Προς: κα Αγγελική Γεωργάκη
Επιβλέπουσα του έργου ανάπλασης παραλίας Λευκάδος
Κοινοποίηση: Δήμαρχο Λευκάδος
Πρόεδρο Δημοτικού Συμβουλίου
ΘΕΜΑ: Προστασία δέντρων στο υπό ανάπλαση ‘Πάρκο των Ποιητών’
Με μεγάλη αγωνία παρακολουθώ, όπως και χιλιάδες άλλοι συνδημότες μας, τα υπό εξέλιξη έργα μιας ανάπλασης αμφιβόλου αξίας και προτεραιότητας για την πόλη της Λευκάδας. Με λύπη όλοι μας είδαμε τις προτομές των ποιητών μας να «εγκαταλείπουν» κακήν-κακώς το πάρκο χωρίς να κατανοούμε την αναγκαιότητα αυτών των βέβηλων πράξεων. Με μεγάλη στενοχώρια επίσης παρακολουθούμε να αφανίζονται σχεδόν όλα τα δέντρα του πάρκου, παρά τις επίσημες διαβεβαιώσεις ότι θα κόβονταν μόνο ελάχιστα, όσα λίγα εμπόδιζαν τις απολύτως απαραίτητες εργασίες κυρίως για τη διάνοιξη δρόμων.
Παρ’ όλα αυτά δύο υπέργηρα δέντρα έχουν απομείνει: ο ευκάλυπτος μπροστά ακριβώς από την είσοδο του ξενοδοχείου ‘Ιόνιον Σταρ’ και ο φύκος στη δυτική είσοδο του πάρκου, εκεί που παλαιότερα λειτουργούσε ένα περίπτερο. Και τα δύο αποτελούν όμορφες και επιβλητικές παρουσίες, μάρτυρες για πολλές γενεές των γεγονότων και των αλλαγών που έγιναν γύρω τους. Ειδικά για τον ευκάλυπτο έχω δει φωτογραφίες των αρχών του 20ου αιώνα (γύρω στο 1905) όπου παρουσιάζεται σαν ένα ώριμο μεγάλο δέντρο. Ίσως και ο Βαλαωρίτης ο ίδιος, που τώρα εκδιώχθηκε από το πάρκο, να το είχε προλάβει στο επονομαζόμενο τότε ‘Μποσκέτο’ και πιο πρόσφατα ‘Πάρκο των Ποιητών’, εν πολλοίς προς τιμήν του.
Προς μεγάλη μου έκπληξη και παρά τις υπεύθυνες διαβεβαιώσεις, ακόμη και του Δημάρχου του ίδιου, ότι ο ευκάλυπτος δεν πρόκειται να πειραχτεί διότι δεν εμποδίζει σε τίποτε τα έργα ανάπλασης, τελευταία κυκλοφορούν έντονες φήμες για το αντίθετο, με κύριες αιτιολογίες ότι το δέντρο είναι, άκουσον άκουσον:
- Εστία μόλυνσης για το παρακείμενο ξενοδοχείο διότι, μεταξύ άλλων, … ποντίκια σκαρφαλώνουν στο δέντρο και μετά ίπτανται για περισσότερα των 5 μέτρων (!) και εισβάλουν στα δωμάτια. Από πότε τα δέντρα έχουν γίνει εστίες μόλυνσης; Σας παραθέτω πολύ πρόσφατες φωτογραφίες που δείχνουν την απόσταση του ευκαλύπτου από το ξενοδοχείο και επιπροσθέτως άλλα δέντρα εν επαφή με τα μπαλκόνια του ξενοδοχείου, εντός του ιδίου οικοπέδου, τα οποία προφανώς … δεν ενοχλούν το ξενοδοχείο.
2.
Το ριζικό σύστημα του ευκαλύπτου είναι «επικίνδυνο». Είναι δυνατόν να λέγονται τέτοιες αστειότητες για ένα υπέργηρο δέντρο του οποίου το ριζικό σύστημα δεν αναπτύσσεται πια; Μήπως ο αρθρογράφος της εν λόγω επιστολής ενδιαφέρεται περισσότερο για την θέα από τα δωμάτια του ξενοδοχείου ή αγωνιά μήπως ο ευκάλυπτος «κόψει» 1-2 θέσεις πάρκιν;
Δεν πρόκειται να σας κουράσω περισσότερο. Νομίζω ότι έκανα σαφή την αγωνία μου και αυτή χιλιάδων άλλων συνδημοτών μας για την τύχη αυτών των δύο πανέμορφων γιγάντων της πόλης μας. Ο Βαλαωρίτης, ο Σικελιανός και οι άλλοι ποιητές μας εκδιώχθηκαν από το πάρκο τους, ας μείνουν τουλάχιστον τα «ζωντανά μνημεία» του πάρκου για να μας θυμίζουν τι υπήρχε εκεί. Εκτός και αν έχει αποφασισθεί η εξαφάνιση οποιασδήποτε μνήμης της τοπικής ιστορίας μας στο όνομα μιας «ανάπτυξης χωρίς μνήμη και φραγμό». Σε κάθε περίπτωση, οποιαδήποτε απόφαση αφαίρεσης αυτών των δέντρων-μνημείων θα μας βρει κάθετα απέναντι σε αυτούς που τυχόν θα τις υιοθετήσουν. Ελπίζουμε μόνο, όπως συνέβη και με τα άλλα μικρότερα δέντρα του πάρκου, να μην ξυπνήσουμε ένα πρωί και βρεθούμε μπροστά σε τετελεσμένες καταστάσεις. Θα ήταν ολέθριο για όλους μας …
Με εκτίμηση
Δημήτρης Λ. Καράμπαλης
Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών
Για την προστασία δημοτών και επισκεπτών απ την βρώμα σκουοιδιών και λυμάτων , τι γίνεται?
Με το που θα φτάσει επισκέπτης στο κτελ , ή θα πάει για ψώνια στα super market εκεί στην περιοχή , ή θα διέλθε αντιμετωπίζει το πρόβλημα.
καλα τα λες Δημητρη κι αμεσως σε ακουσαν.Ολα ισωμα τα κανανε .Ο καθε ολοκληρωτισμος αφηνει την σταμπα του. Θ αφησει κι αυτος ο δημαρχος το ξηλωμα του μποσκετου.Αλλού καθε μερα τα φροντιζουν τα μποσκετα και τους ποιητες. Εδω τους γκρεμίζουμε
Τι θέλουν τώρα και θυμούνται τα μποσκέτα??
Απ το 1955 και μετά ο κόσμος οικοδομικά και οδικά άλλαξε , και τα παλιά είναι προγονοπληξίες. Τώρα πίσω πίσω τι θελουν??
Τα δίπατα νεοκλασσικά, οι κήποι, κλπ κλπ τελειώσανε. Η πολυκατοικία άλλαξε τα πάντα ευτυχώς για να στεγαστεί ο κόσμος. Μνηνείο προτομή του 1925 με πέτρες απλο δήθεν κσθε χωριό, και κηπάριο προπολεμικό ώς μποσκέτο ή και δρόμοι για σύγχρονο πάρκινγκ ως μεταπολεμική διαμόρφωση στην παραλί αυτή, είναι όλα μπανάλ πλέον. Και ορθά επαιμβαίνει για νέα δθαμόρφωση ο Δήμος. Και κάτι ακλάδευτα χρόνια δέντρα ( ώς προστασία .. σιγά) τι γίνονται αναφορά??
Η περιοχή ήθελε ανάπλαση εκεί ζε πολυόρωφο κτίριο έγινε ταχυφαγείο κσι ταχυκαφενείο (Fast food) που θέλει ζωτικκ νεανικό χώρο για φλέρτ και όχι κουρασμένες αναμνήσεις ποιητών 200 χρονών) και παρωχημλενες ψιλοπροτομές που αν θέλουν ας τις πάνε σε μουσειο γραμμάτων.
Τι θέλουν τώρα οι ηλικιακά προχριστιανικοί με τις μνήμες τους ,τους ποιητές, τις ξερολιθιές ώς βάση προτομής.
Ας αποδεχτούν αυτοί οι προχριστιανικοί της νοσταλγίας τώρα πίσω πίσω στα χρόνια, ότι όλα αλλαζουν, και πρέπει να αλλάζουν.
Ακόμη στην φασολάδα σε πνιάτες, και σε πατάτες γιαχνί μένουν κάποιοι, ή στον αγκαθό ψωμί με λάδι , κσι στις πάνινες μπόλιεςωή στην Ελληνικούρα καφέ σκέτο μέτριο ή βαρυ γλυκό??
Εδώ ο κόσμος τρέφεται με ταχυσάντου’ι’τς, τόστ, μαγειρεύει σε χύτρες, πίνει φρέντο και espresso καφέ, στο τυλιχτό σε χαρτί σουβλάκι, Delivery , και κινείται η κοινωνική ζωή σε ρυθμούς απασχόλησης δύο ή τριών τετραώρων την ημέρα ανά απασχολούμενο και όχι καρεκλοκένταυρων.
Και να ασχολούμαστε με δέντρα, και δήθεν μποσκέτα. Δάσος και Δέντρα είναι τα κατάρτια των ιστιοπλο’ι’κών στην πσραλία πλέον, που υπόσχονται κίνηση, ζωή, εισόδημα , πολιτισμό, και όχι τοπικιστική εσωστρέφεια.