόμο έμπροσθεν ( του χαμηλότερου σημείου) ώς ιδιοκτησία του, που αργότερα καταρήφθηκε δικαστικά, αφού όμως είχε σηκώσει το ύψος που ήθελε.
Και η πολεοδομική περιφερειακή γραφειοκρατική αρχή τα τακτοποίσε όλα. Ναι αλλά όταν η δικαστική απόφαση για τον κοινόχρηστο δρόμο ήταν σε βάρος του ιδιοκτήτη της οικοδομικής, η περιφερειακή αρχή δεν τον υποχρέωσε να γκρεμίσει τον πρόσθετο όγκο καθ ύψος.
Αυτό το περιστατικό αναφέρθηκο ώς υπαρκτό παράδεγμα σε παλαιότερη 15-20 χρόνια ένδειξη για τις περιφέρειες ώς γραφειοκρατική συγκεντρωτική κόμβοι.
Αν η Λευκάδα πρέπει να μείνει στην περιφέρεια Ιονίων, τότε η έδρα της περιφέρειας λειτουργικά διοικητικά θα πρέπει να μεταφερθεί στην Λευκάδα.
Το Γεωγραφικό μέσον και το βιωτικό λειτουργικό κέντρο.
Αλλέως η Λευκάδα πρέπει μα πάει στην περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος.
Ή να αποτελέσει μια ειδική αυτόνομη αυτοδιοικητική ενότητα.
Τα περί συγκέντρωσης εξοικονομητικά διοικητικής είναι πλέον στην ηλεκτρονική εποχή και ηλεκτρονική διακυβέρνση, αέρας κοπανιστός. Όπως και κάθε απόψεις συλλογικότητας πλέον και μαζικότητας.
Αλλάζει ραγδαία η εποχή, υπέρ των εξατομικεύσεων και των ιδιοτικοτήτων και ώς ιδεολογικά φαινόμενα και ώς κρατικολειτουργικά . Ακόμη και ώς Εθνολογικά.
Οι συλλογικότητες πλέον είναι σκελετοί μαζώξεων ξεφωνήματος και ίντριγκας.
Κάθε άνθρωπος και μια ιδεολογία , μια πρακτική, μια εκπροσώπηση. Καθένας φιλόσοφος του εαυτού του .