Με αφορμή την βούληση της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει συνολικά την διαχείριση των στερεών αποβλήτων ο υπουργός περιβάλλοντος και ενέργειας Κωστής Χατζηδάκης αναφέρθηκε από το συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας στον βουλευτή Λευκάδας Θανάση Καββαδά και την αντιμετώπισης του προβλήματος.
Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε με ενέργειες αυτής της Κυβέρνησης αντιμετωπίστηκε το πρόβλημα της Λευκάδας μέσα σε πέντε μήνες.
Είναι σαφές ότι ήταν θέμα και είναι κυβερνητικό η υπόθεση σκουπιδιών έτσι που έφτασε και φτάνει.
Η χώρα λειτουργεί ομοούσια ώς οντότητα και όχι ώς χωριό σύνορα επαρχίες και νομοί στο πλαίσιο πάντα του ορθολογισμού και ανάληψης ύψουν δαπανών ,δημόσιων αγαθών, και προγραμματισμού.
Εάν το κάθε χρόνιο πρόβλημα δεν αντιμετωπισθεί συνολικά με βάση τις προτεραιότητες για την κάλυψη των κοινωνικών αναγκαιοτήτων, τι θα γίνει κάθε φορά?? Τι σημαίνει ότι μια σκουπιδική κατάσταση πρέπει νσ παραμένει έστω και στον μικρό χρόνο εξόχως προβληματική με κίνδυνο για την δημόσια υγεία , και ταυτόχρονα κυβερνητικά να μην λύεται το θέμα μεταφοράς σκουπιδιών σε υπάρχουσα κοντινή ποιό οργανωμένη δομή αντιμετώπισης του προβλήματος?? Τα ανύπαρκτα χερσαία σύνορα εμποδίζουν μέσα σε μια ευρύτερη εδαφική περιφέρεια.Αν δηλαδή ξεσπάσει μια μόλυνση ή κάποιο δονάκιο ( μακρυά και αλλάργα) σε μια περιοχή από το θέμα σκουπιδιών , αυτό ώς μίασμα δεν φα μεταφερθεί σε ακτίνα 2-3 ή n χιλιόμετρα??
Ή όταν στο κτηματικό έφασοε ενός χωριού βρεθεί επαρκές νερό στο υπέδαφος και η διπλανή περιφέρεια διψάει για νερό , τότε δεν πρέπει το νερό αν επαρκεί ή και αν εξυπηρετεί όσο εξυπηρετεί την διπλανή άνυδρη περιφέρεια ,να μην μεταφερθεί??
Τα προβλήματα μέσα σε μια χώρα ή σε μια επαρχία ή στα σύνορα δύο νομών ή μέσα σε κάθε νομό είναι κοινά και ορθολογικά αντιμετωπίσιμα και προγραμματικά μεθοδεύσιμα για να ληθούν και να μην μεταλαμπαδευτούν και παραπέρα.
Και όταν ένα πρόβλημα φτάνει σε εκτιμίσιμο κορυφαίο προβληματικό σημείο για μια διοικητική περιφέρεια , τότε πρέπει άμεσα να αντιμετωπιστεί και χωρίς τις δήθεν συνοριακές διοικητικές δεσμεύσεις και παλιμπεδισμούς .Κοινώς αναλαμβάνει το κράτος να προστατέψει το αγαθό της δημόσιας διαβίωσης άμεσα, για να μην γενικευτεί διοικητικά πλατύτερα η σοβαρή δυσλειτουργία και γίνει πλατύτερα δισλειτουργικότερη, αλλά και να μεθοδεύσει προγραμματικά έστω και αυταρχικά αν χρειαστεί την επίλυση όσο ορθολογικότερα διοικητικά θεσμικά και κοινωνικά ( να μην πληρώνουν άλλοι τα σπασμένα άλλων) , την επιλυσή του.
Η προηγούμενη κυβέρνηση και όποιες προηγούμενες , το να κλείσουν σπ τον καπνό σκουπιδιών τα σχολεία και να αμπαρωθούν σπίτια να βρωμάει εύρος περιοχής, δηλαδή το μίασμα ( ο μολυσμένος αέρας )να υπονοείται φανερά με ότι αυτό μεταφέρει δεν έβλεπε ότι σήμαινε την κορύφωση του προβλήματος που παρήγαγε κίνδυνο άμεσα για την δημόσια υγεία και προβληματοποιώντας την κοινωνική διαβίωση??
Και τι περίμενε να λυθούν τα διοικητικά νομοθετικά θέματα των συνόρων των νομών σε άλλη βσση για να προστρέξει στην έστω και ελάχιστη μέσω μεταφοράς αποσυμφώρηση του προβλήματος??
Καταλάβαινε η προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου υγείας τι σημαίνει η ρπιταχυντική σώρευση σκουπιδιών οριακά απ την οποία προήλθαν ευτυχώς μόνο βρώμα και καπνοί ??
Στον τέλος του Α παγκόσμιο πόλεμο όταν η τότε επιτροπές υγείας ανακάλυψαν ότι η σύφιλη που μάλλον έφεραν τα αμερικανικά στρατεύματα στην Ευρώπη , πήρε τερσστιες διαστάσεις βρίσκοντας και εξασθενισμένους οργανισμούς απ τον πόλεμο, έριξαν παντού προφυλακτικά άμεσα για να προλάβουν το χειρότερο κακό άμεσα ( την ίδια νύχτα λέγανε τότε) και άρχισαν την μεθόδευση αμέσως ιατρικής ερεύνης και κοινωνικής αντιμετώπισης του προβλήματος στα εοιστημονικά πλαίσια της εποχής. Και τελικά η αρχική εξάπλωση ελέχθηκε ταχέως και δεν έφτασε στα όρια της εοιδημίας γιατί μετά ακολουθεί η πανδημία.
Το πρόβλημα των σκουπιδιών και στην Λευκάδα , όταν φτάνει σε τέτοιο επίπεδο είναι πολιτικό.Απλά μέσα στο πλαίσιο της πολιτικής και ιδεολογικής εφαρμοστικοτητάς της η προηγούμενη κυβέρνηση του σύριζα δεν ήθελε να το αντιμετωπίσει.
Το γιατί είναι φανερό, απ το ιδεολογικό λούμπεν προτσές και πρόγραμμα που μεθοδικά στα πλαίσια του μεταπολιτευτικού κοινοβουλευτισμού εφάρμοζε, μη βλέποντας τα μεγάλα κοινωνικά θέματα ώς πολιτική και αναγκαιότητα, αλλά εμφαίνοντας επιδεικτικά στον επιδοματικό ψευτοταμεικό ψηφοθηρικό κοινωνικό ιδρυματισμό.
Δικαίως ο Κος Χατζιδάκης ώς υπουργός ανάπτυξης δηλώνει τα όσα δηλώνει εδώ, ώς ταυτότητα ,των δηλωσεών του αναπτυξιακότητας.
Υπάρχει ελπίδα στον κοινωνικά περιεκτικό όρο ιστορικά : φωτισμένη δεξιά.
Όταν παραμονεύει τι κάθε δονάκιο μέδα σε κάθε λογής μολυσμένο αέρσ καπνιά και μικροσωματίδια από σκουπίδια ή από αλλαχού , τότε το πρόβλημα δεν είναι επικοινωνιακό ούτε διοικητικό
Είναι κοινωνικό και πολιτικό μαζί.
Και όποιοι το αντιμετωπίζουν έστω και αρχικά για να μειώσουν έστω την πιθανότητα εμφάνισης του δονακίου , παράγουν κοινωνικό με την αυστηρή έννοια του όρου έργο.Δηλαδή κάνουν πολιτική.
Ο υπουργός, ο βουλευτής, ο δήμαρχος, είναι οι εκφάνσεις εφαρμογής της ιδεολογίας της πολιτικής.