Ο εργαζόμενος και μέλος της αγωνιστικής εργατικής συσπείρωσης ΛΑΝΤΖΑ Αργύρης Σταυρουλάκης, μίλησε στο απογευματινό μαγκαζίνο του Prisma 91,6 για τα επιπρόσθετα προβλήματα που δημιουργεί ή πανδημία στον επισιτιστικό κλάδο.
Σχολιάζοντας αρχικά την ανακοίνωση του σωματείου εργαζομένων στα ξενοδοχεία εστιατόρια και συναφή επαγγέλματα, η οποία με βάση τις ανακοινώσεις της ΛΑΝΤΖΑ για την απεργία της 2 του Νοέμβρη κάνει λόγο για λαθροχειρία λέγοντας ότι απόφαση για απεργία τη Δευτέρα 2 Νοέμβρη είναι του Συνδικάτου Επισιτισμού- Τουρισμού ν.Αττικής και αφορά το νομό Αττικής καθώς η απόφαση για απεργία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας αφορά την Τρίτη 10 Νοέμβρη, υπογράμμισε ότι οι συγκεκριμένοι άνθρωποι παρατήρησαν ότι υπάρχει μία κινητικότητα εκτός του δικού τους ιδεολογικού κατεστημένου και προς υπεράσπιση του δικού τους χώρου ίσως ένιωσαν λίγο ντροπή και θεώρησαν ότι θα έπρεπε να δικαιολογηθούν για ποιο λόγο το σωματείο στη Λευκάδα παραμένει αδρανές και για ποιο λόγο άνθρωποι οι οποίοι δεν πρόσκεινται στις δικές τους ιδέες είναι αποκομμένοι από αυτό.
“Η κινητοποίηση της 2 Νοεμβρίου έγινε από το συνδικάτο επισιτισμού, τουρισμού του Νομού Αττικής και το σωματείο εκεί καλούσε όλα τα σωματεία της Ελλάδας να πάρουν μία κοινή απόφαση για μία κοινή ημέρα δράσης, διότι τα προβλήματα στο χώρο είναι κοινά και δεν γνωρίζω για ποιο λόγο πρέπει να τα διαχωρίζουμε και δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο να μην γίνουν και δύο κινητοποιήσεις.
Αυτό ίσως έχει να κάνει με περαιτέρω πολιτικούς λόγους, εγώ ως ανεξάρτητο μέλος μιας ανεξάρτητης παράταξης δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω.”
Σύμφωνα με τον Αργύρη Σταυρουλάκη ο συγκεκριμένος κλάδος του επισιτισμού, είναι από τους πρώτους κλάδους που πάνω από μία δεκαετία οι εργαζόμενοι βιώνουν στο πετσί τους την οικονομική κρίση.
“Μάγειρες, σερβιτόροι, διανομείς, ξενοδοχοϋπάλληλοι, είναι οι πρώτοι οι οποίοι βίωσαν όλα τα σκληρά μέτρα που έφερε η νέα οικονομική κρίση, είναι άνθρωποι 30 χρόνων που δεν έχουν βιώσει μέρες εργασιακού παραδείσου, έχουν μπει στην εργασία με συνθήκες μεσαίωνα, μέρα με την ημέρα βλέπουμε τα δικαιώματά μας να συρρικνώνονται, οι μισθοί να μειώνονται και παρατηρούμε πως όπως μας έλεγαν τότε ότι τα μέτρα είναι για ένα σύντομο χρονικό διάστημα για να επιβιώσει η οικονομία, εν τέλει έγιναν μόνιμα και αυτό πάνε να κάνουν και με την υγειονομική κρίση και να δημιουργήσουν ένα καθεστώς νομιμότητας σε όλα όσα πάνε να περάσουν αυτή τη στιγμή.
Το παράλογο είναι ότι ζητούν από εμάς τους εργαζόμενους να κάνουμε θυσίες και να σφίξουμε κι άλλο το ζωνάρι για τα κέρδη αυτών που μέχρι πρότινος πλούτισαν εις βάρος μας και εμείς δεν ζητήσαμε ποτέ μερίδιο από τα κέρδη τους.
Αυτή με ποιο δικαίωμα ζητούν μερίδιο από την χασούρα τους και αυτό δεν μπορώ να το καταλάβω.”
Στην επισήμανση ότι και μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες μπαίνουν σε μία διαδικασία συρρίκνωσης όταν μειώνονται τα κέρδη, απάντησε ότι το τουριστικό κεφάλαιο μέσα σε μία οκταετία έβγαλε 126 δις και εγώ δεν μπορώ να διανοηθώ αυτό τον αριθμό.
“Πρέπει να γνωρίζετε ότι εν μέσω οικονομικής κρίσης οι δισεκατομμυριούχοι πλούτισαν κατά 27% και αυτό δείχνει ότι κάποιοι άνθρωποι εκμεταλλεύονται αυτή την κατάσταση.
Αυτοί οι αριθμοί είναι επίσημη δεν τους βγάζω από το κεφάλι μου και δεν είναι τυχαίο και στηρίζονται στα εξαντλητικά ωράρια που έχουμε στον τομέα του επισιτισμού, στην ελαστική εργασία και με πρόφαση των κρίσεων που έρχονται ανά περιόδους μας ζητούν να σφίξουμε κι άλλο το ζωνάρι και αυτή χαμογελώντας να πλουτίσουν εις βάρος μας.”