Μία αναφορά του επικεφαλής της παράταξης “Δίαυλος” Κωνσταντίνου Γληγόρη αναφορικά με την εκλογή μελών στα διοικητικά συμβούλια και τις επιτροπές, ότι “ δεν γίνεται να είστε και με τον αστυφύλαξ και με το χωροφύλαξ, αναλόγως την περίσταση, αυτή είναι η απλή αναλογική με την οποία κατεβήκαμε σε εκλογές”, απευθυνόμενος στον Θεόδωρο Σολδάτο προκάλεσε την απάντηση του δεύτερου.
Όπως δήλωσε, “η απόφαση της Κυβέρνησης να δώσει απόλυτη πλειοψηφία στην παράταξη του δημάρχου στις δύο μαζικές επιτροπές την οικονομική και της ποιότητας ζωής, τις δύο επιτροπές που έχουν αυξημένες αρμοδιότητες αναφορικά με την δυνατότητα τεκμηριώσεως και ζητημάτων που απασχολούν τις τοπικές κοινωνίες ήταν στην ορθή κατεύθυνση.
Το γεγονός ότι επεκτάθηκε το μέτρο σε νομικά πρόσωπα, κοινωφελείς επιχειρήσεις, αποδεικνύεται εκ του αποτελέσματος ότι ήταν λαθεμένη διαδικασία και το βλέπουμε όλοι μας.
Άρα λοιπόν δεν έχω λόγο να προασπίσω αποφάσεις με την ταπεινή μου παρέμβαση από ένα μικρό δημοτικό συμβούλιο σε όλη τη χώρα, ωστόσο θα πρέπει να δοθεί ένα μήνυμα ότι εδώ πρέπει να γίνει διόρθωση επί της διορθώσεως.
Μας απευθύνθηκε από τους φιλτάτους συναδέλφους των λοιπών παρατάξεων ότι έχουμε επιλέξει να είμαστε και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ.
Θέλω να σας γνωστοποιήσω ότι αποτελεί ομόφωνη απόφαση της παράταξής μου, να είμαστε με τον αστυφύλαξ που στην προκειμένη περίπτωση είναι ο δήμαρχος, όταν πρόκειται περί ορθών ζητημάτων, αλλά και με τον χωροφύλαξ παρόλο που που έχει καταργηθεί εδώ και χρόνια και είναι αναχρονιστικός, εδώ τον αντιπροσωπεύει ο κύριος Γληγόρης όταν πρόκειται να διαφωνήσουμε και νομίζω οτι ισορροπώντας ανάμεσα στις δύο επιλογές είμαστε στη σωστή κατεύθυνση.”
Κσι μέσα στους ευρύτερους ιδεολογικούς κομματικούς χώρους οι ανταγωνισμοί οι ομαδοποιήσεις οι φράξιες οι ιδειλογικές αποκλίσεις η διεκδίκηση οφικίων αντιπροσώπευσης είναι ονιμο φαινόμενο.
Η αισθητική του κερματισμού έχει βάθος μέχρι το ε-ιδικό καθενός μετερίζει και αμπρί.
Για τούτο και οι ήττες απ τον πολυκερματισμό.
Το 1959 ο Κ.Καραμανλής ο συντηρητικός είχε πεί μέσα στον Βουλή στους τότε κερματισμένους Κεντρώους και φιλελεύθερους : “” κυτάξτε να ενωθείτε ωα φκιάξετε κόμμα για να κερισετε εκλογές””.
Στην Ελλάδα 2 άνθρωποι φκιάχνουν 3 πολιτικά κόμματα.
Η κάθε άλλη άποψη αποτελεί οπισθοδρόμηση και συντηρητισμό.
Για τούτο και απ την προοδευτική 50 χρόνια ( 1918-1968) πρωτοπόρο διδάξασα αριστερά προκέψυψαν n εις την κ κόμματα και συνιστώσες και κάτι ψιλά.
Δεν μπορεί θα κόλλησε την πρόοδο και η Δεξιά.