Πέτρος Μήτσουρας στον Prisma 91,6: “Θέλω να παρακαλέσω τους υποψήφιους να είναι συναινετικοί, να μην πολώσουν το κλίμα για να υπάρχει περιθώριο να τα βρουν μετά τις εκλογές.”

Με αφορμή τις επερχόμενες εκλογές με το σύστημα της απλής αναλογικής, ο δημοτικός σύμβουλος και πρώην Δήμαρχος Ελλομένου  Πέτρος Μήτσουρας μίλησε στο απογευματινό μαγκαζίνο του Prisma 91,6.

Ο κύριος Μήτσουρας αρχικά ξεκαθάρισε ότι δεν θα είναι υποψήφιος στις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, “άρα είμαι απαλλαγμένος, αλλά άνθρωπος που συμμετείχε,συμμετέχει και θα συμμετέχει στα κοινά με τις σκέψεις μου”, καθώς όλη η συζήτηση είναι  στο να καταθέσει την αγωνία του για το αύριο και το πώς θα μπορέσουμε να δουλέψουμε για τη Λευκάδα, τους πολίτες, αυτούς που μεγαλώσαμε μαζί και να προωθήσουμε αυτά που χρειάζεται η Λευκάδα, για να πετύχουμε αυτά που θέλουμε και αγαπάμε.

Με δεδομένα τα πράγματα του 2014, πρώτη παράταξη στον πρώτο γύρο, ήρθε ο κύριος Μαργέλης με ποσοστό 34,52%.

Δεύτερη ήρθε η παράταξη του κυρίου Δρακονταειδή, με ποσοστό 26,12%.

Τρίτος ο Βασίλης Αραβανής με ποσοστό 22, 43%.

Τετάρτη η Λαϊκή Συσπείρωση με ποσοστό 9,23%.

Πέμπτος συνδυασμός αυτός του Κωνσταντίνου Γλήγορη με 7,77%.

Αν οι έδρες κατανέμονται με απλή αναλογική τότε θα είχαμε:

Σπύρος Μαργέλης 11 έδρες,
Κωνσταντίνος Δρακονταειδής 9 έδρες,

Βασίλης Αραβανής 7 έδρες,

Λαϊκή Συσπείρωση 3 έδρες,

Κωνσταντίνος Γληγόρης 3 έδρες.

Με εξαίρεση τη λαϊκή συσπείρωση, που δεν την ενδιαφέρει να φτιάξει πλειοψηφία,  ο νυν δήμαρχος ή θα έπρεπε να συνεργαστεί με τον πρώτο, δηλαδή τον Σπύρο Μαργέλη, γιατί θέλει οπωσδήποτε 17 δημοτικούς συμβούλους, που προφανώς κάτι θα συνεπάγεται αυτό από την πορεία που βλέπαμε μετά και τον τρόπο που πολιτεύτηκε ο δήμαρχος, ή θα έπρεπε να συνεργαστεί με τον Βασίλη Αραβανή με επτά έδρες και με τον Κώστα Γληγόρη με τρεις έδρες για να γίνουν 19, καθώς τότε δεν υπήρχαν άλλες επιλογές.

Όπως καταλαβαίνετε είτε στην πρώτη περίπτωση ο δήμαρχος θα έπρεπε να νερώσει πάρα πολύ το κρασί του, το ίδιο και στην δεύτερη περίπτωση.

Μία αντίληψη που υπάρχει και στην ομάδα του δημάρχου, αλλά και κεντρικά στην πολιτική σκηνή είναι ότι εμείς κάνουμε μία πρόταση και όποιος θέλει ακολουθεί, τα πράγματα όμως δεν γίνονται έτσι.

Για παράδειγμα στο συμβούλιο θα έρθουν 20 θέματα, ποιος θα τα επιλέξει, με ποιες διαδικασίες; Πρέπει να υπάρχει συνεργασία εφ όλης της ύλης, να έρθει στο συμβούλιο και προφανώς εκεί μπορεί να διαμορφωθούν και μεγαλύτερες πλειοψηφίες.

Για παράδειγμα η δική μας παράταξη στα 100 θέματα που έρχονται τα 90 τα ψηφίζουμε, γιατί οι πιο πολλοί από εμάς έχουμε περάσει από θέσεις ευθύνης, έχουμε διοικήσει δήμους, νομαρχίες, το κράτος και ξέρουμε ότι ο δήμος, η νομαρχία, η περιφέρεια, η Βουλή, το κράτος, πρέπει να διοικηθεί πάση θυσία.

Εμείς πολλές φορές ψηφίζουμε με αυτή την αντίληψη, λέγοντας για παράδειγμα ότι στο προηγούμενο δημοτικό συμβούλιο υπήρξαν δύο θέματα τα οποία ήθελαν πλειοψηφία 17 δημοτικών συμβούλων.

Εάν εμείς δεν το ψηφίσαμε δεν περνούσε και αφορούσε αναθέσεις ένα πολύ δύσκολο πράγμα.

Επρόκειτο για δύο αναθέσεις στο δήμο Ελλομένου και Απολλωνίων, οι οποίες είχαν να κάνουν με την τουριστική διαδικασία.

Εμείς το ψηφίσαμε με βαριά καρδιά, όχι γιατί είναι καλή διαδικασία, αλλά γιατί είμαστε με το σχοινί στο λαιμό μας, δεν μπορούμε δηλαδή να αποφασίσουμε Μάρτιο και σε ένα μήνα να αρχίζει η τουριστική περίοδος και να μην μπορούμε να κάνουμε τη δουλειά μας.

Επομένως ναι να βοηθήσουν, ποιοι, πότε και πως…

Με το προηγούμενο εκλογικό σύστημα ο Σπύρος Μαργέλης πήρε 6 έδρες, 20 ο δήμαρχος, 4 ο Βασίλης Αραβανής, 2 η Λαϊκή Συσπείρωση, 1 ο Κώστας Γληγόρης.

Ο κύριος δήμαρχος είχε το περιθώριο και να λείπουν δύο και τρεις δημοτικοί σύμβουλοι να έχει συγκροτημένη πλειοψηφία.

Παίρνοντας υπόψιν τη στατιστική, τις προηγούμενες εκλογές, την συγκυρία που διανύουμε, την αίσθηση που έχω σαν ένας άνθρωπος που ζει μέσα στην κοινωνία ενώ είναι ακόμη πολύ νωρίς, μαθαίνω ότι θα έχουμε 8 με 9 συνδυασμούς, μπορεί και λιγότερους.

Στην υπόθεση εργασίας που έκανα βλέπω ότι στον πρώτο συνδυασμό δίνω ποσοστό 25,4%, ο δεύτερος 19,3, ο τρίτος 15,3, ο τέταρτος 10,5, και οι επόμενοι 8,8, 6,4, 5,4, 4,7.

Όμως το ποσοστό 25,4 και μέχρι 27,5, δεν αλλάζει τον αριθμό 9, εκεί είναι το ταβάνι.

Ο δεύτερος συνδυασμός θα έχει 7 έδρες, ο τρίτος 5, ο τέταρτος 4, ο πέμπτος 3, ο έκτος 2, ο 7ος και 8ος από μία και κάποιος θα πάρει μία από αυτές.

Βρείτε εσείς  πως μπορεί να υπάρξουν 18 και πάνω για να μπορούμε να πούμε ότι έχουμε μία σταθερή πλειοψηφία για να διοικηθεί ο δήμος;

Με την καλή γνώμη κάποιου για να φτιαχτεί ένα έργο δεν αρκεί, αυτό θέλει επεξεργασία, θέλει κάποιοι να το ετοιμάσουν, να το διαχειριστούν να το φέρουν και εκεί μπορεί να πάει και ομόφωνα.

Δεν μπορεί όμως να πηγαίνεις με 30 θέματα και να ψηφίζονται τα έξι. Η απλή αναλογική είναι το δικαιότερο σύστημα μόνο που χρειάζεται κάποιες προϋποθέσεις.

Η Ιταλία έχει απλή αναλογική, αλλά μπορούν να μείνουν και 6 μήνες χωρίς κυβέρνηση και το κράτος λειτουργεί, εδώ βλέπετε ότι ενόψει εκλογών σε μερικούς μήνες, έχει αρχίσει να μη λειτουργεί τίποτα και αυτό είναι νοοτροπία που έχουμε σαν λαός.

Αυτό που πρέπει να γίνει είναι ότι όλοι οι υποψήφιοι που φιλοδοξούν να γίνουν δήμαρχοι, να χαμηλώσουν τους τόνους, κάτι που έχω ζητήσει και από τον ίδιο το Δήμαρχο, να μπορέσει να έχει γέφυρες με τους υπόλοιπους, όπως όλοι οι συνδυασμοί, καθώς μπορεί ο ίδιος να είναι δήμαρχος, μπορεί όμως να μην είναι και να χρειαστεί να βάλει πλάτη σε άλλον.

Είναι έτοιμος να το κάνει;, γιατί στη θεωρία είναι όλα πολύ καλά, διαφέρουν όμως στην πράξη.

Η σημερινή δημοτική αρχή ξεκίνησε με μία πώρωση πολύ σκληρή, ” εσείς είστε το σκότος και εμείς το φως”, αυτά που ακούμε και σήμερα από τον κύριο Πρωθυπουργό, καθώς δεν μπορεί με αυτές αναφορές να περιμένουμε να συνεργαστούμε.

Τον τελευταίο καιρό συναισθανόμενοι αυτό που έρχεται, έχουν κάπως χαλαρώσει, όχι όλοι.

Εάν δεν μπορούμε να πούμε είμαστε όλοι εμείς δεν θα τα καταφέρουμε.  Βλέπω και τους τίτλους των παρατάξεων, ” όλοι για τη Λευκάδα”, “μαζί για τη Λευκάδα”, την Λευκάδα που αγαπάμε και συμπονάμε, εάν αυτό δεν μετουσιωθεί σε πράξη από όλους, δεν μπορεί να περιμένουμε σπουδαία αποτελέσματα, διότι όταν διοικείς χρειάζεται η θεωρία, το όνειρο, η σκέψη, χρειάζεται η μετουσίωση της σε μελέτη και στο πως θα γίνει πράξη και μετά Χρειάζεται πολύ τρέξιμο από υπουργείο σε υπουργείο, ο κάθε υπουργός θα σε παραπέμπει στο σύμβουλο του και σου λέει θα με ξαναδείς και ας είναι φίλος σου.

Δεν μπορεί ο υπουργός να ασχολείται με σένα κάθε μέρα, εάν λοιπόν δεν μπορέσουν να είναι αυτοί που θα αποτελέσουν την πλειοψηφία μία ομάδα που θα είναι σαν σκυταλοδρομία, να τρέχει ο ένας να καλύψει και τον άλλον που γλίστρησε, δεν θα μπορέσει να γίνει η δουλειά.

Θέλω να παρακαλέσω από τώρα όλοι να είναι συναινετικοί και με χαμηλούς τόνους, να μην πολωθεί το κλίμα και δημιουργήσει τέτοιες αντιξοότητες που δεν θα μπορούν να τα βρουν μετά.

Όπως ανέφερε ο Πέτρος Μήτσουρας, “έναν από τους 8 υποψηφίους που είναι μαζί του, με την υποκειμενική μου κρίση και την αξιοσύνη όπως την αντιλαμβάνομαι, είναι ο Χαράλαμπος Καλός.

Πρόκειται για ένα νέο παιδί, με συγκινεί που δουλεύει στον ιδιωτικό τομέα, πηγαίνει πολύ καλά, είναι νέος, έχει κάποιες αντιλήψεις, δεν είναι ανάγκη να συμφωνούμε σε όλα και τον εμπιστεύομαι.”

Για παράδειγμα εάν ακούσετε στο δημοτικό συμβούλιο ποιος θέλει την υποθαλάσσια ζεύξη, εκτός από το ΚΚΕ, που έχει σταθερά ξεκάθαρη θέση όλοι οι άλλοι θέλουν υποθαλάσσια και δεν θα γίνει ποτέ, γιατί  η υποθαλάσσια θέλει όταν έρχεται ο επενδυτής, όχι μόνο να μην τον κοντράρεις, αλλά μέσα σε ένα πλαίσιο που θα έχουμε συμφωνήσει όλοι μεταξύ μας, να τα βρει ο δήμαρχος με τον επενδυτή διότι είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει, η Λευκάδα έχει μονοκαλλιέργεια τον τουρισμό.

Πάνε τα κρασιά της ορεινής Λευκάδας, πάνε τα λάδια από εμάς, πάνε τα εσπεριδοειδή, όλα αυτά έχουν πεθάνει.

Δεν ισχυρίζομαι ότι αυτό είναι το καλό, όμως εάν δεν προστατέψουμε αυτό και δεν δουλέψουμε για αυτό, εννοώντας ότι θα πρέπει να πάρεις αντιδημοφιλείς αποφάσεις, συμπληρώνοντας ότι εγώ έχασα τις εκλογές στο Νυδρί από το βιολογικό καθαρισμό.

Αυτός καταστρέφει τη μισή Ελλάδα, όπου πούμε ότι θα πάμε τα λύματα γίνεται επανάσταση, αυτό γίνεται με τα σκουπίδια και με όλα, όμως θα πρέπει να πεις ας φύγω νωρίτερα, μέσα στην τετραετία μου και ας αφήσω κάτι πίσω μου για να είμαι χρήσιμος και όχι στην καρέκλα μου.

Εάν αυτό δεν το πει ο καθένας από μας δεν θα πάει μπροστά τίποτα.