ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΛΕΥΚΑΔΑΣ
Το τελευταίο διάστημα όλος ο λαός μας μαζί και οι Λευκαδίτες βιώνουμε την έκτακτη κατάσταση με την εξάπλωση της πανδημίας της ασθένειας COVID-19.
Το ΚΚΕ αντιμετωπίζει με υψηλό αίσθημα ευθύνης την περιπέτεια δημόσιας υγείας που περνάει η χώρα και ολόκληρος ο κόσμος. Εχει ήδη καταθέσει προτάσεις για να θωρακιστεί – όσο είναι δυνατό – το δημόσιο σύστημα Υγείας και οι εργαζόμενοι σ’ αυτό.
Επίσης, κατέθεσε προτάσεις για τη στήριξη των εργαζομένων, των ελεύθερων επαγγελματιών, των αυτοαπασχολουμένων, που επηρεάζονται από τις επιπτώσεις στην οικονομία και τη λήψη των αναγκαίων μέτρων.
Η κυβέρνηση ρίχνοντας το μπαλάκι σχεδόν αποκλειστικά στην ατομική στάση κάθε ανθρώπου προπαγανδίζει τη λεγόμενη «ατομική ευθύνη» καθενός.
Η «ατομική ευθύνη» αποτελεί βέβαια συστατικό στοιχείο στην υλοποίηση κάθε σχεδιασμού για την αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων. Είναι όμως προκλητικό να χρησιμοποιείται για να κρυφτούν οι ευθύνες της κυβέρνησης και του κράτους. Γιατί αυτό που μετριέται σήμερα δεν είναι απλώς η ευθύνη του καθενός, αλλά η ικανότητα και ετοιμότητα του κράτους, της κοινωνικής και οικονομικής οργάνωσης, του συστήματος συνολικά, να αντιμετωπίσει μια τέτοια κατάσταση με κύριο κριτήριο την υπεράσπιση της υγείας του λαού.
Η σημερινή κυβέρνηση είναι κρίκος μιας αντιλαϊκής αλυσίδας κυβερνήσεων που η κάθε μια έβαζε το χεράκι της ώστε να υπονομεύεται το δημόσιο σύστημα Υγείας, ανοίγοντας διάπλατα τις πόρτες στους μεγαλεμπόρους της Υγείας, του φαρμάκου, των ασφαλιστικών εταιριών που έτριβαν τα χέρια τους για τα τεράστια κέρδη που απλώνονταν και απλώνονται μπροστά τους.
Αυτή η διαλυτική κατάσταση επικρατεί και στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκάδας τις τελευταίες μέρες. Η τελευταία πράξη συνειδητής αποψίλωσης του νοσοκομείου είναι η «αρπαγή» με ευθύνη της διοίκησης του νοσοκομείου μηχανημάτων υποβοήθησης της αναπνοής («αναπνευστήρες»). Επίσης, «ξήλωσαν» τη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (6 κρεβάτια) η οποία, παρότι κρίσιμης σημασίας, για το ρόλο του νοσοκομείου στην ευρύτερη περιοχή, ειδικά σε συνθήκες πανδημίας, δεν έχει ανοίξει καθόλου από την έναρξη λειτουργίας του. Η δικαιολογία είναι ότι θα είναι πιο χρήσιμα στα λεγόμενα «νοσοκομεία αναφοράς». Όμως η πραγματική αιτία είναι ότι ούτε αυτή την κρίσιμη στιγμή δεν θέλουν να χρηματοδοτήσουν μιαν αποφασιστική ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας, ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί στις αυξημένες λαϊκές ανάγκες.
Το προσωπικό του νοσοκομείου ούτε επαρκεί για να καλύψει τις ανάγκες, ενώ δεν υπάρχει καμιά μέριμνα για ευπαθείς ομάδες εργαζομένων του νοσοκομείου. Παράλληλα, με τα μέτρα μικρότερου χρόνου καραντίνας των υγειονομικών σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό υπάρχει άμεσος κίνδυνος οι ίδιοι οι υγειονομικοί να γίνουν φορείς μετάδοσης του ιού μέσα στα ίδια τα νοσοκομεία. Και προφανώς, η λύση δεν είναι οι προτροπές στον κόσμο «μην έρχεστε στα νοσοκομεία», ενώ η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας πρακτικά δεν προσφέρει τίποτα στους ασθενείς.
Αποδεικνύεται, με τραγικό τρόπο, ότι κοινωνικά αγαθά, όπως η Υγεία, δεν μπορούν να αφεθούν στο έλεος του κέρδους, στους ασύδοτους νόμους της αγοράς. Είναι χαρακτηριστικό ότι το σημερινό κράτος δεν μπορεί ούτε τα απλά, τα στοιχειώδη μέτρα προφύλαξης και προστασίας να εξασφαλίσει.
Απαιτούμε εδώ και τώρα:
- Να επιστραφεί ο εξοπλισμός αναπνευστήρων και ΜΕΘ που αποδυναμώνει το νοσοκομείο σε έξαρση της νόσου στην περιοχή.
- Οι ελλείψεις σε άλλες περιοχές να καλυφθούν με αγορά νέων μηχανημάτων.
- Εκεί που δεν είναι εφικτό αυτό, να επιταχθεί εξοπλισμός και εγκαταστάσεις του ιδιωτικού τομέα Υγείας.
- Καμία άλλη υποβάθμιση του νοσοκομείου Λευκάδας. Άμεση ενίσχυση με μόνιμο προσωπικό.
- Να μην επιχειρηθεί η εφαρμογή καθεστώτος «συλλειτουργίας» των νοσοκομείων Λευκάδας και Πρέβεζας με πρόσχημα τις αυξημένες ανάγκες.
Τα καλυμμένα στόματα βγάζουν φωνή!
ΤΗ ΔΥΝΑΜΩΝΟΥΜΕ!
Η κυβέρνηση μιας Δυτικής χώρας -αυτό είναι η Ελλάδα-εκπονεί αντιλα’ι’κές πολιτικές συνολικά και η χώρα χρόνια έφάρμοσε αντιλαικές πολιτικές και στην υγεία και αλλαχού.
Υπήρξαν και οι χώρες του υπαρκτού κουμουνισμού (σύμφωνα με τις διατυπώσεις του Ελληνικού κκε -κομμουνιστικές χώρες-) που χρόνια εφάρμοζαν τις λαικές μονοκοματικές της δικτατορίας του προλεταριάτου πολιτικές. Και απ αυτές τις χώρες του κουμουνισμού ή του υπαρκτού σοσιαλισμού ή τις κομμουνιστικές χώρες) έψαχνε ο κόσμος να φύγει όταν άνοιξαν τα σύνορα για να βρεί λαική δουλειά στην μικρή Ελλάδα των αντιλαικών πολιτικών. Ακλομα και απ την κοιτίδα την αχανή πλούσια και υπερανεπτυγμένη Σοβιετική Ένωση ( που πήγε στο διάστημα πρώτη και με την πλουτοπαραγωγική θηριώδη Σιβηρία) έψαχναν μεροκάμματο στην “” αντιλαική”” Ελλάδα .
Πολωνίες, Ρουμανίες εκτασιακά και πληθυσμιακά τεράστιες ,Βιομηχανικές βαριά Τσεχοσλοβακιες, Ουγγαρίες , υπερανεπρυγμένη Ανατολική Γερμανία, αυτοδιαχειριζόμενη Γιουγκουσλαυία, κλπ
μέχρι και την νοικοκυρούλα όπως λέγανε Αλβανία -εδώ Τίρανα ραδιοφωνικά- όλες εφάρμοζαν λαική πολιτική και για τούτο έφυγαν ώς οικονομικοί μετανάστες οι πολίτες για την αντιλαική”” Ελλάδα” και άλλες αντιλαικές Δυτικές χώρες της Δύσης.
Και να σκεφτεί κανείς ότι ούτε 30 χρόνια -μια πρώτη ιστορική περίοδο- δεν έχει το συμβάν τρέξει, και η σύγχρονη γεννεά γνωρίζει από βιωμένη εκτιμητική εμπειρία το όλο σκηνικό τι σημαίνει λαική κοινωνική πολιτική στις πρώην Ανατολικές κομμουνιστικές χώρες της δικτατορίας του προλεταριάτου .Και τι σημαίνει “”αντιλαική “”κοινωνική πολιτική μεταπολιτευτικά στην Ελλάδα.
Τέτοιες απόψεις μπορελι να καιροφυλαχτούν στον χρόνο ώστε άμα τη πάροδο αυτού και την αλουσία των γεννεών που γνωρίζουν βιωματικά, να περιμένουν να αρχίσουν να διατυμπαιζουν και να εξαπολυθούν ώς προοδευτικλοφιλοσοφικές ιδεολιγικές ιστορικές απόψεις.Και στην επικοινωνιακή πεπατημένη της επικοινωνιακής νόρμας της τέως Κομινφόρμ και τέως Κομιντέρν , να θέλουν από τώρα τον δρόμο, στο πλαίσιο του πληροφοριακού εοικοινωνιακού
διεθνισμού της δικτατορίας του προλεταριάτου και της Σιβηρικής των Σουργκούτ της Γιακουτίας, της κομμουνιστικής μονοκομματικής λαικής διαχείρησης.
Μόνο που τα επόμενα χρόνια -στον επόμενο ιστορικό χρόνο- αυτές οι απόψεις δεν θα βρίσκουν ώτα -αυτιά-ακουόντων.