Από τα πρώτα συμπεράσματα είναι ότι οι ΜμΕ θα βρίσκονται στο επίκεντρο της κρίσης και η ευπάθειά τους στο σοκ της προσφοράς αλλά και της ζήτησης θέτει σε σοβαρό κίνδυνο την επιβίωση μεγάλου αριθμού επιχειρήσεων. Τη δεδομένη χρονική στιγμή, είμαστε στην πρώτη φάση της κρίσης, όπου οι ΜμΕ βρίσκονται ακόμη σε κρίση ρευστότητας, η οποία όμως θα μετατραπεί σε κρίση εταιρικής φερεγγυότητας (δεύτερη φάση), με μαζικές πτωχεύσεις στους επόμενους 12-18 μήνες.
Μια κατάρρευση σημαντικού αριθμού ΜμΕ, οι οποίες αποτελούν τον κορμό της απασχόλησης στη χώρα μας, θα έχει ισχυρό αρνητικό αντίκτυπο στην εθνική οικονομία, τις προοπτικές ανάπτυξης, την εργασία, τις προσδοκίες των ξένων επενδυτών, ακόμη και τον χρηματοπιστωτικό τομέα, ο οποίος ενδέχεται να τεθεί υπό νέα πίεση από την εμφάνιση μιας νέας γενιάς μη εξυπηρετούμενων δανείων. Η πανευρωπαϊκή μελέτη ερευνά ποιοι τομείς πλήττονται ιδιαίτερα από την κρίση και προκύπτει ότι μεταφορές, κατασκευές, χονδρικό και λιανικό εμπόριο, αεροπορικές μεταφορές, υπηρεσίες διαμονής και τροφίμων, ακίνητα, επαγγελματικές υπηρεσίες και λοιπές προσωπικές υπηρεσίες θα είναι οι πιο ευάλωτοι.
Η Ελλάδα είναι στην υψηλότερη θέση σε συγκέντρωση στους πέντε πρώτους τομείς με αρνητικές επιδράσεις με 73,6%, η Ιταλία ακολουθεί με 71%, η Γαλλία και οι Κάτω Χώρες με 67%, το Βέλγιο με 64% και η Ισπανία 63%. Οι παραπάνω τομείς αποτελούν σχεδόν το 90% της εργασίας στη χώρα μας.
Από την ανάλυση των πρώτων στοιχείων προκύπτει ότι ο βαθμός στον οποίο η κρίση της πανδημίας Covid-19 θα διαταράξει την παγκόσμια αλλά και την εγχώρια οικονομία εξακολουθεί να είναι αβέβαιος. Η ανάλυση των ερευνητών δείχνει ότι από το σύνολο των 820-830 χιλ. εγχώριων ΜμΕ, είναι πιθανόν έως και το 25%, δηλαδή έως και 200 χιλ. περίπου επιχειρηματικές οντότητες, να βρεθούν σε οριακές συνθήκες λειτουργίας το 2021. Σύμφωνα με τη μελέτη του ΟΟΣΑ (20 Απριλίου 2020), το ποσοστό αυτό θα μπορούσε να φτάσει το 50% σε παγκόσμιο επίπεδο.
Στην Ελλάδα αλλά και στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, η επιτυχία των κυβερνητικών πολιτικών στην αγορά εργασίας θα επιδράσει καταλυτικά στα επίπεδα αφερεγγυότητας των ΜμΕ. Παράλληλα, η αναβολή πληρωμής φόρων και δανείων χρέους θα οδηγήσει σε αύξηση του χρέους των ΜμΕ από ένα ήδη υψηλό επίπεδο. Οι διαρθρωτικές αλλαγές και η παρατεταμένα μειωμένη ζήτηση σε ορισμένους τομείς θα αλλάξουν επίσης τις προοπτικές κερδοφορίας των επιχειρήσεων και την ικανότητα αντιμετώπισης αυτών των υποχρεώσεων.
Συνεπώς, η εξεύρεση ισορροπίας μεταξύ των νέων δανείων και των πτωχεύσεων θα είναι μια κρίσιμη πρόκληση. Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε την ιστοσελίδα του ΚΕΜΕΧ.
*Οι συγγραφείς της έρευνας είναι ο Δημήτρης Καινούργιος, Αν. Καθηγητής Τμήματος Οικονομικών Επιστημών & Διευθυντής Κέντρου Μελετών και Εκπαίδευσης Χρηματοοικονομικής, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ), και ο Δρ. Γεώργιος A. Σαββάκης, Μεταδιδακτορικός Ερευνητής Τμήματος Οικονομικών Επιστημών και ΚΕΜΕΧ, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ),
Πηγή: flash.gr
Έχουν μαζέψει πολύ χρήμα οι ιδιοκτήτες των , σπό την αποφυγή φορολογίας χρόνια, για τούτο δεν ενδιαφέρονται και κλείνουν τα μαγαζάκια.
Στην Ελλάδα ήταν γνωστή η άσκηση της πολιτικής ότι πέρναγε μέσα από την ζήτηση στην αγορά μέσω μη φορολόγησης.
Σε 5 χρόνια με ένα μαγαζί τα έτη 1980-2005 άλλαζε κοινωνικό στάτους ο επαγγελματίας.
Ακόμη και σήμερα η ύπαρξη μετρητών σε αγορές προτείνεται απ τους μικροεπαγγελματίες γιατί βολεύει και την αποφυγή φορολογίας και το κόστος χρήσης του μηχανήματος για πληρωμή με κάρτα απ τον πελάτη.
Τσ ταξί φορολογούνταν χρόνια τεκμαρτά στο ελάχιστο προκλητικό, όταν ήταν ολόκληρη επιχείρηση στην οποία εργαζόνταν δυό βάρδιες ώς θέσεις εργασίας. Και οι άδειες που αρχικά παραχωρήθηκαν τσάμπα απ το κράτος κατέληξαν μια εποχή να πουλιούνται 200-300000 ευρώ.Και όλα τα χρόνια εργσσίας ώς ταξί ελάχιστα φορολογούνταν.
Το ΕΚΠΑ και οι εγκεφαλοί τοωστις μέρες μας να κάνουν μελέτες για το χώρο της αφορολόγητης παραοικονομίας χρόνια ( την επέτρεψε το κράτος) και ταυτόχρονα να συνδέσουν αυτή την αφορολόγητη παραοικονομία με φιαψσυμπεριφορικές ηθικές και πρακτικές της καθημερινότητας στην Ελλάδα για χρόνια. Και την αποφυγή της λειτουργικής κανονικότητας στην οποία έχουν εθιστεί οι Έλληνες χρόνια.
Κάποιος μάγκας που θέλει μα λέγει ότι είναι έμπορος αυτοκινήτων, αλλά οοτέ δεν είχε δελτίο παροχής υπηρεσιών, επίσημα εξέφρασε την άποψη για τις πινακίδες αυτοκινήτων που κατέθεταν οι λολίτες και πώς τις πουλούσαν οι υπάλληλοιτου κράτους ώς αλουμίνιο
Και όταν κάποιος του είπε, ότι πήρε τις πινακίδες πίσω μετά σπό 12 χρόνια απ την εφορίσ, ο μάγκας αυτός καταγόμενος απ την Λευκάδα έκανε την παλαβή πώς δεν καταλαβαίνει.
Χρόνια οι έμποροι ειδών λαικής τέχνης και κεντημάτων Λευκάδος μεταπολεμικά πότε πλήρωσαν φόρο ή έδειξαν έσοδα??
Ή επειδή αναγάστηκαν τα τελευταία χρόνια μα έχουν ΑΦΜ και ταμειακές μηχανές και λογιστικά βιβλία θεωρούνται ώς έμποροι.
Τα προηγούμενα 40-50 χρόνια όμως δεν κατέβαλαν φόρο κανένα.
Το παραμύθι με τους μικρομεσαίους πρέπει να σταματήσει και με τα ελεύθερα τεχνικά της μαστοράντζας επαγηέλματα.
Και καλά ήταν το κράτος -δεν το έκανε ποτέ- μα ελέγξει την περξουσιακή σώρρευση και διαβίωση των μικρονεσαίων χρόνια και οι εγκέφαλοι του ΕΚΠΑ, σμ ξέρουν, να κάμουν ουσιαστικές μελέτες για την οικονομία και κοινωνία τα τελευταία 50 χρόνια.
Η αποεπένδυση και η χρεωκοπία στην Ελλάδα δεν είναι παρά το αποτέλεσμα της διόγκωσης του φαινομένου των μικρομεσαίων , όπου τα σφανή αφορολόγητα κέρδη επέτρεψαν τον καταναλωτισμό , μια και δεν υπήρχε η κουλτούρα της επανεπένδυσης μέσω της αποφορολόγησης των επενδυομένων κερδών.
Που για να υπάρξει συτή η κουλτούρα τα κέρδη πρέπει νάναι διαφανή.