Ομολογώ πως στο πρόσφατο άρθρο μου με τίτλο «Οι επικοινωνιολόγοι και τα προβλήματα» που είχε σαν αφετηρία του τους καθαρισμούς των λιμανιών Λυγιάς και Νικιάνας και που εκτός από το ΦΟΡΤΣΑ ΛΕΥΚΑΔΑ, δημοσιεύτηκε και σε αρκετά ακόμη τοπικά ΜΜΕ, έγραψα δυο μικρά κι αθώα ψεματάκια, ή μάλλον για να ακριβολογώ, δεν έγραψα όλη την αλήθεια για ένα θέμα, ενώ και έκλεισα το άρθρο με ένα συνειδητό κι αθώο ψεματάκι:
Το πρώτο ήταν όταν αναφερόμενος στον εαυτό μου, μεταξύ άλλων έγραψα «…γνωρίζοντας μόνο τα στοιχειώδη περί θαλάσσιας ρύπανσης…», κάτι που είναι μέρος μόνο της αλήθειας, η οποία στο σύνολό της είναι πολύ πιο πλούσια: Γιατί αφενός έχω υποστεί αρκετή και σοβαρή εκπαίδευση περί θαλάσσιας ρύπανσης, έχω παρακολουθήσει αρκετά σεμινάρια της HELMEPA που ήταν ο πρώτος και σοβαρότερος συμβουλευτικός και εκπαιδευτικός φορέας για καθαρές θάλασσες ενόσω ήμουν επαγγελματικά ενεργός (μέχρι το 2002), ενώ σαν πλοίαρχος και αρχιπλοίαρχος σε μεγάλη εταιρεία κρουαζιεροπλοίων ήμουν γνώστης και μεριμνούσα για την εφαρμογή στα πλοία μας της διεθνούς σύμβασης (MARPOL) που καθορίζει τους (υποχρεωτικούς) κανόνες για την αποφυγή της θαλάσσιας ρύπανσης. Αν τώρα με ρωτήσετε γιατί όλα αυτά τα χαρακτήρισα «μόνο τα στοιχειώδη» θα σας πω ότι, εκτός και πέρα από την έμφυτη μετριοφροσύνη που με διακρίνει, απλά συνηθίζω να μην λέω (και να μην γράφω) παραπανήσια πράγματα για τον εαυτό μου, από όσα είναι απαραίτητα στην κάθε περίπτωση…
Το δεύτερο -συνειδητό αυτό πλην αθώο- ψεματάκι, ήταν η τελευταία γραμμή του προαναφερόμενου άρθρου μου, που έλεγε: «Ρωτάμε τώρα εμείς, όχι πως περιμένουμε και απάντηση βέβαια…» Και λέω αθώο, γιατί σκοπός του ήταν να «ερεθίσω» το επικοινωνιακό επιτελείο που έστησε όλο εκείνο “show” με φόντο τον καθαρισμό των δυο λιμανιών, ώστε να μου απαντήσει…
***
Το μόνο που ομολογώ πως δεν περίμενα, ήταν να μου απαντήσει ο άγνωστός μου κ. Σαρελάκος, υπεύθυνος της Aegean Rebreath, όπως τουλάχιστον τον παρουσίασε o ραδιοσταθμός Prisma 91,6 στον οποίο έδωσε συνέντευξη, την απομαγνητοφώνηση της οποίας δημοσίευσε το ομογάλακτό του σάιτ «Lefkadatoday.gr».
Η συνέντευξη του κ. Σαρελάκου, μπορεί να είχε σαν τίτλο «Η Λευκάδα είναι αρκετά επιβαρυμένη από πλαστικά μιας χρήσης», όμως στο περιεχόμενό της ελάχιστα πράγματα λέει για τα πλαστικά, τα οποία άλλωστε απουσιάζουν από την φωτογραφία, κι αυτό είναι φυσικό γιατί συνήθως επιπλέουν και δεν επικάθονται στον βυθό. Αντίθετα αφού αναφέρεται στην γενικότερη δράση τους με τους καθαρισμούς που έκαναν στην περιοχή μας και αφού με παραπέμπει στον δήμαρχο για να με ενημερώσει για τα πλαστικά κυπελλάκια που μάζεψαν (και μπράβο τους, γιατί αυτό είναι όντως αντιρρυπαντική ενέργεια) κι αφού περήφανα «χρέωσε» στους καθαρισμούς της Λευκάδας ακόμα και τα δίχτυα που ψάρεψαν στον κόλπο του …Αγίου Νικολάου (του Δήμου Βόνιτσας, του Νομού Αιτωλοακαρνανίας της Περιφέρειας Δυτικής Στερεάς), χωρίς βέβαια να παραλείψει να εκθειάσει τον δήμαρχο και όσους ντόπιους τους συμπαραστάθηκαν, μου έκανε την τιμή να διαθέσει 461 λέξεις (δηλαδή το 41,53% από το σύνολο των 1.110 λέξεων της συνέντευξης) στην αφεντιά μου(! ) προκειμένου να μου απαντήσει ή καλύτερα να …κονιορτοποιήσει το προαναφερόμενο άρθρο μου, το οποίο σημειωτέον το «επικοινωνιακό επιτελείο» στο σύνολό του είχαν προσεκτικά, έντεχνα και επίμονα υποβιβάσει σε «επιστολή»!
***
Το επίμαχο άρθρο λοιπόν -ή «επιστολή» μου-, όπως αρέσκεται να την αποκαλεί το επιτελείο, (δεν χαλάμε εμείς χατίρια, ιδιαίτερα σε πονεμένους ανθρώπους), αποτελείται από δυο μέρη: Το πρώτο μιλάει για τους επικοινωνιολόγους γενικά και τα τερτίπια τους, πράγμα που σημαίνει πως ή συμφωνείς μαζί του ή διαφωνείς. Σε καμιά περίπτωση πάντως δεν του απαντάς, ούτε κι αν είσαι ο …πρόεδρος των επικοινωνιολόγων!
Στο δεύτερο και κύριο μέρος του άρθρου, αφού με σαφήνεια αναγνωρίζω πως «αναμφίβολα ο καθαρισμός ενός λιμανιού είναι κατ΄ αρχήν μια θετική ενέργεια…», αναρωτιέμαι όμως, αν ο συγκεκριμένος καθαρισμός «…άξιζε την οργανωμένη διθυραμβική προβολή την οποία απήλαυσε;» Και με ξεκαθαρισμένη βάση το: «τι μας λέει η πάνω φωτογραφία;» (σ.σ. των απορριμμάτων που βγήκαν από το λιμάνι της Λυγιάς), γράφω για τα «αλιεύματα» της φωτογραφίας ξεκινώντας ως εξής: «Βλέποντας με προσοχή τα “προϊόντα” που προέκυψαν απ΄ τον καθαρισμό του λιμανιού της Λυγιάς, διαπιστώνουμε…» Μεγαλύτερη σαφήνεια δηλαδή δεν υπάρχει για να πω ότι «αναφέρομαι μόνο στα φωτογραφημένα είδη», τα οποία και είναι ξεκάθαρο πως είναι αποτελέσματα ζημιών και ατυχημάτων και όχι συνειδητής απόρριψης…
Στην συνέχεια παραθέτω τέσσερις ερωτήσεις, οι οποίες αποτελούν και το κυρίαρχο θέμα του άρθρου, με καθαρά συγκριτικό περιεχόμενο, που προφανέστατα απευθύνονται στον Δήμο κι όχι στον κ. Σαρελάκο. Ερωτώ λοιπόν σ΄ αυτές την δημοτική Αρχή, γιατί ο συγκεκριμένος καθαρισμός (και τα πανηγύρια με τις φωτογραφίσεις κ.λ.π.) έπρεπε να προηγηθούν σε σχέση με άλλες πολύ σοβαρότερες παρεμφερείς ελλείψεις και προβλήματα που ταλανίζουν τον τόπο; Και αναφέρθηκα συγκεκριμένα στην ρύπανση που συχνά προκαλούν οι υποβαθμισμένοι και συχνά προβληματικοί βιολογικοί σταθμοί του τόπου μας, στο πρόβλημα της σταθερής και μακροχρόνιας ρύπανσης από την χωματερή οι διοξίνες της οποίας εισχωρούν στην θάλασσα και την δηλητηριάζουν, στα τέσσερα ορατά ναυάγια του νησιού μας, που αποτελούν οπτική αλλά και ουσιαστική ρύπανση, αλλά και στην ανάγκη άμεσης απεντόμωσης-απολύμανσης για τις κατσαρίδες, που τελευταία -σύμφωνα με τους κατοίκους- έχουν γεμίσει την παλιά πόλη, δυσκολεύοντας την ζωή τους.
***
Τι θα μπορούσε αλήθεια να απαντήσει σ΄ αυτά, όχι μόνο ο κ. Σαρελάκος αλλά κι ο οποιοσδήποτε άλλος περαστικός, που λογικό είναι να μην έχει ιδέα για τα συγκεκριμένα τοπικά προβλήματα και τα οποία μόνο κάποιος μακροχρόνιος κάτοικος του τόπου μας γνωρίζει και μπορεί να αξιολογήσει; Οπότε αν κάποιοι τον επέλεξαν σαν «συνήγορο κατηγορίας» μου, μάλλον άτυχη επιλογή έκαναν… Και τελικά το μόνο που κατάφερε ο συμπαθής αυτός επισκέπτης μας, ήταν να εκτεθεί ο ίδιος. Γιατί δεν νομίζω πως πείθεις και πολύ όταν αντί να παραθέσεις τεκμηριωμένη την αντίθετη δική σου άποψη, αρκείσαι να λες -και μάλιστα δυο φορές-πως σου «φαίνεται πολύ αστεία» η τοποθέτηση ενός ανθρώπου, που ούτε καν ξέρεις, ενώ αναμφίβολα εκτίθεσαι ακόμη περισσότερο όταν ενώ λες «νομίζω δεν έχει νόημα να ασχοληθούμε παραπάνω με τέτοιες τοποθετήσεις» (αναφερόμενος στις δικές μου τοποθετήσεις) και παρακάτω ξαναλές για την άποψή μου «…είναι ανούσιο να ασχοληθούμε», να επιμένεις να ασχολείσαι και να παρα-ασχολείσαι…
Δεν είμαι βέβαιος τελικά αν ο κ. Σαρελάκος διάβασε ο ίδιος το επίμαχο άρθρο μου κι ότι δεν αρκέστηκε σε προφορική «ενημέρωση» από κάποιους. Πέρα κι ανεξάρτητα απ΄ αυτό όμως, είναι φυσικό κι αναμενόμενο να εκθειάζει την (κάθε) δημοτική Αρχή με την οποία συνεργάζεται. Κι επειδή απ΄ ότι φαίνεται επιθυμεί να συνεχίσει να συνεργάζεται, φυσικό είναι να ενοχλείται κι ο ίδιος όταν κάποιος σαν την αφεντιά μου τους χαλάει «την σούπα»…
Εγώ πάντως με τούτη την απάντησή μου, νομίζω πως του έλυσα την απορία αν έχω «κάποιο background υδροβιολόγου κι άλλων ειδικοτήτων και γνωρίζω τόσο καλά τι ζημιά προκαλούν τα θαλάσσια απορρίμματα». Παρότι λοιπόν στην συνέντευξή του μας ειρωνεύτηκε πως «σε ενάμισι μήνα επιστρέφουμε και αυτή τη φορά το επικοινωνιακό show θα είναι ακόμα μεγαλύτερο…» εμείς σαν φιλόξενος λαός που είμαστε, του λέμε καλώς να ΄ρθει. Μόνο που καλό πράγμα θα είναι, προκειμένου να γνωριστούμε καλύτερα, αλλά και στα πλαίσια του φερ-πλέι πλέον, να μας πει κάτι περισσότερο για τον εαυτό του, την ειδίκευσή του και κυρίως για την ακριβή σχέση του με την Aegean Rebreath Αν δηλαδή είναι ιδιοκτήτης, νόμιμος εκπρόσωπος, διευθύνων σύμβουλος, μάνατζερ, απλό στέλεχος ή άμισθος εθελοντής , αλλά και τι επαγγέλλεται, γιατί ο όρος «υπεύθυνος», όπως τον συστήνει ο δημοσιογράφος της συνέντευξης, λέει πολλά και συγχρόνως δεν λέει τίποτα!
Προπαντός όμως έχει μεγάλη σημασία να ξέρουμε αν είναι εργαζόμενος που αμείβεται ή ακτιβιστής εθελοντής, ώστε να κανονίσουμε κι εμείς την ποσότητα κατανόησης και ανοχής που του πρέπει. Μια γρήγορη έρευνα πάντως που έκανα στο διαδίκτυο για τον φορέα(;) του οποίου ο κ. Σαρελάκος φέρεται υπεύθυνος, δεν ήταν και πολύ διαφωτιστική, αφού δεν κατάφερα να βρω τι ακριβώς είναι αυτός (ο φορέας). Σε ένα σημείο αναφέρεται απλά σαν «φορέας» και σε κάποιο άλλο σαν «ομάδα». Ποια όμως είναι η επίσημη νομική της μορφή; Είναι εμπορική εταιρεία; Είναι ΜΚΟ; Είναι Σύλλογος, Είναι Σωματείο; Τι ακριβώς είναι τελικά;
Πάντως όποια μορφή και να έχει, η επιτυχία της είναι περίπου εξασφαλισμένη αφού η δράση της, εκτός από ωφέλιμη, είναι στη μόδα της εποχής και μάλιστα ιδιαίτερα «πιασάρικη» επικοινωνιακά. Που σημαίνει πως αποτελεί βούτυρο στο ψωμί κάθε σύγχρονου και φιλόδοξου νησιώτη ή παραλιακού δημάρχου, που ψάχνει εναγωνίως τρόπους και θέματα για την προβολή του…
Κι ένα τελευταίο: Επειδή αυτό που με την πρώτη ματιά είδα να κυριαρχεί σε κάθε σελίδα στο Homepage της Aegean Rebreath, είναι το «Κάνε δωρεά», πριν ανταποκριθώ και την κάνω (την δωρεά), παρόλο που είμαι βέβαιος πως θα πιάσει τόπο, θα ήθελα να ξέρω ποιος ακριβώς θα την διαχειριστεί και πως. Οπότε και μέχρι να το μάθω αυτό, αρκέστηκα προς το παρόν να εγγραφώ στο mewsletter της, ώστε απλά να ενημερώνομαι για την ενδιαφέρουσα ομολογουμένως δράση της…
Υ.Γ: Περιμένουμε με πολλή αγωνία τον κ. Σαρελάκο και το «ακόμα μεγαλύτερο επικοινωνιακό show» που μας υποσχέθηκε, γιατί βλέπετε – μετά την συνέντευξή του- πήγε η κυβέρνηση κι απαγόρεψε τα πανηγύρια…