Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι
Την προηγουμένη συγκυβέρνηση της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ την διαδέχτηκε η νέα συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Όμως μαζί με την παλιά κυβέρνηση δεν έφυγαν και τα προβλήματα μας.
Αυτά όπως και προεκλογικά επισημαίναμε είναι εδώ και μεγαλώνουν. Πριν από όλα είναι εδώ ο βασικός και κύριος αντίπαλος μας. Η μεγάλη ντόπια και ξένη εργοδοσία, τα μονοπώλια. Πιο έτοιμοι και πιο αποφασισμένοι, αξιοποιώντας το αντιλαϊκό-αντεργατικό οπλοστάσιο, θα συνεχίσουν την επίθεσή τους απέναντι στα εργατικά δικαιώματα.
Σε κάθε χώρο δουλειάς εντείνεται η εργοδοτική τρομοκρατία, οι απολύσεις, το τσάκισμα των μισθών, οι μαύρες ελαστικές εργασιακές σχέσεις. Πλάι σε αυτά παραμένουν τα τεράστια ποσοστά ανεργίας, τα άθλια προγράμματα απασχόλησης που την ανακυκλώνουν, η ανελέητη φοροληστεία, το γκρέμισμα ασφαλιστικού και συντάξεων, η υποβάθμιση κοινωνικών παροχών σε Υγεία-Παιδεία.
Κατεύθυνση της νέας συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι να μάθουμε να ζούμε με ψίχουλα, όπως τόνισε ο νέος υπουργός οικονομίας με τις δηλώσεις του περί <<λιτού βίου>>.
Η κυβέρνηση πατώντας πάνω σε ελπίδες και προσδοκίες εργαζομένων προσπαθεί να περάσει ευκολότερα τα σχέδια της, προωθώντας νέα συμφωνία με τους “εταίρους” βαφτίζοντας το νέο μνημόνιο ως συμφωνία και την τρόικα ως θεσμικό μηχανισμό επιτήρησης και εποπτείας.
Η συγκυβέρνηση έχει ξεκινήσει μια διαπραγμάτευση νέου προγράμματος, που με διάφορες παραλλαγές φαίνεται ότι θα καταλήξει σε συμβιβασμό που αυτό θα σημάνει νέα μέτρα σε βάρος των εργαζομένων, συνέχιση του Γολγοθά.
Ο λαός, το εργατικό λαϊκό κίνημα δεν πρέπει να είναι ούτε θεατής ούτε χειροκροτητής των διαπραγματεύσεων που διεξάγονται μεταξύ των αφεντικών, να μην εγκλωβίζεται στα σχεδία του κεφαλαίου για νέα μνημόνια και διαπραγματεύσεις. Αντίθετα πρέπει να είναι πρωταγωνιστής-αγωνιστής για τα δικαιώματα του, για την κάλυψη των απωλειών και των σύγχρονων διεκδικήσεων, για αλλαγές και ανατροπές, για άλλο δρόμο ανάπτυξης. Δεν πρέπει να περάσουν λογικές αναμονής ή αυταπάτες πως το κεφάλαιο θα σταυρώσει τα χέρια και θα παραχωρήσει δικαιώματα και κατακτήσεις.
Οι εργαζόμενοι οφείλουμε αποφασιστικά να αποκρούσουμε τα ψευδεπίγραφα συνθήματα της εθνικής ομοψυχίας και περηφάνιας. Πατριωτισμός για εμάς είναι το δίκιο του λαού και όχι τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Κριτήριο για εμάς πρέπει να είναι η κάλυψη των σύγχρονων λαϊκών αναγκών και όχι η κερδοφορία των καπιταλιστικών επιχειρήσεων.
Όσοι ισχυρίζονται με τα λόγια και τις θέσεις τους ότι μπορεί να υπάρχει κοινό συμφέρον και επικαλούνται την ταξική συνοχή ανάμεσα στο κεφάλαιο και τους εργαζόμενους, λένε ψέματα. Είναι κοροϊδία και απάτη να υποστηρίζει κάποιος ότι μπορεί οι βιομήχανοι, οι μεγαλέμποροι, οι μεγαλοξενοδόχοι, οι τραπεζίτες και εφοπλιστές να έχουν άθικτα τα κέρδη και τα συμφέροντά τους και παράλληλα οι εργαζόμενοι να ελπίζουν σε ανακούφιση και βελτίωση της ζωής τους.
Η εργατική τάξη δεν έχει συμφέρον να στηρίξει την κυβερνητική πολιτική για τα νέα μνημόνια που θα τους φέρει έστω κι αν τα ονομάζει περηφάνια. Χωρίς διεκδικητική πίεση, ταξική πάλη δεν υπάρχει προοπτική, δεν υπάρχει ελπίδα.
Δεν μας φτάνουν κάποια ψίχουλα ούτε η ελεημοσύνη. Απαιτούμε, διεκδικούμε όλα όσα μας έκλεψαν, όλα όσα δικαιούμαστε.
Πληρώσαμε ακριβά την κρίση τους, δεν θα πληρώσουμε ξανά και τη νέα κερδοφορία τους. Δεν ανεχόμαστε πια να ζούμε με την ανεργία, με τα ψίχουλα και τη συνεχή κοροϊδία, θα επιβάλουμε τις δίκαιες διεκδικήσεις μας. Δεν αποδεχόμαστε να καταστρατηγούνται και να λεηλατούνται οι παραγωγικές δυνατότητες του τόπου μας που αρκούν για μια σύγχρονη αξιοπρεπή ζωή.
ΚΑΛΥΨΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΠΩΛΕΙΩΝ – ΔΕΝ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΤΑ ΨΙΧΟΥΛΑ
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ Ν. ΠΡΕΒΕΖΑΣ