Γράφει ο Ευάγγελος Αυδίκος
Καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
Την Τετάρτη αρχίζει η ψηφοφορία στη Βουλή για νέο πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας. Στις 29 θα ξέρουμε αν θα εκλεγεί ο υποψήφιος για την προεδρία ή θα αρχίσει η προκήρυξη των εκλογών για την ανάδειξη νέας Βουλής που θα αναλάβει , υπό καλύτερες προϋποθέσεις και με μικρότερο αριθμό Βουλευτών, να εκλέξει τον ανώτατο πολιτειακό παράγοντα. Αναμφίβολα, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι ένα σύμβολο που εκφράζει το πολίτευμα. Ωστόσο, η κρίση και οι μνημονιακές πολιτικές δεν άφησαν στο απυρόβλητο το κύρος του θεσμού, καθώς οι περιορισμένες αρμοδιότητες που δίνει το σύνταγμα στον εκάστοτε πρόεδρο της Δημοκρατίας τον καθιστούν σχεδόν διακοσμητικό στοιχείο, ένα σύμβολο και μόνο. Χρειάζεται να αλλάξει το σύνταγμα ώστε να επιτευχθεί , με την αύξηση των αρμοδιοτήτων του, δημοκρατική ισορροπία ανάμεσα στις διάφορες μορφές εξουσίας.
Με αφορμή, όμως, τη διαδικασία εκλογής που ξεκινάει στις 17 Δεκεμβρίου, ακούστηκαν πολλά ηχηρά και εκφοβιστικά για τα κόμματα εκείνα και τους βουλευτές που δεν συνειδητοποιούν το δημοκρατικό τους χρέος υπερψηφίζοντας τον προταθέντα υποψήφιο. Είναι, ωστόσο, έτσι η κατάσταση; Απειλείται η Δημοκρατία και η επιβίωση της Ελλάδας από την πιθανή εκλογή; Προφανώς, όχι. Δυστυχώς, η συγκυβέρνηση χρησιμοποιεί την εκλεκτορική διαδικασία για να δημιουργήσει κλίμα φόβου στους πολίτες . Έχει στο πίσω μέρος του μυαλού της τις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές και ξεδιπλώνει την προεκλογική της τακτική. Αποφεύγει να μιλήσει για τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει απέναντι των δανειστών. Κρύβει κάτω από το χαλί της πολιτικής της αναξιοπιστίας τα νέα μέρα που θα οδηγήσουν στη γενική απελπισία όλο το λαό.Αντί για ουσιαστικό διάλογο επιλέγει την καλλιέργεια φόβου και κλίματος ανασφάλειας. Κάποιοι δε βουλευτές και υπουργούν φτάνουν στα όρια του ποινικώς κολάσιμου.
Βέβαια ξέχασαν τον γνωστό μύθο για το βοσκό που κάθε τρεις και μία φώναζε για τον λύκο που μπήκε στο μαντρί. Στο τέλος δεν τον πίστευε κανένας. Ο ελληνικός λαός, πλέον, ξέρει. Ο κίνδυνος προέρχεται από τη συνέχιση αυτής της αδιέξοδης μνημονιακής πολιτικής. Έχει γυρίσει ανάποδα τις τσέπες του. Δεν αντέχει άλλο.
Ξέρει καλά πως μια λύση υπάρχει. Η ανατροπή αυτής της πολιτικής. Να γίνουν γρήγορα οι εκλογές και η νέα κυβέρνηση που θα έχει κορμό τον Σύριζα να νοιαστεί τους άνεργους και τους φτωχοποιημένους. Να δώσει ελπίδα στους Έλληνες πως υπάρχει άλλος δρόμος για την έξοδο από την κρίση