Όπως όπως είπε μετά την πειθαρχική δίωξη που του ασκήθηκε από τον Διοικητή του γενικού νοσοκομείου Λευκάδας κύριο Μίχα, από τον Αύγουστο του 2017, πριν περίπου 27 μήνες, έπειτα ανέβηκε έναν Γολγοθά μέσω ενός νόμου που υπάρχει για τους δημοσίους υπαλλήλους και ο οποίος είχε τροποποιηθεί επί ΣΥΡΙΖΑ και έδινε την δυνατότητα έπειτα από γνωμοδοτήσεις των αρμόδιων δικαστικών συμβουλίων, ο εκάστοτε υπουργός να σε βάζει σε καθεστώς δυνητικής αργίας, maximum 2 χρόνια μέχρι να συνεδριάσει το πειθαρχικό συμβούλιο, επί της πειθαρχικής δίωξης που σου έχει ασκήσει ο προϊστάμενός σου.
“Μέχρι να φτάσουμε τα 2 χρόνια κάθε τόσο συνεδρίαζαν τα πειθαρχικά συμβούλια, στην υγειονομική περιφέρεια στην Πάτρα, στη συνέχεια το κεντρικό πειθαρχικό συμβούλιο στην Αθήνα και έμπαινα σε συνεχόμενες δυνητικές αργίες χωρίς να συζητιέται η ουσία της υπόθεσης.
Την τελευταία φορά που πήγα στο κεντρικό πειθαρχικό συμβούλιο που με είχαν καλέσει στην Αθήνα το Μάρτιο του 2018, υπήρχε ερώτημα για παράταση για τελευταίο εξάμηνο δυνητικής αργίας για να φτάσω τα δύο χρόνια και το δεύτερο ερώτημα η σημασία του πειθαρχικού.
Εκεί δώσαμε μία μάχη γιατί η εισηγήτρια, που ήταν μέλος του κεντρικού πειθαρχικού, κομματικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, διοικήτρια στην 2η υγειονομική περιφέρεια, ζήτησε αναβολή της υπόθεσης για τρίτη φορά.
Στις 12 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε το πειθαρχικό, επί της ουσίας και από τότε στις 26 Αυγούστου, σχεδόν έξι μήνες μετά μου κοινοποιήθηκε η απόφαση του πειθαρχικού, η οποία βγήκε σε άλλες συνδιάσκεψη, δυόμισι μήνες μετά την πρώτη πειθαρχική δηλαδή στις 21 Μαΐου.”
Αν είναι δυνατόν να γίνεται 12 Μαρτίου η δίκη σου και 21 Μαΐου να ξανά συνεδριάζουν, όπου δεν ήταν τα ίδια άτομα, αλλά τα τρία από τα επτά μέλη και να βγαίνει μία ομόφωνη απόφαση χωρίς οι υπόλοιποι να σε έχουν ακούσει και μία τιμωρία έξι μήνες αργία. Στην ουσία περίμενα για δύο χρόνια για να μου πουν ότι σε βάζουμε σε παύση έξι μηνών,ανέφερε. Μάλιστα κοινοποίηση από τις 21 Μαΐου έγινε στις 26 Αυγούστου, έπειτα ξανά από τρεις μήνες.
Ωστόσο εγώ παρέμενα σε καθεστώς δυνητικής αργίας δηλαδή αν στις 21 Μαΐου που βγήκε απόφαση, μου έδιναν την απόφαση στις 30 Μαΐου, μπορούσα τότε άμεσα να προσφύγω στο διοικητικό εφετείο Αθηνών, όταν όμως δεν έχεις στο χέρι σου την απόφαση δεν μπορείς να προσφύγεις.”
“Σε καθυστερούν, παραμένεις σε καθεστώς δυνητικής αργίας και ένα μήνα πριν λήξουν τα δύο χρόνια, μου δίνουν μία απόφαση που είχε τρεις μήνες πριν και τότε εμείς προσφύγαμε στο ακυρωτικό τμήμα του διοικητικού εφετείου Αθηνών, καταθέσαμε όλα μας τα χαρτιά στις 17 Σεπτεμβρίου και μέσα σε ένα μήνα βγει και προσωρινή διαταγή, η οποία διατάσσει την αναστολή της εκτέλεσης της απόφασης του πειθαρχικού της 21ης Μαΐου, μέχρι να βγει η απόφαση από το συμβούλιο της αίτησης αναστολής που έχουμε κάνει.
Αναφορικά με την ποινή του ο κύριος Καραγιάννης είπε, για να την πάρεις πρέπει κάτι να έχεις κάνει, είτε ποινικά, η παράτυπα πειθαρχικά.
Εγώ δεν έχω καμία ποινική δίωξη, για να συμβεί αυτό σημαίνει ότι έχω κάνει και κάτι ποινικό, άρα αν είχε υπάρξει ζημία του ελληνικού δημοσίου θα την είχε βρει το ποινικό.”
Ο Θανάσης Καραγιάννης είπε ότι πάρα πολύς κόσμος και οι δικοί του άνθρωποι τον ρωτούν, για ποιο λόγο συνέβη όλο αυτό, “ωστόσο ψάχνοντας από το τέλος αναρωτιέμαι ποια ήταν τα αποτελέσματα αυτές τις ιστορίες και που κατέληξε.
Δεν μπορώ να καταλάβω τι επεδίωκαν με όλο αυτό, το ηθικό πλεονέκτημα; Όπως έλεγε ο κύριος Μίχας να διώξουμε τα τρωκτικά;
Το αποτέλεσμα ήταν ότι φτάσαμε σήμερα σε ένα νοσοκομείο που δεν δουλεύει, άνθρωποι οι οποίοι έχουν ταλαιπωρηθεί, αναισθησιολόγοι δεν υπάρχουν όπως επίσης καθόλου χειρουργικός τομέας, δεν γίνονται γέννες και είναι πάρα πολλά αυτά που έχουν συμβεί.
Ακόμα και αν ήταν το προσωπικό μίσος, εμένα ο κύριος Πολάκης δεν με γνώριζε προσωπικά, μπορεί να με γνωρίζει ο Νικολόπουλος που ήταν στην ΥΠΕ, καθώς εγώ πάντα κοίταζα να κάνω τη δουλειά μου.
Αν από κει και πέρα εγώ ήμουν ένοχος σε κάτι αυτό το αποφάσισε ο ΕΟΠΥΥ, βάζοντας μου το κατώτατο πρόστιμο που υπήρχε 3.000 για κάποιες παρατυπίες.”
Αναφορικά με την πειθαρχική δίωξη που ασκείται, όπως σας είπα την προηγούμενη φορά μιλάει για εντερικές διατροφές, εγώ ελέγχθηκα για επιθέματα, θα δούμε τι θα πει το εφετείο που είναι μία ανεξάρτητη δικαστική αρχή και όχι ένα συμβούλιο το οποίο έχει διοριστεί από έναν Υπουργό, είτε είναι Νέας Δημοκρατίας, Σύριζα – Πασοκ η οποιουδήποτε.”
Ο Θανάσης Καραγιάννης έπιασε δουλειά στο νοσοκομείο την Παρασκευή, ενώ την Τετάρτη είχε παραδώσει το χαρτί που του είχε δώσει ο διευθυντής ιατρικής υπηρεσίας, οποίος αντικαθιστά πλέον τον κύριο Μίχα, ο οποίος παραιτήθηκε.
“Κρίμα που δεν συναντηθήκαμε σήμερα να χαιρετηθούμε δεν πειράζει, εγώ δεν κρατάω κακίες, να είναι καλά ο άνθρωπος εκεί που γύρισε στη δουλειά του, στο οδοντιατρικό του επάγγελμα, του εύχομαι κάθε επιτυχία.”
Αναφορικά με την πρώτη μέρα στη δουλειά είπε ότι έγινε σε συναισθηματικό κλίμα, καθώς είναι ωραίο να βλέπεις τους συνεργάτες σου μετά από καιρό.
“Βέβαια πήγα σε ένα νέο νοσοκομείο το οποίο αντικατοπτρίζει αυτό που μου έλεγε ο κόσμος στο δρόμο, μία απογοήτευση. Το νοσοκομείο αναφορικά το χειρουργικό τομέα είναι άδειο καθώς όταν δεν υπάρχει αναισθησιολογικό τμήμα, δεν μπορεί να λειτουργήσει, δεν μπορεί να κρατήσει περιστατικά.”
Σχολιάζοντας τα όσα γράφτηκαν για την δική του υπόθεση τα τελευταία δύο χρόνια, ανέφερε είχε επιλέξει να μη μιλήσει πολύ, αυτοί που μιλούσαν και προσπαθούσαν να δημιουργήσουν ένα κλίμα, μπορεί να είχαν κάποιες πληροφορίες από φερέγγυα πρόσωπα σε θέσεις κλειδιά, οπότε τις πίστευαν και τις έγραφαν.”
Εμένα όμως ποτέ δεν με πήραν τηλέφωνο για να διασταυρώσουν τις πληροφορίες αυτές, πιστεύω ότι αυτό θα ήταν υποχρέωση του κάθε ανθρώπου που ασκεί δημοσιογραφία να φέρνει και την αντίθετη άποψη όταν κάνει ένα ρεπορτάζ. Μάλιστα όπως το έλεγα αν θέλουν να γράψουν κάτι, γράψτε το στα ίσια για το Θανάση Καραγιάννη και μην φωτογράφιζετε..
“Δεν θα σας πάω στα δικαστήρια δεν θα σας κάνω μηνύσεις για συκοφαντική δυσφήμιση. Θεωρώ λήξαν το θέμα, σήμερα έχουν τελειώσει όλα, έχω έλθει με την προσωρινή διαταγή στο νοσοκομείο περιμένω να γίνει το συμβούλιο αναστολών, στο οποίο δεν θα υπάρχει κάτι διαφορετικό, γιατί η Πρόεδρος που έδωσε την προσωρινή διαταγή είναι και η πρόεδρος του Συμβουλίου.
Ακούστε ολόκληρη τη συνέντευξη:
Στο διοικητικό κομμάτι της λειτουργικής ο κάθε άνθρωπος άμα μπλέξει πρέπει να αποδικνύει ότι δεν είναι ελέφαντας.
Το μυθιστόρημα του Κάφκα “” η δίκη”” καλά είναι να διδάσκεται στα σχολεία επισταμένως ( αυτό βέβαια η διοικητική λειτουργική το αποτρέπει) και ώς πολιτιστικό δρώμενο από προοδευτικά πολιτιστικά Δημοτικά κέντρα να αναγνώσκεται και να προβάλλεται και το αντίστοιχο φίλμ( βασισμένο στο μυθιστόρημα) του Όρσον Ουέλες. Η καλύτερη απόδοαση του μυθιστορήματος κινηματογραφικά.
Το μυθιστόρημα αυτό -ώς βιβλίο μαζί με άλλα- κάηκε στις στήλες του Ολυμπίου Διός στην Πρωτεύουσα την 11 Μαίου το 1937 απ το Μεταξικό καθεστώς ώς εκφυλισμένο βιβλίο. Απαγορεύτηκε από το στρατιωτικό καθεστώς 1967-1974, αφού πρώτα τον Αύγουστο του 1933 είχε ριχτεί στην Γερμανική Γκεμπελική πυρά του Βερολίνου.
Σε κάθε περίπτωση δεν μπορείς να αποκλείσεις σε κάθε εποχή κάθε λογής διοικητικούς ( κάτι σαν κινέζους εγγράματους των ιδεογραμμάτων μανδαρίνους ) που αρέσκονται ( αυτο είναι μόνο ??) στην διοικητική λαγνεία και καψωμάρα, και την μεταγράφουν σε διοικητική λειτουργική.
Και κάτι σημαντικό :οσο δήθεν ενσωματώνονται στο κράτος οι πολίτες ( μια και στην Ελλάδα είχαμε
τους αποκλεισμένους μη εθνικόφρωνες από το 1946 ώς το 1974 και ώς το 1982 μπορεί να πεί άλλος) τόσο αυτογοητεύεται η διοικητική γραφειοκρατική καψωμάρα.
Το πολιτιστικό κέντρο του Δήμου Λευκάδος να προγραμματίσει προβολή του φίλμ “” η Δίκη”” κατά Όρσον Ουέλες και στον ραδιοφωνικό σταθμό να μεταδόσει σε συνέχειες την ανάγνωση του Καφκικού μυθιστορήματος.Και αν κάποιος εκπαιδευτικός έχει το περιθώριο να λροσπαθήσει στον ελεύθερο θεματικά σχολικό χρόνο να παρουσιάσει το βιβλίο μυθιστορημα ώς λογοτεχνικό ανσγνωσμα και ανάλυση του.
Ο εμφανιζόμενος ώς αναγκαίος έλεγχος του κράτους στους πολίτες στην καθημερινότητα ( αφού οι πολίτες δεν μπορούν να συμβιώσουν χωρίς τον έλεγχο) αποτελεί και ένα απ τα στοιχεία που εισφέρουν ..στο τέλος του πολιτικού στοιχείου.
Αυτό ιδιαίτερα ασκήθηκε με έμφαση σε όλα τα χονια του συριζαικού κυβερνητισμού φτάνοντας μέσω της επιδοματικής πρακτικής στο δόγμα όσο περισσότερο καλύπτεις τόσο περισοτερο ελέγχεις. Η κάλυψη επιδοματικά των “”ασθενεστέρων”” με τα όποια επιδόματα δεν ήταν παρά η απόπειρα ελέγχου αυτών και για το εκλογικό αποτέλεσμα κύρια ενδιαφερόμενοι οι συριζαικοί , γθα τούτο και η αθλιότητα των προεκλογικών επιδομάτων το 2019. Σκόπιμα ο σύριζα -ώς νεοαριστερή φιλόπτωχος κουλτούρα- έδινε τα επιδόματα για να αποτρέψει τον πολιτικό διεκδικητισμό θέσεων εργασίας απ τους πολίτες της διογκωμένης ανεργίας.
Αυτό το συμβάν της καταστολής του πολιτικού στοιχείου απ κυβερνητική αριστερά , θέλει προσοχή απ την Ελληνική κοινωνία για παραπέρα. Διότι ιναι το στοιχείο επί του οποίου θέλει να στηριχτεί η συριζαική συσπείρωση και θεσμικότητα για την οποία λασιζει μετεκλογικά ο σύριζα με το σύνθημα “” πάρε τον σύριζα στα χέρια σου””.
Κουτοπονηριές ψευτοσριστερού τύπου που θέλουν να συγκροτήσουν το πολιτικό στοιχείο κοινωνικά ώς στοιχείο το οποίο μπορεί να διακονεί το κράτος ασφυκτικού ελέγχου των πολιτών στο οικονομικό τοπίο.Για τούτο και η έμφαση χρόνια του Συριζαισμού στις ταμειακότητες και πλεονάσματα και εξειδίκευση των επιδομάτων.
Και δεν μπορούσε νάναι αλλοιώς η πιλιτική κουλτούρα του σύριζα και της αριστεράς , μια και χρόνια διεκδικώμτας την ιφεολογική προοδευτικότητα καη κοινωνική θεωρητικά θετικότητα των πολιτικών επιλογών διαχείρησης στον μεταπολιτευτικό κοινοβουλευτισμό, όταν έφτασε στο κυβερνητικό μετερίζει αυτή την θεωρητική ιδεολογικό διαχειριστική άποψη , την εξέλαβαν ώς δυνατη να εφαρμοστεί πρακτική.Και εφ όσον η χώρα δεν είχε εργασιακές θετικότητες να προτείνει λόγω χρεωκοπίας, για τούτο και οι συριζαικοί υποκατέστησαν αυτές ( τις εργασιακές) με τις ρπιδοματικές θετικότητες δήθεν.
Το σύνθημα :: “”πάρε τον σύριζα στα χέρια σου “” δεν είναι παρά η άποψη : ” πάρε τα επιδόματα στα χέρια σου”” , τα επιδόματα που δώσαμε εμείς και θα στα ξαναδώσουμε ( για να σε ελέγχουμε) αν γίνουμε θεσμικό κόμμα και κυβερνήσουμε πάλι. Ή ακόμα αν γίνουμε μεγάλο θεσμικό κόμμα και απ την αντιπολίτευση θα πιέζουμε.για να παίρνεις επιδόματα.