Στο απογευματινό μαγκαζίνο του Prisma 91,6 μίλησε η πρόεδρος του επαγγελματικού και Εμπορικού Συλλόγου Eλλομένου Ελένη Ροντογιάννη για τις εξελίξεις με το θέμα της ανάπλασης του πεζόδρομου του Νυδριού.
“Η ανάπλαση του πεζόδρομου του Νυδριού είναι μία ιστορία πονεμένη, καθώς την περιμέναμε 30 χρόνια, τουλάχιστον από το 1992 επί Σπύρου Μαργέλη και συνεχίστηκε με τους αντιπεριφερειάρχες κύριο Βερύκιο, Χαλικιά και Κτενά.
Έγινε η μελέτη και όπως το βλέπαμε στα χαρτιά κάναμε λόγο για ένα καταπληκτικό σχέδιο χωρίς να γνωρίζουμε ακριβώς τι υλικά χρησιμοποιούνται.
Φτάσαμε λοιπόν πέρυσι πριν το Πάσχα που ξεκίνησε το έργο και έπεσαν τα πρώτα τμήματα στο Νυδρί από το ποτάμι Δημοσάρη μέχρι το κοινοτικό κατάστημα και κάποια τμήματα ήταν τσιμεντένια και κάποια με βοτσαλωτή πλάκα.
Όταν ρωτήσαμε για ποιο λόγο τα τσιμέντα κόβονταν έτσι, μας απάντησαν πώς έτσι προβλέπεται στη μελέτη. Τα τσιμέντα που έπεσαν ήταν άθλια υλικά, ξεφλουδισμένα, έκαναν ρωγμές και από τότε ανησυχήσαμε και αρχίσαμε να κάνουμε κάποιες ενέργειες μήπως μπορέσουμε στο διάστημα αυτό να τους πείσουμε μήπως αλλάξουμε τα τσιμεντένια τμήματα και να συνεχίσουν ως βοτσαλωτές πλάκες.
Στη συνάντηση που είχαμε με τον αντιπεριφερειάρχη κ. Κτενά μας είπε ότι δεν γίνεται να αλλάξει το υλικό, γιατί θα υπάρξει μεγάλη καθυστέρηση.
Μάλιστα ήταν τόσο κάθετος σε αυτό, που δε μας άφηνε κανένα παραθυράκι να προσπαθήσουμε. Ο Νομικός σύμβουλος κ. Χόρτης που εκπροσωπούσε τους λόγους μας, μας βρήκε κάποια παραθυράκια, όμως η περιφέρεια είπε ότι δεν ισχύουν και δεν μπορεί να γίνει αντικατάσταση υλικού.
Η προσωπική μου άποψη είναι πως πρόκειται για μία ωραία μελέτη εάν δεν υπήρχαν τα τσιμεντένια τμήματα, με παλιά υλικά 25 χρόνων ωστόσο είναι μία καλή μελέτη και από αυτό που έχουμε καλύτερο.
Επαναλαμβάνω ότι η περιφέρειά μας επανέλαβε πως δεν υπάρχει νομικό πλαίσιο για να αλλάξει μελέτη και θα συνεχίσει με το τσιμέντο, ωστόσο όποια τμήματα είναι κατεστραμμένα θα φτιαχτούν από την αρχή.
Όλα αυτά έγιναν πέρυσι. Φέτος ξεκίνησαν να ρίχνουν πάλι τα τσιμεντένια τμήματα στο Μεγάλο Αυλάκι τα οποία είναι πιο άθλια από τα περσινά και εμείς χτυπήσαμε ξανά το καμπανάκι του κινδύνου.
Απευθυνθήκαμε στον αντιπεριφερειάρχη ξανά και του είπαμε ότι τα τσιμέντα που πέφτουν είναι κακής ποιότητας και δεν είναι το σκουπιστό μπετόν που λέει η μελέτη, με τον αντιπεριφερειάρχη να λέει ότι θα το κοιτάξει καθώς η μελέτη δεν έχει ολοκληρωθεί.
Σε συνάντηση που είχαμε με την κυρία Κράτσα που την καλέσαμε εμείς οι σύλλογοι και ήταν πολύ ευγενική σε συνάντησή μας και μας δέχτηκε αμέσως, της πήγα εγώ η ίδια φωτογραφικό υλικό από τα πεζοδρόμια του Νυδρίου και του Μεγάλου Αυλακίου με την κυρία Κράτσα να μας λέει ότι δεν θα δεχτεί αυτά τα τσιμέντα και θα προσπαθήσουμε να κάνουμε ότι είναι δυνατόν καλύτερο.
Κάναμε ένα δοκιμαστικό πριν μία εβδομάδα με καινούργια τσιμέντα και πραγματικά ήταν κάτι καλύτερο από τα προηγούμενα καθώς Ήρθε ένα άλλο συνεργείο και έφτιαξε το τμήμα με σκουπιστό μπετόν και συνεχίζουμε με αυτό.
Με την περιφερειάρχη Ιονίων νήσων έχουμε μία άριστη συνεργασία και μας υποσχέθηκε ότι και στα τμήματα που έχουν πέσει τα παλιά τσιμέντα και είναι κατεστραμμένα θα αντικατασταθούν και μείναμε εκεί.
Πλέον είμαστε λίγο ικανοποιημένοι αναφορικά με την εμφάνιση του υλικού, καθώς πρόκειται για το σκουπιστό μπετόν και θα είμαστε λίγο ακόμα ικανοποιημένοι αν πέσει καλύτερα μέσα στο κέντρο και να δείξει λίγο σαν σχέδιο και να μην πέσει έτσι μονότονο υλικό.”
Η κυρία Ροντογιάννη εξέφρασε τον προβληματισμό της ως προς την καθυστέρηση του έργου λέγοντας πως όταν ένα έργο πάει αργά σίγουρα λείπει προσωπικό. Το έργο πηγαίνει πάρα πολύ αργά ξεκίνησε από το Νοέμβριο και εγώ ως Πρόεδρος Εμπορικού Συλλόγου βλέπω ότι τα καταστήματα μου θα πρέπει να ανοίξουν τέλος Μαΐου, θέλω τουλάχιστον τον Ιούνιο να λειτουργήσουν κανονικά και αυτό δεν πρόκειται να συμβεί καθώς το έργο πηγαίνει πάρα πολύ αργά και ο κόσμος είναι προβληματισμένος και με ρωτάει συνέχεια και με πιέζουν να το κυνηγήσουμε και να τελειώνει το έργο.
Αυτή τη στιγμή μιλάμε για ένα Νυδρί σκαμμένο και δεν έχει μπει τίποτα μόνο χώμα από το Νοέμβριο μήνα, δεν νομίζω ότι προχωράμε γρήγορα, ωστόσο ο εργολάβος μας διαβεβαιώνει πώς θα ολοκληρωθεί το έργο σε δύο μήνες αλλά με αυτά που βλέπω εγώ δεν τα πιστεύω.”
Απαντώντας στο ερώτημα αν το έργο όταν ολοκληρωθεί θα έχει ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα, η κυρία Ροντογιάννη απάντησε πώς αυτό είναι υποκειμενικό, όμως για να πω την δική μου αλήθεια τα κυβικά τσιμέντο μέσα στο κέντρο είναι πάρα πολλά, δυστυχώς όμως δεν μπορούμε να τα αλλάξουμε πλέον.
Ο Αντιπεριφερειάρχης κ. Κτενάς έχει επιθεωρήσει πολλές φορές το έργο και έχει πει ότι θα το παραλάβει όταν είναι τέλειο, όταν γίνει και αντικατάσταση των πεζοδρομίων που πρέπει να διορθωθούν και μόνο τότε θα το παραλάβει μας διαβεβαίωσε.
Εμείς είμαστε ευαίσθητοι και ευκολόπιστοι και θέλουμε να το πιστέψουμε ότι θα το παραλάβει σωστά.”
Η κυρία Ροντογιάννη ξεκαθάρισε πως σκοπός τους δεν είναι να έρθουν σε αντιπαράθεση με κανέναν, “εμείς προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο για τον τόπο μας και η ανάρτηση που κάναμε τρεις σύλλογοι δεν ήταν ανάρτηση παραπόνων, αλλά για να καταλάβει και ο κόσμος που έβαζε τις υπογραφές του, γιατί υπογράφει.
Οι υπογραφές που μαζεύαμε ήταν για να μπορέσουμε μήπως καταφέρουμε να αλλάξουμε τα τσιμεντένια τμήματα με βοτσαλόπλακες, δεν μπορέσαμε και συνεχίζουμε με το υλικό αυτό.
Κάποιος μας χαρακτήρισε εξωθεσμικούς και να μην μας ακούνε, ωστόσο είμαστε τρεις σύλλογοι, έχουμε ένα καταστατικό το οποίο λέει ότι μπορούμε να παρεμβαίνουμε σε δημόσια έργα.
Εμείς τονίζουμε ξεκάθαρα ότι τα έργα τα παραλαμβάνουν οι υπεύθυνοι με τις υπογραφές τους και θα φύγουν, το υπόλοιπο έργο θα το παραλάβει η κοινωνία του Νυδριού και αφορά τους πολίτες και το μέλλον τους.
Με π…… αυγα δεν βαφεις λεει μια λαικη παροιμια και στην συγκεκριμενη περιπτωση το εχουν καταλαβει ολοι εκτος απκ τους τοπικους αρχοντες.
Το μεγάλο πρόβλημα στην Ελλάδα είναι κύρια η εκτέλεση των σχεδίων και όχι ο σχεδιασμός.Διότι αοουσιάζει εφαρμοστικά η τεχνογωσία και των υλικών. Και όπου απ την όμως υπάρχει η τεχνογνωσία των υλικων, αυτή για να εφαρμοστή απαιτεί τις εξειδανικεύσεις εφαρμογής άρα καταλήγει ασύμβατη με τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό που έχει εκάστοτε προταθεί.
Στο διαδίκτυο κυκλοφορεί πλατιά στο επίπεδο των κατασκευών και αρχιτεκτονημάτων βραβευμένο έργο του αρχιτέκτονα εκ Λευκάδος κου Γ. Καββαδά με συνεργάτες του για οικήματα στην Νήσο Χελώνη , και για τους ασχολούμενους και ενημερωτικά και ώς Χόμπυ αλλά και επαγγελματικά στον αρχιτεκτονικό χώρο του ΣΑΔΑΣ , ασφαλώς και αυτό το έργο οικημάτων της Νήσου Χελώνη , τιμά πρώτα και τον εντρυφή αρχιτέκτονα εκ Λευκάδος , αλλά ταυτόχρονα και στο πρόσωπο του αρχιτέκτονα κου Γ. Καββαδά όλο το αρχιτεκτονικό δυναμικό της Νήσου, που αν και οι συνθήκες το επέτρεπαν μπορούσε και μπορεί να κινείται στα όρια των τοποσημικών συμβολικά τεκτονημάτων και στην Νήσο αλλά και παραπέρα στον Ελλαδικό χώρο.
Πολλές φορές και η ιδιωτική αναγκαιότητα και το σύνθετο αλλά ατελέσφορο δημόσιο λογιστικό , δεν επιτρέπουν ή αποτρέπουν από ιδιώτες Δήμους και κράτος να δούν προοπτικά οικονομικά τα αναγκαία και τα βλέπουν στενά βραχυχρόνια οικονομοποιημένα. Τότε το αποτέλεσμα και της τεκτονικής στην καλύτερη περίπτωση άντε να είναι ανεκτό και σε σύντομο χρόνο να δείχνει τις αστοχίες του. Και πολλές φορές-τις περισσότερες νά αποδεικνύεται και στον χρόνο οικονομικά φθοροποιό διαρκώς.
Στο έργο του Νυδριού επίσημα αναφέρθηκε και η θετική συμβολή του αρχιτέκτονα Κου Γ.Καββαδά ( ώς σύμβουλος των εμπορικών και πολιτιστικών συλλογικοτήτων του Νυδριού) στην εν λόγω ανάπλαση.
Αυτό δείχνει και το αποτέλεσμα μια ποιό επαγγελματικής και ουσιαστικής αντιμετώπισης του όλου έργου ώς αρχιτεκτόνημα , και σε αυτή την κατεύθυνση της θεώρησης της ανάπλασης ώς αρχιτεκτόνημα και όχι ώς έργο απλής ανάπλασης ή διευθέτησης του κεντρικού δρόμου του Νυδριού.
Και πρός αυτή την κατεύθυνση , η συμβουλευτική του αρχιτέκτονα κου Καββαδά και ότι αυτή εκπροσωπεί ώς για το εντόπιο τεκτονικό δυναμικό πρέπει να μπολιάζει την υλοποίηση του έργου αυτού απ τον Κατασκευαστή. Και το μπόλιασμα αυτό να γίνεται και αποδεξτό και απ την κοινωνία του Νυδριού και απ τον ανάδοχο κατασκευαστή.
Διότι το ζητούμενο για όλους είναι η άρτια λειτουργικά και αισθητικά απόδοση του έργου. Για να πιστοποιείται έτσι το αρχιτεκτόνημα.
Θ.Αραβανής