Καλεσμένος στο απογευματινό μαγκαζίνο του Prisma 91,6 ήταν ο επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης Bαγγέλης Βεροιώτης.
Με αφορμή το σχόλιο του δημοσιογράφου Παναγιώτη Κουνιάκη για τα ανεπιτηρητα παραγωγικά ζώα και και την συνάντηση της Κυριακής 9 Φεβρουαρίου που κάλεσε ο Πρόεδρος τοπικής κοινότητας Καρυάς, υπογράμμισε ότι για την αντιμετώπιση του θέματος λείπει η πολιτική βούληση, καθώς δεν είναι αρκετή η επισήμανση κάποιου αιρετού στην βούληση για να λυθεί το πρόβλημα, αλλά να διαμορφώσει όλες εκείνες τις προϋποθέσεις, να ασχοληθεί με το ζήτημα του σταβλισμού των ζώων που θα πιαστούν, να τηρηθεί το νομοθετικό πρωτόκολλο που υπάρχει για όλη αυτή τη διαδικασία, δηλαδή για κάποιες μέρες σταβλισμού με ευθύνη του δήμου και στην συνέχεια σφαγή.
“Το νομικό πλαίσιο λέει ότι το κρέας μπορεί να δοθεί για κοινωνικούς σκοπούς, όμως όπως καταλαβαίνετε αυτά τα ζώα μετά από τόσα χρόνια ελεύθερα, χωρίς ιατρική παρακολούθηση, προφανώς το κρέας τους δεν είναι για βρώση. Είναι σαφείς οι ευθύνες διαχρονικά όλων των δημοτικών αρχών που δεν διαμορφώνουν τις προϋποθέσεις, γιατί κατά τη γνώμη μας είναι ένα θέμα σχετικά απλό καθώς υπάρχει το νομικό πλαίσιο λείπει όμως η βούληση.”
Σχολιάζοντας την λειτουργία του δημοτικού συμβουλίου ο Βαγγέλης Βεροιώτης είπε ότι υπάρχουν αρκετές ενστάσεις για τον τρόπο λειτουργίας του, “καθώς περισσότερο καταλήγουμε να εγκρίνουμε ζητήματα και διαδικασίες, όπως της επιβάλλει το ασφυκτικό νομοθετικό πλαίσιο που υπάρχει αυτή τη στιγμή στην τοπική διοίκηση και λιγότερο στο να συζητάμε πολιτικά, διαμορφώνοντας πολιτική για το δήμο.
Επίσης είναι ελλιπής η ενημέρωση από την πλευρά της δημοτικής αρχής αναφορικά με τις ερωτήσεις, αλλά και τον τρόπο με τον οποίον συσσωρεύονται πριν από την συζήτηση της ημερήσιας διάταξης και εμείς είμαστε υπέρ για καλύτερη συζήτηση και ενημέρωση.”
Στο ερώτημα αν συνεχίζουν να υπάρχουν αγωνιστικά ανταλλακτικά σε σχέση με τις μνημονιακές πολιτικές που επιβάλλονται τόσα χρόνια, απάντησε ότι αυτά όσον αφορά τις παρατάξεις του δημοτικού συμβουλίου σίγουρα δεν υπάρχουν και αυτό παίζει και ένα ρόλο στο τι εκλαμβάνει ο κόσμος ως ρόλο μιας Δημοτικής Αρχής που για μας πρέπει να είναι συμπαραστάτης στο λαό και τα προβλήματά του.
“Όμως αυτού του είδους η λειτουργία, συνολικότερα και των αιρετών οργάνων, ως γραφειοκρατικούς μηχανισμούς στο πλάι των υπηρεσιών του δήμου, φάνηκε αυτό που γνώριζαν οι παλιότεροι ως χαρακτήρα της αυτοδιοίκησης. Για αυτό και εμείς επαναλαμβάνουμε ότι είναι η τοπική διοίκηση στο πλάι του κεντρικού κράτους και όχι αυτοδιοίκηση όπως είχαμε μάθει από παλιότερα.
Επίσης τον προϋπολογισμό τον χαρακτηρίσαμε αναπτυξιακό για τους λίγους, για τα μεγάλα ντόπια συμφέροντα της περιοχής ή και ξένα που έρχονται από την επόμενη Ελλάδα να επενδύσουν.
Μάλιστα αυτό που σχολιάσαμε στο δημοτικό συμβούλιο είναι το χαρακτηριστικό γεγονός, ότι τα περισσότερα χρήματα στην συντριπτική πλειοψηφία των κονδυλίων αφορούν τις τουριστικές ζώνες που είναι συγκεντρωμένο το κεφάλαιο και η ορεινή Λευκάδα είναι εντελώς εκτός από τα πλάνα.
Εκεί που υπάρχει συγκεντρωμένο χρήμα, μεγάλα συμφέροντα, γίνονται έργα, παρεμβάσεις και δίνονται κονδύλια.”
Αναφορικά με το ζήτημα της ζεύξης του νησιού που έχει έρθει στο προσκήνιο, ανέφερε ότι ” για την επιλογή ενός έργου, αν θα πρέπει ή όχι να γίνει, εμείς από θέση αρχής δεν είμαστε ενάντια σε οποιοδήποτε έργο διευκολύνει την πρόσβαση των ανθρώπων και την μετακίνηση τους από τόπο σε τόπο, όσο μικρή και αν είναι αυτή η απόσταση.
Όμως πρέπει να εξετάσουμε τα εξής δεδομένα και σχετίζονται με το ποιος θα κερδίσει και ποιος θα χάσει από το συγκεκριμένο έργο. Ο τρόπος δηλαδή που θα υλοποιηθεί ένα έργο, είναι που μας απασχολεί, καθώς και το κόστος που θα έχει αυτή η λειτουργία ποιος το επωμίζεται.
Δεν μπορούμε να πούμε ότι είμαστε θετικοί σε ένα έργο που θα βάζει διόδια, που πιθανόν θα επιβαρύνει το περιβάλλον, γιατί χτίστηκε με τον τρόπο που χτίστηκε, με το γεγονός ότι θα λειτουργεί και το κόστος λειτουργίας του θα βαρύνει τον κόσμο και θα κερδίζει το μεγάλο κατασκευαστικό κεφάλαιο από αυτή τη διαδικασία και θα χάσει ο κόσμος είτε σε χρήμα, είτε σε ποιότητα περιβάλλοντος.
Επίσης ο κόσμος πρέπει να λάβει υπόψιν του ότι η υποθαλάσσια ζεύξη πάει κατά κάποιο τρόπο πακέτο με το ζήτημα της εμβάθυνσης του Διάυλου και την αναβάθμιση της Μαρίνας της Λευκάδας σε μαρίνα μεσαίων σκαφών και σε επιχειρηματικά σχέδια που κοντράρονται με αυτή την προοπτική που σχετίζονται με τη Μαρίνα στο Βλυχό.
Όλο αυτό το πλέγμα δεδομένων που πρέπει να λάβουμε υπόψιν μας κάνει να είμαστε αντίθετοι, γιατί δεν θα κερδίσει ο κόσμος με αυτά τα χαρακτηριστικά που θα γίνει το έργο.
Τι θέλον τώρα και αυτοί πάνω στά ορεινά χωριά. Περάσανε οι εποχές 50-60 χρόνια τώρα. Παλαιότερα τα παραθαλάσσια μέρη ήταν απαξιωμένα και τα ορεινά ήταν τα παραγωγικά.
Κάπου την δεκαετία του 1960 πουλήθηκε οικόπεδο με παραλία και λέγανε”” πούλησε χαλίκια θαλάσσης καιπήρε λεφτά””.
Με τα χρόνια άλλαξε το σκηνικό.Τι να γίνει τώρα, τι ψάχνουν απ την ζωή της εκεί στα ορεινά?? Τα μπικικίνια ( τα , τα γκαφρά,το cashέρι ,υπάρχει στα παραθαλάσσια).
Τι ψάχνουν απ τη ζωή τους στην ορεινή Λευκάδα. Δεν πουλιέται σουβλάκι πίτα γύρο χοιρινό ή κοτόπουλο ( εισαγωγής China) όσοβπουλιέται σε όλη την παραθαλάσσια Ελλάδα.