Με αφορμή την πρόσφατη παρέμβασή του για την παράκαμψη των χωριών του δυτικού άξονα Λευκάδας ο Γιάννης Κατωπόδης μίλησε στο απογευματινό μαγκαζίνο του Prisma 91,6.
Όπως συγκεκριμένα ανέφερε λόγω καταγωγής του από το Δράγανο, φεύγοντας σε νεαρή ηλικία, τότε που φτιάχτηκαν αυτές οι μικρές υποδομές και οι δρόμοι για τις δημοφιλείς παραλίες του νησιού, από τότε τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει καθόλου και αυτό το διαπιστώνω κάθε καλοκαίρι που κατεβαίνω στο νησί.
“Τα πράγματα είναι ίδια όπως τα άφησα πριν από 40 χρόνια εκτός από κάποια ασφαλτόστρωση στους δρόμους. Όλη η Ελλάδα πάει μπροστά εμείς έχουμε πίνει στο 1985 με 1990.”
Στην επισήμανση ότι αυτή την παράκαμψη παρελθοντικά ίσως δεν την ήθελαν ντόπιοι λόγω οικονομικών συμφερόντων, απάντησε ότι πρόκειται για αυτονόητο λάθος, γιατί έχοντας επισκεφθεί αρκετά νησιά, όποιος καινούργιος δρόμος φτιάχνεται είναι εκτός χωριών.
‘Δεν υπάρχουν δρόμοι με σημερινές προδιαγραφές που να περνάνε μέσα από χωριά, με την ίδια λογική Ιόνια Οδός δεν θα έπρεπε να παρακάμπτει την Αμφιλοχία για να φτάσει στη Λευκάδα, αυτή είναι μία λογική του 80, τότε δεν υπήρχαν τα μέσα τα χωριά κατοικούνταν από πιο πολλούς ανθρώπους που είχαν ανάγκες διαφορετικές, όπως το να περάσει το λεωφορείο κτλ, ωστόσο δεν έχει νόημα πια.
Μάλιστα όπως είπε ότι χάρηκε που κάτοικοι από το Καλαμίτσι συναντήθηκαν με τον βουλευτή Λευκάδας κύριο Καββαδά, καθώς έγινε γνώστης και κάποιων παραπόνων από τον πρώην αντιπεριφερειάρχη κ. Χαλικιά, λέγοντας ότι ο ίδιος γνωρίζει το έργο που έχει κάνει μαζί με τον κύριο Γαλιατσάτο, καθώς προχώρησαν το έργο δεν κατάφεραν όμως να τελειώσουν, ας το τελειώσει η τωρινή περιφέρεια. Εγώ δεν τα βάζω προσωπικά με κανέναν, απλά αναφέρομαι σε μία κατάσταση η οποία διαιωνίζεται εδώ και πάρα πολλά χρόνια και κάποια στιγμή πρέπει να ξεκολλήσουμε από αυτή τη λογική.
Όπως ανέφερε ο κύριος Κατωπόδης το 80% του τουριστικού κύματος του νησιού κατευθύνεται προς την νότια Λευκάδα και χωρίς υποδομές δεν γίνεται να έχουμε έναν σύγχρονο τουρισμό, καθώς οι υποδομές εκτός από τους δρόμους στους οποίους μνημονεύουμε και τις παρακάμψεις των χωριών είναι και η πρόσβαση στην ίδια την πόλη της Λευκάδας.
Δεν μπορεί ένα νησί χωρίς υποδομές να ανταπεξέλθει στον τουριστικό ανταγωνισμό, θα έχει φθηνό μαζικό τουρισμό ανάλογα με τα πόσα χρήματα επενδύει σε αυτόν τον τομέα.
Μάλιστα είχα επισκεφτεί τη Μύκονο το 1980 και στη συνέχεια στο 2000 και δεν υπήρχε καμία σχέση στο πώς ήταν τότε το νησί αναφορικά με δρόμους.
Ο κύριος Κατωπόδης δεν υιοθέτησε τον ισχυρισμό “αναρχίας” αναφορικά με τις δημοφιλείς παραλίες του νησιού, λέγοντας ότι υπάρχουν πρωτοβουλίες του κόσμου οι οποίες οφείλονται στην αδράνεια της αρχής.
“Όταν η αρχή δεν φροντίζει να φτιάξει τις υποδομές και να μοιράσει δίκαια την πίτα που υπάρχει εκεί από τον τουρισμό που δημιουργείται, είναι φυσιολογικό να συμβαίνουν αυτά τα πράγματα, καθώς οι άνθρωποι δρουν μόνοι τους χωρίς την υποστήριξη κάποιας αρχής.
Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχουν τόσο οι υποδομές, όσο και η εκπαίδευση καθώς γίναμε όλοι εστιάτορες, όταν πριν βοσκούσε με γίδια και πρόβατα, κάποιος θα έπρεπε υποτυπωδώς να εκπαιδεύσει όσους ασχολούνται με τον τουρισμό.
Αυτή η “αναρχία” βρίσκει πρόσφορο έδαφος, ωστόσο ο φτωχός κόσμος πού μένεις αυτά τα χωριά πρέπει να βρει τρόπο να επιβιώσει, ωστόσο το βάρος το ρίχνω σε οποιαδήποτε είτε δημοτική, είτε Περιφερειακή η οποία δεν έχει ορίσει τους κανόνες.
Δεν είναι δυνατόν στις δημοφιλείς παραλίες του νησιού να μην υπάρχει μία ντουζιέρα για να κάνει κάποιος ένα ντους, η να μην έχει τουαλέτα η ένα μέρος να αλλάξει. Εφόσον δεν υπάρχει τίποτα τι να σεβαστεί κανείς. Δεν υπάρχει το καλό παράδειγμα, αν υπήρχε όλοι θα ακολουθούσαν.”
Παρακολουθώντας τα τοπικά δρώμενα σχολιάζοντας το νέο σχήμα της δημοτικής αρχής, ανέφερε ότι η απλή αναλογική κατά τη γνώμη του είχε ένα καλό ότι έφτιαξε το καλύτερο δημοτικό συμβούλιο που υπάρχει, αναφορικά με πρόσωπα και προσωπικότητες.
Από εκεί και πέρα θα είναι μαγκιά του δημάρχου πως θα καταφέρει όλα αυτά να τα συνενώσει και να βρει κοινούς τόπους να δράσει και αυτή είναι η μεγαλύτερη δυσκολία.
Έχουν υπερ αλάξει και γθνανε τουριστικά απανταχού , δεν υπάρχει γεωργία, λογγόσανε όλα πλήν εκεί οου γίνανε τουριστικά , σκληρή κονόμισιά με δωμάτια νοικιασμενα, ομπρέλρς θαλάσσης, καφενέδες , παπαράκια βόλτες ,χωρίς πάρκινγκ , χωρίς αποχετεύσεις, χτίσιμο παντού, εστιατόρια σουβλατζιδικα, παγωτατζίδικα, πολυκοσμία που αφήνει χρήμα υπερ απόδοση οικονομική του κάθε ευρώ που ψιλοεπενδύθηκε , σέρφινγκ απολο τον κόσμο,ταξί και λεωφορία βγάζουν πολλά, αταξία κίνησης και παρκαρίσματος και καλό εισόδημα με λίγη δουλειά σε ετήσια βάση.
Διότι αν σε όλο αυο το χρόνιο εξελιχθέν τουριστικό επαγγελματικό κόνσεπτ , οι δραστηριοποιούμενοι ολήρωναν την δημιουργία υποδομών αναλογικά τότε δεν θα κονόμαγαν δυνατά σήμερα. Γιατί θα προσπαθούσαν να κάνουν απόσβεση της δαπάνης υποδομών.
Αλλά στην Ελλάδα οληρώνουν άλλοι για να γίνουν υποδομές πέραν απ αυτούς που θα εξυπηρετούν μεγεθυντικά οι υποδομές. Και που χρόνια τα οικονόμησαν και θα τα κονομάνε χωρίς να πληρώσουν.
Τα εισοδήματα της Νοτίου Λευκάδος είναι μεγαλύτερα από οποιοδήποτε άλλο τμήμα νομού της Ελλάδος την ίδια εποχή. Και δημιουργείται η κοινωνική τάξη των εκατομμυριούχων της Νοτίου Λευκάδος. Και με την δυναμή τους θα επιβάλλουν να μεταφερθούν χρηματικοί πόροι από άλλη περιοχή της χώρας ( μέσω του κράτους με δηοσια δήθεν έργα) για να τους φκιάξει υποδομές. Χωις να πληρώσουν πάλι αυτοί οι εκατομμυριούχοι της Νοτίου Λευκάδος.
Με 10 ομπρέλες σε μια παραλία με 5 ευρώ την ομπρέλα για 90 μέρες βγάζουν όσο βγάζουν 10 καλά αμοιβόμενοι μισθωτοί τον χρόνο, ή 30 βασικοί εργαζόμενοι μισθωτοί.
Ή βγάζουν όσο βγάζουν όλοι μαζί οι πολιτικοί μηχανικοί στην Λευκάδα αξ το 2010 και μετά που έκοψε η δουλειά λόγω χρεωκοπίας της χώρας.
Με 10 ομπρέλες σε παραλία καιεναν καφενέ ή μια καντίνα της κακιάς ώρας , τα τελευτια 40 χρόνια άλλαηαν κοινωνική τάξη σε δύο κλίμακες ( από εργαομενοι γίνανε μεγαλοαστοί) οι κάτοικοι της Νοτίου Λευκάδος.
Τα λύματα απ την δραστηριοποίηση των εκατομμυριούχων της Νότιας Λευκάδος, στον τουρισμό που πάνε??
Μήπως σε βόθρους λιθιασμένους ?? Θα μπομπάρει σε λίγα χρόνια όλο το νησί απ τα λύματα αυτά και θα μουσκέψουν και οι πέτρες ώς τα Σταυρωτά.