Λευκάδα, 6/11/2020
ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΠΛΗΡΩΜΗ ΜΕΣΩ ΤΡΑΠΕΖΩΝ
Η εξυπηρέτηση του κοινού γίνεται μόνο σε επείγουσες περιπτώσεις και υποχρεωτικά κατόπιν ραντεβού.
Για την πληρωμή λογαριασμών, σας γνωρίζουμε ότι μπορείτε να εξοφλείτε τις υποχρεώσεις σας προς τον δήμο, σύμφωνα με τις παρακάτω οδηγίες:
Ο λογαριασμός εξοφλείται με την προσκόμιση του παρόντος, σε όλα τα υποκαταστήματα των τραπεζών, με κατάθεση σε λογαριασμό του Δήμου Λευκάδας ή μέσω ηλεκτρονικής πληρωμής (e-banking):
1) ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ (6385-030020-775)
ΙΒΑΝ: GR 96 0171 3850 0063 8503 0020 775
2) ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ (399/545520-04)
ΙΒΑΝ: GR 87 0110 3990 0000 3995 4552 004,
πληκτρολογώντας τον αριθμό καρτέλας καταναλωτή ή το Α.Φ.Μ. του υπόχρεου καταναλωτή.
ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟ ΛΕΥΚΑΔΑΣ
Ο Δήμος Λευκάδος και άλλοι δήμοι πρέπει να δημιουργήσουν δομές ώστε οι πολίτες να συναλλάσονται οικονομικά με τον Δήμο μέσω και άλλων καταστημάτων όχι μέσω των μικροκαταστημάτων οου λέγονται τράπεζες και είναι πλέον απαξιωμένες καταστάσεις που πουλάνε μπαγκατέλες, ουσιαστικά δεν πουλάνε τίποτα και ονο να εισπράτουν θέλουν.
Στον Δήμο Λευκάδος π.χ τι θέλει μια τράπεζα και έχει 1 κατάστημα όταν απ την Λευκάδα δεν απασχολούνται τουλάχιστον 10-15 άτομα ώς εργαζόμενοι ?? Και αντίστοιχα σε όλες τις περιοχές της Ελλάδος. Δηλαδή μοναχοφα’ί’ έχει πάρει η κάθε τράπεζα την κάθε περιοχή ??
Κάποιοι καταθέτες απ την Λευκάδα και απ αλλού, πρέπει να συγκεντρωθούν και να μηνύσουν στην τράπεζα ότι : Ή ανοίγεις 4-5 θέσεις εργασίας στην πόλη στο κατάστημα ή αλλοιώς οι καταθέσεις φεύγουν , και αυτό να γίνει συγκροτημένα με πίεση για τον ίδιο σκοπό σε άλλη τράπεζα που θα πάνε τα χρήματα .
Διότι οι κεντρικές διοικήσεις των τραπεζών διαφυλάττουν τις δικές των αμοιβές έτσι.
Και οι τράπεζες θέλουν μόνο να εισπράττουν ασφάλειες χωρίς ούτε δουλειά μα προσφέρουν ούτε την παραμικρή χορήσηση σε πελάτες πλέον. Θέλουν εισόδημα 100 χιλιάδες ευρώ τούτη την εποχή, να μην έχεις ούτε μια ρύθμιση για να σε λογαριάσουν σαν πελάτη για μια κάρτα.
20-30 θέσεις πλήρους εργασίας γηγενών της Νήσου θα πρέπει να ζητεί η κοινωνική και οικονομική οργάνωση της Λευκάδος σε κάθε τραπεζικό κατάστημα.
Εμπορικά μαγαζιά είναι που υπάρχουν με βάσει τα χρήματα των πολιτών και τις καλές πολύ καλές εισπράξεις του τουρισμού. Και που αυτές οι εισπράξεις δεν μένουν στο βαθμό που πρέπει μέσα στην Λευκάδα..
Και η κυβέρνηση , καλά θα κάνει όχι απλά να λέει δια στόματος πρωθυπουργού :” είπα στις τράπεζες να βρούν άκρη ” καλά θα κάνει να συνδέσει την τραπεζική πρακτική και οικονομικότητα με τις θέσεις εργασίας ανά περιοχή και νόμο, και να επιβάλλει απασχολησιμότητα υποχρεωτική για να υπάρχουν θέσεις εργασίας.
Μπορεί οι κυβερνήσεις από το 1996 Δουβλίνο να είναι δέσμιες της απόφασης , ότι : ” το κράτος δεν επενδύει και δεν δημιουργεί θέσεις εργασίας ” που με την χρεωκοπία της χώρας εντάθηκε για την Ελλάδα, αλλά τελικά θα πρέπει και η κάθε κυβέρνηση να αποφασίσει τι θέλει ώς διαχείρηση της Ελληνικής εργασιακής πραγματικότητας.
Διότι την δεκαετία του 2000, παρά του ότι ίσχυε το Δουβλίνο, η κυβερνητικές πολιτικές ήταν μέσω της χρήσης και διαχείρησης των τραπεζικών πιστώσεως για την υπερθέρμανση της οικονομίας , να παραγάγουν και θέσεις εργασίας στην οικονομία και οι κυβερνήσεις να μιλάνε για ανάπτυξη ( Αλογοσκούφης )4%. Και οι τράπεζες ουσιαστικά ήταν λειτουργικά και παραμένουν – τώρα ακόμα ισχυρότερα- κρατικές.
Και τώρα είναι απολύτως κρατικές – τα περί ιδιωτικοποίησης του τραπεζικού συστήματος είναι φόλες και μούφες- διότι τα χρήματα 149 δις στήριξης των τραπεζών τα φορτώθηκε το δημόσιο χρέος δηλαδή οι πολίτες που πληρώνουν, αφού πρώτα για να φορτώσουν το χρέος αυτό στους πολίτες έκαναν χώρο πιστώσεων υπερ του κράτους με το κούρεμα των ομολόγων των 100 κοντά δίς, παραγάγοντας έτσι μεταβατικά την τρομακτική ανεργία στην χώρα.
Και σε επίπεδο διαχείρησης περιφερειακής ή κατά νομό για το τραπεζικό σύστημα, πώς μπορεί οι εισπράξεις των τραπεζών απ τον τουρισμό περιφερειακά να μεταφέρονται στο κέντρο διαχειριστικά, με το σύστημα υπεραμοιβών και δημιουργίας επιλεγμένων θέσεων υψηλόμισθων συμβούλων στην διαχείρηση και γενικών διευθύνσεων ,και στον χώρο ή περιφέρεια των εισπράξεων να μην προκύπτουν θέσεις εργασίας???
Το 2002 σε πιστωτικό ίδρυμα οι καθαρές αποδοχές των 20 θέσεων συμβούλων που δημιουργήθησαν εκ του μηδενός , αντιστοιχούσαν σε καθαρές αποδοχές 450 μέσων υπαλλήλων. Και οι μικτές αμοιβές αντιστοιχούσαν σε ύψος 600 μέσων υπαλλήλων , και τούτο διότι βρέθηκε το άλλοθι ότι απ τις θέσεις αυτές των υψηλόμισθών συμβούλων το δημόσιο εισπράτει μεγαλύτερο αντίστοιχα φόρο κατά σύμβουλο ( τότε το 35% στην μικτή αμοιβή με εξάντληση της φορολογικής υποχρέωσης ). Και το βιολί αυτό συνεχίστηκε και υπερμεγενθύθηκε, σε βάρος των εισπράξεων των περιφερειακών οικονομιών τηςς χώρας κύρια απ τις καλοκαιτ=ρινές τουριστικές εργασίες, στην περίπτωση της Τουριστικής Ελλάδος.
Η περιφερειακές και Δημοτικές αυτοδιοικητικές πλέον αρχές – εκλεγμένες κύρια για να προστατεύσουν αν μη τι άλλο τις τοπικές κοινωνικότητες- θα πρέπει να ασχοληθούν κύρια με το θέμα της επανεπένδυσης και πρ΄ς την κατεύθυνση της δημιουργίας θέσεων εργασίας των πόρων ων εισπράξεων ανά περιφέρεια και σε όρους διαχείρησης αυτών των πόρων ώς ταμειακές ροές. Και αυτό θα παρουσιαστεί ώς αναγκαίο προοδευτικά γιατί η επιδιωκόμενη πολιτική της αποκέντρωσης, το αστικό διαβιωτικό τοπίο πλέον ώς αστυφιλία έχει αρχίσει χρόνια και υποχωρεί , δεν μπορεί να αφήνει την διαχείρηση του χρήματος ( ώς άμεσες ταμειακές ζωντανές εισπράξεις της οικονομικής ζωής ) στα χέρια των συμφερόντων των διαχειριστικών αυτού του χρήματος του κέντρου.
Γνωρίζουν όλοι ότι το τραπεζικό σύστημα στην χώρα φκιάχτηκε ουσιαστικά , με την μέθοδο των τραπεζών και των γνωριμιών και των κολλητιλίκιών από το 19ο αιώνα, στην βάση : ” φέρτε τα χρήματα σας ώς καταθέτες σε μάς – σε κάθε τράπεζα- και η τράπεζα θα προσλάβει ώς προσωπικό τα τέκνα σας ή τους υποδικνυόμενους συγγενείς σας΄΄.
Ακόμη αφήστε τα ταμειακά διαθέσιμα που έχετε ώς συνταξιοδοτικές εισπράξεις και εφ άπαξ ασφαιστικά σε κάποια τράπεζα, και η τράπεζα θα προσλάβει ώς υπαλλήκλους τα τέκνα σας ή τους κολλητούς υποδικνυόμενους συγγενείς ή φίλους ”. Και η εκμετάλευση των χρημάτων των καταθετών ( ώς προ’ι’όν της εργασίας των καταθετών αυτές οι καταθέσεις ) οδηγούσε στην μεγέθυνση της τράπεζας στην οικονομική ζωή. Και θα πρέπει να αναφερθεί εδώ- το ξέρουν οι κυβερνήσεις μ ότι το τραπεζικό σύστημα για 130 κοντά χρόνια ήταν ουσιαστικά κλειστό για την χρηματοδότηση των εργασιών της χώρας και την προώθηση των ιδιωτικών πρωτοβουλιών των πολιτών σε κάθε κλάδο ζωής, και άρχισε να εκκινά μόνο κατά την δεκαετία του 1980 στα μέσα και πέρα για την χρηματοδότηση της οικιστικίτητας και της ιδιοκατοίκησης. Και αυτό να μην ξεχνιέται ώς φιλοσοφία λειτουργίας των τραπεζών, που πρόσκαιρα παρακάμφθηκε για την χρηματοδότηση των ακινήτων τα χρόνια 1996 και μετά, και οδήγησε μέσω της κακοδιαχείρησης απ τις διοικητικές ομάδες διοικήσεων των τραπεζών, στην κατάρευση του τραπεζικού συστήματος το 2010 ώς παράμετρο βασική της κρατικής χρεωκοπίας, όπως αποδείχτηκλε εκ των υστέρων με την στήριξη των 149 δις ευρώ.
Θέλεις τραπεζικό κατάστημα στην Λευκάδα, υποχρεούσαι να απασχολείς 25-30 άτομα πλήρους μισθολογικης και ασφαλιστικής απασχόλησης και κωδικοποιημένων συμβάσεων κλαδικά εργασίας.
Το τζάμπα εισπράξεων απ το πουθενά των τραπεζών ανά νομό για φύλαξη χρημάτων και δή μετρητών ( που η σπανιότητα των μετρητών θα γιγαντωθεί ) καλά είναι να τελειώνει.
Οι τράπεζες είναι εμπορικά καταστήματα – του νόμου του υπουργείου εμπορίου των Ανωνύμων Εταιρειών- όπως κάθε άλλη εμπορική διαχείρηση της χώρας νομικής μορφής.
Τα περί ελέγχου των τραπεζών από τα κεφάλαια του εξωτερικού είναι μούφες, γιατί τα κεφάλαια αυτά γίνανε Ελληνικό χρέος των πολιτών που πληρώνουν οι πολίτες. Και για να το πληρώνουν φορολογικά οι πολίτες πρέπει να δουλεύουν, δηλαδή να επιστέφει ένα μέρος των χρημάτων που πληρώνουν φορολογικά στους ίδιους μέσω εργασίας για να μπορεούν έτσι να ξοφλήσουν το χρέος της χώρας, και να απενεξαρτοποιηθεί πιότερο το κράτος και η Εθνική της υπόσταση. Και αυτή είναι η νέα μορφή κοινωνικοπολιτικής διάρθωσης ώς αναγκαιότητα της χώρας, που ενυπάρχει και πίσω απ τις απόπειρες της αυτοδιοικητικής αποκέντρωσης και διαχείρησης.
Το τζάμπα και η καλοπέραση των ομάδων και συρφετών διαχείρησης του χρήματος, καλά είναι να τελειώνει.