ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
ΠΡΟΣ ΤΑ 1496 ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥ ΤΑΟΛ ΛΕΥΚΑΔΑΣ
Με αφορμή την διακήρυξη πώλησης ακινήτου του Συνεταιρισμού και συγκεκριμένα του παλαιού οινοποιείου στο Κάστρο, με τίμημα πώλησης 690.000 που δεν αναφαίρετε ,θα ήθελα να σας κάνω κοινωνό των παρακάτω σκέψεων και κατά την γνώμη μου παραλείψεων του Δ.Σ. του Συνεταιρισμού μας, αφού υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να ξεπουληθεί η περιουσία του Συνεταιρισμού, η περιουσία που γι αυτή μόχθησαν Λευκαδίτες παππούδες και πατεράδες μερικών χιλιάδων μελών του ΤΑΟΛ και η οποία θα έπρεπε να διαφυλάσσεται και να αξιοποιείται με γνώμονα το συμφέρον του Συνεταιρισμού των μελών του και του τόπου και όχι να πουλιέται αντί πινακίου φακής.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συνεταιρισμού προκήρυξε έκτακτη Γενική Συνέλευσης για την 11η Αυγούστου 2019 με ένα από τα θέματα της ημερήσιας διάταξης τη Συνέλευσης η « Ρύθμιση οφειλών με ΑΤΕ Υ.Ε.Ε. » και σε περίπτωση που δεν υπήρχε απαρτία για την 18η Αυγούστου 2019. Δηλαδή συνεδρίαση Γενικής Συνέλευσης μέσα στο 15αύγουστο, με ότι αυτό συνεπάγεται. Το αποτέλεσμα ήταν στην πρώτη ημερομηνία ( 11 Αυγούστου ) να μην υπάρχει απαρτία, την 2η ( 18 Αυγούστου ) η Συνέλευση συνεδρίασε με 20 άτομα, τα οποία στην ψηφοφορία έγιναν 14. Λόγω της σπουδαιότητας του θέματος διακόπηκε η συνέλευση για την 1η Σεπτεμβρίου με 23 μέλη στην έναρξη αυτής και 19 στην ψηφοφορία, από το σύνολο των 1496 μελών του Συνεταιρισμού.
Το πρώτο, θέμα της ημερήσιας διάταξης τη Συνέλευσης ήταν η « Ρύθμιση οφειλών με ΑΤΕ Υ.Ε.Ε. » , και το Διοικητικό Συμβούλιο του Συν/σμού, παρουσίασε μια έκθεση η οποία συντάχθηκε από την μία εταιρεία – ανεξάρτητο ελεγκτή του Συν/σμού, η οποία όπως αναφέρεται βασίστηκε στα επίσημα λογιστικά βιβλία του Συν/σμού.
΄Ετσι με βάση την έκθεση αυτή το Δ.Σ. εισηγήθηκε την Γ.Σ., ότι προκρίνει και εισηγείται για ψήφιση στην Γ.Σ., ένα από τα σενάρια και συγκεκριμένα το ΣΕΝΑΡΙΟ 1, όπως ακριβώς αναγράφεται στην έκθεση της εταιρείας , σύμφωνα με το οποίο και προκειμένου να αποπληρωθούν οι οφειλές προς την πρώην ΑΤΕ, πρότεινε την πώληση των ακινήτων του Συνεταιρισμού, στις τιμές που αναφερόταν σ αυτή (εμπορικές κι όχι αντικειμενικές που σαφέστατα είναι μεγαλύτερες), με τον τρόπο που αναλύεται στην πρόταση αυτή.
Η Γενική Συνέλευση και συγκεκριμένα τα δέκα εννέα ( 19 ) μέλη που παρευρισκόταν (ΣΕ ΣΥΝΟΛΟ 1496 ΜΕΛΩΝ), με ψήφους δέκα πέντε (15) υπέρ – (οι 5 Λευκαδίτες) και τέσσερις κατά της πρότασης( 4 ) ( Λευκαδίτες), έκανε δεκτή την πρόταση του Διοικητικού Συμβουλίου, απορρίπτοντας άλλες προτάσεις μελών της Γ.Σ. (έλαβαν υπέρ αυτών ψήφους 4 και 5 αντίστοιχα ).
Η συγκεκριμένη απόφαση που λήφθηκε στην Γενική Συνέλευση της 18.08.2019 και στη συνέχεια αυτής την 01.09.2019 (μετά την απόφαση για διακοπή της ), όσον αφορά το πρώτο θέμα είναι άκυρη, γιατί είναι αντίθετη με το νόμο και το καταστατικό και αποτελεί σαφέστατη παραβίαση αυτών, γιατί η συγκεκριμένη ημερήσια διάταξη της Γενικής Συνέλευσης, σαν θέμα είχε γενικά «Ρύθμιση οφειλών με ΑΤΕ Υ.Ε.Ε.» και όχι πώληση των ακινήτων της οργάνωσης, θέμα που κατά την άποψή μου είναι σοβαρότατο και θα έπρεπε σαφέστατα να αναγράφεται, αναφέροντας και το σύνολο ή ορισμένα εκ των ακινήτων του Συνεταιρισμού.
Η γενικότητα του θέματος και η προσπάθεια μέσα από την «έκθεση», και η σπουδή να ψηφιστεί η εκποίηση των ακινήτων, κάθε άλλο, παρά διαφάνεια, προσδίδει στην γενική συνέλευση και στις αποφάσεις που αφορούν το μέλλον του συνεταιρισμού.
Αυτό ενισχύεται από το γεγονός ότι ορίστηκε Γ.Σ. μέσα στο 15αυγουστο ( 12 και 18 Αυγούστου), εορτή που ως γνωστό όλος ο κόσμος απουσιάζει σε διακοπές, πανηγύρεις κ.λ.π . Τόση δε σημασία, έδωσε το Διοικητικό Συμβούλιο στην Γενική Συνέλευση και στην σπουδαιότητα του θέματος, αφού δεν κάλεσε την ημέρα συζήτησης του θέματος ( 1/9/2019) ούτε τον εκπρόσωπο της εταιρείας, να αναλύσει στα μέλη την πρόταση, ώστε να γίνει κατανοητή ή να λυθούν οι όποιες απορίες που σίγουρα θα υπήρχαν για ένα τέτοιας σπουδαιότητας θέμα για τον Συνεταιρισμό.
Και η σαφέστατη αυτή προσπάθεια ψήφισης της πρότασης του Δ.Σ. ενισχύεται και αποδεικνύεται από το γεγονός ότι η έκθεση της προαναφερόμενης εταιρείας, με βάση την οποία το Διοικητικό Συμβούλιο του Συν/σμού, πρότεινε στην επίμαχη Γ.Σ. τις «λύσεις» για την οικονομική εξυγίανση του Συν/σμού, στηρίχθηκε σε στοιχεία ανακριβή, τα οποία πιθανόν δεν δόθηκαν από το ΔΣ στην εταιρεία, ώστε να ληφθούν υπόψη, στις προτάσεις αυτής. Συγκεκριμένα, δόθηκαν απολογιστικά στοιχεία του 2018 και εκτιμήσεις ακινήτων κ.λ.π., ΤΑ ΟΠΟΊΑ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΤΑΚΤΙΚΗ ΑΥΤΗΣ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΕΤΟΣ 2018, αφού αυτή δεν είχε συνεδριάσει ακόμη. Μάλιστα η συνεδρίαση αυτής είχε προγραμματιστεί, με πρόσκληση του Δ.Σ. για τις 29.09.2019 δηλ 9 μέρες αργότερα.
Πόσοι άραγε από τους επενδυτές γνωρίζουν αλλά και πόσοι Λευκαδίτες ότι πωλείται ένα φιλέτο της Λευκάδας ( το ακίνητο στο Κάστρο ) προς 50 400 ευρώ περίπου το στρέμμα. Ένα θέμα που σίγουρα θα ενδιέφερε πολύ και τα μέλη του Συνεταιρισμού που δεν παρευρέθηκαν στην ΓΣ της 1/9/2019. Η μη αναφορά και η απόκρυψη της τιμής πώλησης από τη διακήρυξη δίνει το δικαίωμα οι υποψήφιοι επενδυτές να αποκτήσουν ένα από τα φιλέτα του συνεταιρισμού με 691000 ευρώ. . Είναι προς το συμφέρον του Συνεταιρισμού και της Λευκάδας;
Δεν έχει γίνει γνωστό ποιοι αποφασίζουν για τους Λευκαδίτες χωρίς τους Λευκαδίτες και αν εμπαίζουν τον συνεταιρισμό.
Η αγωνία να ληφθεί η παραπάνω απόφαση χωρίς δημοσιότητα και η σπουδή να ληφθεί απόφαση και αποκλεισμός από την ΓΣ επαγγελματία φωτογράφου εν μέσω του καύσωνα του δεκαπενταύγουστου και η απόκρυψη του τιμήματος πώλησης στη συνέχεια από τη διακήρυξη δημιουργεί ερωτήματα.
Συνοπτικά δεν συνάδει η διαδικασία και οι αποφάσεις της ΓΣ 21/9/2019 με την αυθαίρετη και ανατρεπτική πρακτική των αποφάσεων ΔΣ της διακήρυξης εκποίησης της περιουσίας που έγινε στις 9/1/2020 παρά την κοινοποίηση αίτησης ακύρωσης της ΓΣ που εκκρεμεί (9.3.2020) αλλά και το ουσιαστικότερο ακύρωση δεσμεύσεων και υποχρεώσεων του Συνεταιρισμού που έχουν αποφασιστεί από το 2017 στις οποίες συμμετείχα ως μέλος τότε του ΔΣ.
Μεσσήνης Φίλιππος
Μέλος του ΤΑΟΛ
Και γιατί η χρόνια διαχείρηση του ΤΑΟΛ δημιούργησε χρέη??
Και στο παρελθοντικό διηνεκές από πότε άρχισαν τα χρέη και εοί τίνων ( ονομαστικά διαχειριστών και διοικήσεων ) αναλυτικά σωρρεύτηκαν τα χρέη??
Κσι γιατί το ΤΑΟΛ δεν έκλεισε όταν πρωτοδημιουργήθηκε το χρέος έστω και 1 δραχμή ώς ισοζυγιακή ζημία??
Οι οικονομολόγοι και λογιστές, και επιστήμονες μάλιστα αν υπήρχαν, του ΤΑΟΛ τι έκαναν ώς συμβουλές??
Και γιατί άφησαν το χρέος να μεγαλώσει αν μεγάλωσε σωρευτικά στον χρόνο??
Αμοιβές διαχειρήσεως δίνονταν ?? Και αν δίνονταν οι διαχειριστές που αμοίβονταν βλέποντας τα χρέη μα μεγαλώνουν , τι έκαναν??
Διότι οι διαχειριστές εισήγαγαν δτην γενική συνέλευση τις αποφάσεις και έπαιρναν έγκριση πεπραγμένων , αλλά με ποιά συνολική ενημέρωση( και απ τους λογιστές ) πρός τα μέλη ??
Και δεν είναι παράξενη ούτε ιδιόρυθμη η κάθε φωνή που δεν αναδέχεται την γκρίζα ζώνη της συλλογικής δήθεν διαχείρησης για να αποφεύγονται οι ευθύνες ( αλλά οι αμοιβές μπορεί να έπεφταν στους διαχειριστές και συμβούλους και λογιστές).Και αυτό δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι παντού ,γιατί έτσι συμβαίνει σε όλη την συλλογικκή διαχείρηση στην Ελλάδα και δή στην συνεταιριστική.
Τα μέλη του ΤΑΟΛ ( 1496 αναφέρεται εδώ) να παρακολουθήσουν με ίδιο ενδιαφέρον την διαχείρηση να ζητά το κάθε μέλος ενημέρωση πλήρως ( ιδιαίτερα οι παρεξηγημένοι απ τους καλαμαράδες εναπομείναντες γεωργοί) και να απαιτήσουν με τος οικονομικκές κινήσεις εκποίησης περιουσίας του ΤΑΟΛ να ξοφλήσουν τα χρέη πρός τις τράπεζες και όπου αλλού υπάρχουν.
Το αν τα τιμήματα πώλησης περιουσοακών εκάστοτε στοιχείων είναι μεγάλα ή μικρά , αυτό καθορίζεται και από την εκάστοτε συνολική οικονομική συγκυρία και ζήτηση. Το σίγουρο είναι ότι ενυπάρχοντος του χρεωστασίου στο ΤΑΟΛ ,ασφαλώς και τό ΤΑΟΛ δεν βρισκεται σε θέση να διαμορφώνει θετικά την τιμή πώλησης , σλλά αυτή να διαμορφώνεται αρνητικά απ την καμπύλη προσφοράς.
Και καλά είναι κάποιοι των της διαχείρησης των συλλογικοτήτων ( ιδιαίτερα αν αυτή η διαχείρηση έχει και νενομισμένες αμοιβές ή και εξωτερικά κοινωνικά ωφέλη) ότι υπάρχει και ατομική ανθρώπινη διαχειριστική ευθύνη. Και αυτο για όλες τις διαχειριστικές των συλλογικοτήτων ( συναιτερισμοί , ασφαλιστικά ταμεία, διοικήσεις συλλόγων , κσι γενικά Νομικά πρόσωπα).
Και δεν ήταν υπέυθυνος χρόνια ο ταλαίπωρος γεωργός που αποτελούσε την βάση του ΤΑΟΛ και των συναιτερισμών γενικά, στο όνομα του οποίου συγκροτούνταν οι διοικήσεις διαχείρησης και δημιουργήθηκαν τα χρεωστάσια.
Η μόνη ιστορική τιμή που μπορεί να αποδοθεί στον μοχθούντα χρόνια γεωργό από καταβολής ΤΑΟΛ είναι ακόνα και με πώληση των περιουσιακών στοιχείων να ξεχρεωθεί οριστικά το ΤΑΟΛ ,και αν μπορεί να συνεχίσει χωρίς χρέη απωτην πρώτη μέρα να συνεχίσει, αλλέως να περατώσει την ύπαρξή του.
Τα παραπέρα και άλλα περί του κοινωνικού ρόλου του ΤΑΟΛ έστω και δημιουργώντας απλήρωτα χρέη είβαι ύποπτα. Γιατί κοινωνικός ρλολος επ αγαθού που παραγάγει διαρκή χρέη που τα πληρώνει η ίδια η κοινωνία συνολικά είναι αντιφατικότητες και εμπεριέψουν και σκοπιμότητες.
Κσθε εμπλεκόμενος σε συλλογικές διαχειρήσεις κσι γενικότερα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, οι οποίες συλλογικές διαχειρήσεις κσι ΝΠΔΔ Παράγουν χρέη είναι ύποπτος κακοδιαχείρησης. Και είναι κσι σκόπιμα ύποπτος αν για τον ίδιο υπάρχει έστω και 1 λεπτό του ευρώ αμοιβή ή ώφελος.
Και γίνεται μόνιμα ύποπτος αν ζητάει μέσω επίκλησης συλλογικών διαδικασίών έστω και κατά νόμο, την κύρωση πεπραγμένων για την συμμετοχή του στην διαχείρηση η οποία παρήγαγε χρέη.
Και είναι πλέον και ελεγχόμενος νομικά αν δεν ζητεί καθημερινά ώς οφείλει και επιβάλλεται κατά νόμο , να ενημερώνεται για το ταμειακό και λογιστικό αποτέλεσμα καθημερινά 365 μέρες τον χρόνο.
Ώστε σπ την πρώτη μέρα οου θα διαοιστώσει χρέος ή ταμειακό πρόβλημα να παραιτείται
καταφεύγοντας στα ελεγκτικά όργανα της πολιτείας για την πραγματοποίηση οικονομικών και γραφειοκρατικών λειτουργικών ελέγχων.
Και οι φορολογούμενοι πολίτες , αυτοί που καλούνται να πληρώσουν -και πληρώνουν όπως γίνεται- τα χρέη της κακοδιαχείρησης ΝΠΔΔ ή σωματείων , πρέπει να ζητούν απ τα αρμόδια όργανα της πολιτείας τον κυλιόμενο εξονυχιστικό έλεγχο της διαχείρησης κάθε συλλογικότητας τακτικότατα.Κανένας πολίτης πλέονβδεν πρέπει να πιστεύει κανένα διαχειριστή συλλογικών οργάνων ή ΝΠΔΔ, διότι ξαι μόνο η ατομική πρόθεση να συμμετέχει σε διαχείρηση λη λήψη αποφάσεων συλλογικοτήτων είναι ύποπτη.
Αυτλο απέδειξε η χρεωκοπία της χώρας , η αδυναμία των ασφαλιστικών ταμείων, το κούρεμα των ιδιωτικών ομολογιακών καταθέσεων, τα χρέη συνεταιρισμών και η βαριά φορολογία που επεβλήθειβστον ίδιο τον μόχθο των πολιτών.
Και καλά είναι ώς ένδειξη ελάψιστου φιλότιμου ο κάθε μετέχων χρόνια διαχειριστής συλλογικοτήτων που κέχόύν χρέη ,υπό οποιαδήποτε ιδιότητα συμμετοχής τουλάχιστον να αποδεχθεί δημόσια την ανεπαρκειά του και την ευθύνη του, για να τιμήσει ελάχιστα τους συνανθρώπους του που τον εμπιστεύτηκαν ώς διαχειριστή της συλλογικότητας.
Οτιδήποτε άλλο πέραν της καταφυγής στην διαφάνεια ώς ατομική πλέον συμπεριφορά , είναι παρελκυστικό και ύποπτο.
Ο κάθε πολίτης που για κάοοιο σοβαρό λόγο ( ανεργία , πτώση εισοδημάτων κλπ) δεν έχει να πληρώσει μια μηνιαία δόση ρύθμισης ωφόρου ετήσιου εισοδήματος ή ενφια , πληρώνει πρόστιμο 15 % το μήνα. Και το καταβάλει. Ακόμα και αοό λάθος μηνιαίας καταβολής καταβάλει το πρόστιμο μέσα στην ΔΟΥ τον επόμεμο μήνα.
ΣΕ όλα αυτά τα χρέη που δημιούργησαν οι συλλογικές διαχειρήσεις , εκτός του ότι μένουν χρόνια στο απυρόβλητο, με κάποιο τρόπο που και η συλλογική κρατική διαχείρηση αναδέχεται , διαγράφονται πρόστιμα , διακανονίζονται οφειλές, ακόμα μπορεί νσ διαγράφεται και μέρος του κεφαλαίου του χρέους. Και τούτο διότι εφαρμόζεται η αντιστροφή της σχέσης το κοινωνικό χρέος να το πληρώσουν οι πολίτες ( πλήν αυτών που το δημιούργησαν ώς διαχείρηση του συλλογικού) μια και αυτοί δεν πληρώνουν παραπάνω φόρους ώς ιδιώτες πολίτες.
Και τι γίνετσι αν αυτοί που δημιούργησαν το χρέος είχαν αμοιβή (νόμιμη ) για την διαχείρηση.
Τότε οι διαχειριστές βγαίνουν και κερδισμένοι.Και πληρώνουν τα κορ”ι’δα.
Εδώ μέσα κρύβεται και η αρχή της συλλογικής διαχείρησης και της επιδίωξης για συμμετοχή στην συλλογική διαχείρηση.
Και αυτή η παράμετρος σχέσεις διαχειρισμού του συλλογικού και συνολικά κοινωνικής οργάνωσης είναι το υπεραξιωμένο ιδεολογικό μίγμα του ιδιότυπου καπιταλιστικού σόσιαλ κοινωνισμού ( ή του σοσιαλκαπιταλισμού το ίδιο είναι ) χρόνια στην Ελλάδα.
Στην Ελλάδα όποιος τα τελευταία 50 -60 χρόνια συμμετείχε στην διαχείρηση του συλλογικού βρέθηκε κερδισμένος συνολικά κοινωνικά οικονομικά οικογενειακά ατομικά.
Πάνε οι εποχές της ίδιας φθοράς και ζημίας των εμπλεκομένων με την συλλογική διαχείρηση.
Η βάση για την μεταστροφή -τον μετασχηματισμό συτόν από φθορά σε ώφελος, είναι η υπερδιόγκωση του όρου “” δημόσιο χρήμα””.
Που τυχούσα απουσία του σε κάποιο βαθμό επέφερε ζημία των πολιτών μέσα στον όρο χρεωκοπία.
Όχι όμως την ίδια ζημία με τους ώς τότε εμπλεκόμενους στην δημόσια ή συλλογική διαχείρηση. Διότι, οι εμπλεκόμενοι στην συλλογική διαχείρηση, είχαν από πρίν κεφαλαιοποιήσει τα ωφέλη απ την διαχείρηση συτή.
Στην περίπτωση των πολιτών το ταμείο μές την χρεωκοπία είναι αρνητικό και κόκκινο και υπάρχουν κσιβανεξόφλητπι πιστωτές ( το δηοσιο από οφειλές φόρων).
Στην περίπτωση των διαχειριστών του συλλογικού το ισοζύγιο είναι θετικό και το ταμείο με υπαρκτά διαθέσιμα ή στην χειρότερη περίπτωση το ταμείο μηδέν χωρίς όμως την ύπαρξη πιστωτών.
Τουτέστιν ο κοινωνικός προσδιορισμός του όρου Ελληνική χρεωκοπία το 2010 και οικονομική κρίση ως τώρα, ανσγεται διαφορετικά για τους απλούς οολίτες και διαφορετικά για τους ώς τότε, ( το 2010 και ένθεν) διαχειριστές του συλλογικού και μετέχοντες στα διοικητικά συμβούλια του διαχειρισμού αυτού.
Και εδώ υπάρχει και η αυτοεξήγηση του φαινομενου. Διότι οι διαχειριστές κσι τα διοικητικά συμβούλια διαχελιρησης του συλλογικού, αποτελούν και διαμορφώνουν τον πυρήνα των αποφάσεων τον οποίο υλοποιεί η διαχειρηση του πολιτειακού κρατικού δηλαδή η κσθε κυβέρνηση. ( η κοινωνική συλλογικότητα κσι οι εκπροσωπησή της ή οι εκπροσωπήσεις της συνολικά). Έτσι οι εισηγήσεις των διαχειριστών των επί μέρους συλλογικοτήτων αποτελούν και τα κριτήρια με τα οποία διομορφώνονται οι πολιτικές κρατικές αποφάσεις.
Δηλαδή η κρατική για κκάθέ θέμα απόφαση είναι δέσμια των εισηγήσεων των επιδιώξεων, των διαχειριστών των επί μέρους συλλογικοτήτων
Άρα οι διαχειριστές και τα διαχειριστικά σχήματα των επί μέρους συλλογικοτήτων δένουν με τριχιές ( δίκην αποφάσεων συλλογικών) την κρατική οντότητα , προστατεύοντας και τις ατομικές υπαρκτότητες μέσα στην συνολική πρόταξη για δήθεν προστασία του συλλογικού.
Και αυτή είναι μία απ τις κύριες αιτίες της χρεωκοπίας και της μακροχρονίου σκληρής οικονομικής κρίσης της χώρας. Και για τούτο τα θέματα των χρεών των κάθε λογής χρόνιων συνεταιριστικών συγκροτήσεων , παραμένουν υπσρκτά και αναφέρονται ώς χρέη.
Και αυτά τα χρέη ειναι χρέη που ούτε η ευρωπαική ή διεθνική χρεωκοπία θέλησε ώς τώρα να μελετήσει, -στόχευσε στην εισπραξιμότητα απ την λαθερινή μεσαία τάξη φορολογικά – και αυτό πρέπει να βάλει σε σκέψεις τους πολίτες για τις χημικές ενώσεις , οσμώσεις, και τομές μεταξύ επιτρόπων δανειστών για την χώρα και των διαχειριστών των συλλογικοτήτων( και συνεταιριστικών τέτοιων) της χώρας.
Που είναι σχέση μπράτιμων και κολλητών , όπως εξηγούσε γνώστης δημοσιογράφος ουδέτερης χώρας , ο οποίος κάλυπτε τις εκδηλώσεις των αγανακτησμένων τα έτη 2010-2013.
Δεν ξέρει κανένας τίποτα, δεν γνωρίζει τίποτα, δεν διαχειρίστηκε κανένας τίποτα, δεν ζήτησε νομιμοποίηση πεπραγμένων για διαχείρηση που παρήγαγε χρέη, και οι υπόλοιποι πολίτες πληρώνουν ενφια και έκτακτη εισφορά για να καλυφθούν τα χρέη κάθε σχήματος που αυτοονομάζόνταν όπως ήθελε ( σωματείο , συναιτερισμός, σύλλογοι κλπ κλπ).
Αντιγραφή-προσαρμογή από αντίστοιχη αναφορά στην Αγγλία το 1981 της Μ.Θάτσερ.