Στο απογευματινό μαγκαζίνο του Prisma 91,6 μίλησε ο υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με την παράταξη του Χαράλαμπου Kαλού ” Σύγχρονη Λευκάδα” Νίκος Καββαδάς.
Όπως ανέφερε η απόφασή του να κατέβει στα κοινά δεν ήταν βιαστική, αλλά την πήρε με πολύ μεγάλη ευθύνη και απολύτως συνειδητά.
” Πάντα ενδιαφερόμουν για τα κοινά, το ενδιαφέρον μου και το κοινωνικό σύνολο ήταν δεδομένο από πολύ παλιά, τα τελευταία όμως χρόνια είχα στην διαχείριση και ιδιοκτησία μου ένα από τα μεγαλύτερα ενημερωτικά πόρταλ του νησιού, οπότε για εμένα ήταν ανήθικο να έχω στην ιδιοκτησία μου και τη διαχείριση μου ένα μέσο μαζικής ενημέρωσης και την ίδια στιγμή εμπλέκομαι άμεσα με την πολιτική και αυτό γιατί θεωρώ ότι σε μία τέτοια περίπτωση δεν μπορείς να υπηρετήσεις καλά ούτε το ένα ούτε το άλλο.”
“Το όνομα του Χαράλαμπου Καλού ήταν ένας πολύ σημαντικός παράγοντας για εμένα να είμαι υποψήφιος, καθώς ο ίδιος δεν μου ζήτησε να λάβω μέρος στο συνδυασμό του, αλλά ο ίδιος επέλεξα να πάρω την απόφαση, καθώς γνωριζόμαστε εδώ και πάρα πολλά χρόνια, από τη στιγμή που ήταν δημοτικός σύμβουλος. Είναι ένας άνθρωπος ευγενής, πράγμα σπάνιο στις μέρες μας, παρακολουθούσα την πορεία του και είχαμε τις τυπικές κοινωνικές επαφές.
Πριν από περίπου πέντε μήνες όταν βρισκόμουν στη Λευκάδα με πλησίασε και μου ζήτησε να αναλάβω την κατασκευή της ιστοσελίδας για την δημοτική παράταξη “σύγχρονη Λευκάδα” και ξεκινήσαμε να συνεργαζόμαστε για αυτό το Project.
Λόγω της συχνής πλέον συνεργασίας μας είδα πολύ καλύτερα τι άνθρωπος είναι, καθώς πρόκειται για έναν πολύ οργανωτικό άνθρωπο, δεκτικός στις απόψεις και τις προτάσεις των άλλων και δεν σου λέει ότι γνωρίζει τα πάντα και αυτό έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο για μένα, οπότε αυτά τα χαρακτηριστικά με έκαναν να νιώσω ότι αυτόν τον άνθρωπο πραγματικά πρέπει να τον στηρίξω και να με εκπροσωπήσει ως πολίτη στο δημοτικό συμβούλιο της Λευκάδας.
Έτσι πριν περίπου 4 εβδομάδες έλαβα την απόφαση να συμμετέχουν στο ψηφοδέλτιό του και να θέσω τον εαυτό μου στη διάθεση των συμπολιτών μας, καθώς και η αγάπη μου προς τον τόπο, κάτι που είναι δεδομένο.”
Ο Νίκος Καββαδάς διευκρίνισε ότι στο εξωτερικό βρέθηκε τα τελευταία δύο χρόνια για οικογενειακούς λόγους, γιατί η σύζυγός του είναι γιατρός και στην Ελλάδα δεν υπάρχει θέση εργασίας, “οπότε αναγκαστήκαμε να φύγουμε από τον τόπο μας και όχι επειδή βαρεθήκαμε, αυτό σημαίνει ότι γενικότερα ο τόπος μας δεν μπορεί να κρατήσει τους νέους ανθρώπους, στο να ζήσουν, να παράξουν και να φτιάξουν τη ζωή τους.
Εγώ βέβαια δεν το είδα όλο αυτό σαν μία χαμένη ευκαιρία, γιατί ήθελα να ανοίξουν τα μάτια μου, να δω κάτι άλλο, καθώς δεν είναι το ίδιο να πηγαίνεις κάπου ως τουρίστας αλλά να ζεις σε έναν ξένο τόπο.”
Η Δανία όπως ανέφερε ήταν μία μεγάλη εμπειρία τα τελευταία δύο χρόνια, γιατί έζησα σε ένα δήμο ο οποίος είναι λίγο μεγαλύτερος από τη Λευκάδα. Έζησα στη μύτη της Δανίας σε έναν δήμο ο οποίος έχει περίπου 35.000 πληθυσμό.
Επειδή έμπαινα πάντα στη διαδικασία σύγκρισης με το δήμο Λευκάδας οι διαφορές είναι τεράστιες, καθώς είχα γνώση με το τι συμβαίνει στο δήμο Λευκάδας και είχα μέτρο σύγκρισης.
Δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί μπορούν να τα καταφέρουν αυτοί και όχι εμείς, καθώς δεν έμπαινα στην διαδικασία σύγκρισης για πράγματα που γνωρίζω ότι δεν μπορούμε να τα κάνουμε, αλλά για πράγματα καθημερινά.”
Μάλιστα όπως είπε αν θελήσει κάποιος να κλείσει ένα ραντεβού με το δημαρχείο στην Δανία για να βγάλει ένα χαρτί έμπαινε στην ιστοσελίδα του δήμου, επέλεγε διαθέσιμη ώρα για ραντεβού ανάλογα με τον δικό του χρόνο, έκλεινε το ραντεβού, ερχόταν ένα sms επιβεβαίωσης στο κινητό και πηγαίνεις στην προκαθορισμένη ώρα που έχεις επιλέξει.
Στην Ελλάδα πρέπει να χάσεις το μεροκάματο σου μία ολόκληρη μέρα, να παρατήσεις τη δουλειά σου και να περιμένεις όλη την ημέρα στο δημαρχείο για να πάρεις το χαρτί που χρειάζεσαι.”
Ο δήμος εκεί διαθέτει γραφείο business Center και αντίστοιχο job centre για όσους ψάχνουν δουλειά και μπορούν να δηλώσουν το βιογραφικό τους, τις ικανότητές τους και αντίστοιχα όσοι ψάχνουν για υπαλλήλους το δηλώνουν στο συγκεκριμένο γραφείο με τον Δήμο να μεσολαβεί στο να βρει κάποιος εργασία.
Στο business Center ο δήμος διαθέτει οικονομοτεχνικούς συμβούλους διαθέσιμους σε όποιον θέλει να κάνει μία εναρξη εταιρείας στο δήμο, ακόμα και αν ήδη έχει εταιρεία.
Εκεί πηγαίνεις με μία ιδέα και φεύγεις με μία δουλειά στην κυριολεξία, καθώς σου αναλαμβάνουν οικονομοτεχνική μελέτη χωρίς εσύ να πληρώσεις τίποτα.
Αναφορικά με την ανακύκλωση όπως είπε έρχομαι από μία χώρα η οποία δεν έχει και την μεγαλύτερη οικολογική εκπαίδευση, καθώς όσοι είναι της γενιάς μου δεν νομίζω ότι εκπαιδευτήκαμε ποτέ για να αποκτήσουμε οικολογική συνείδηση.
“Όταν έφτασα στη Δανία πολύ εύκολα με έκαναν να ακολουθήσω τη διαδικασία της ανακύκλωσης, γιατί στο μυαλό μου το είχα πάρα πολύ δύσκολο, ωστόσο μπήκα στη διαδικασία πάρα πολύ εύκολα, γιατί σε κάθε σούπερ μάρκετ υπάρχει δυνατότητα να επιστρέψεις τα μπουκάλια σου και να πάρεις τα χρήματα σου πίσω και να τα προσφέρεις σε μία κοινωνική δομή, οπότε εγώ δεν ξανα πέταξα ποτέ μπουκάλι, δεν πετάμε ούτε τα αποφάγια μας, καθώς ο δήμος μας δίνει ειδικές σακούλες τα βάζουμε μέσα για να γίνουν βιοκαύσιμο.
Μέσα σε μερικές εβδομάδες είχα πλήρως μπει στο νόημα της ανακύκλωσης. Αυτό το λέω γιατί δεν πρέπει να μένουμε μόνο στα λόγια και στην θέληση ότι θα κάνουμε ανακύκλωση, αλλά στους πολίτες πρέπει να δώσεις και το κίνητρο να το κάνεις, όχι απλά να τους πείσεις, καθώς ο δήμος στη Δανία δεν έχει μόνο την ευθύνη καλύτερες συνθήκες διαβίωσης των πολιτών, αλλά και εκπαίδευσης τους.
Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε τίποτα, μας έχουν προλάβει όλοι οι άλλοι, πρέπει να πάμε να ρωτήσουμε τον τρόπο, αλλά για να λύσεις ένα πρόβλημα πρέπει πρώτα να το αποδεχτείς, να μην εθελοτυφλείς και να λες ότι έχουμε πιο σημαντικά προβλήματα να λύσουμε, το δεύτερο είναι να αποδεχτείς ότι δεν ξέρεις να το λύσεις.
Εγώ δεν θα αναφερθώ μόνο στον Χαράλαμπο Καλό ο οποίος ανέλαβε την πρωτοβουλία να πάει στον Δήμο Τρικκαίων και να ρωτήσει να μάθει πως το κάνουν και στη συνέχεια που διοργάνωσε αυτές τις εξαίρετικές ημερίδες στη Λευκάδα που έβλεπες το βίντεο από τα Τρίκαλα και αναρωτιόσουν πώς μπορεί να γίνεται αυτό στην Ελλάδα.
Εγώ θα σου πω οτι από την Γερμανία επισκέπτονται τα Τρίκαλα για να μάθουν, καθώς από τη στιγμή που μία πόλη έχει λύσει το πρόβλημά της είναι παράδειγμα για κάποιες άλλες.
Στο κάτω κάτω ας εκμεταλλευτούμε και την Ευρώπη για κάτι άλλο και όχι μόνο για να παίρνουμε τα προγράμματα ΕΣΠΑ. Προφανώς και αυτό είναι σωστό, αλλά αφού είμαστε σε αυτή την Ευρωπαϊκή οικογένεια μπορούμε να πάμε να ρωτήσουμε πώς λύσαμε αντίστοιχα προβλήματα.
Μάλιστα όταν ήμουν αντιπρόεδρος στο φιλοζωικό σωματείο Λευκάδας, γνωρίζω πόσο δύσκολο ήταν να δημιουργηθεί το πρώτο δημοτικό κτηνιατρείο, το οποίο ήταν το πρώτο που δημιουργήθηκε στην Ελλάδα.
Η εξαιρετική Αλίκη Μακρυγιώργου με τους υπόλοιπους εθελοντές του Δ.Σ. είχαμε φτιάξει έναν οδηγό βημάτων για το ότι χρειαστήκαμε για τη δημιουργία του και το κοινοποίησαμε στην ομοσπονδία φιλοζωικών σωματείων Ελλάδας για να ακολουθήσουν τα βήματα και να κάνουν κάτι αντίστοιχο και αυτό βοήθησε πάρα πολύ.
Με αυτό θέλω να πω ότι οι γνώσεις και οι λύσεις μπορούν να μοιραστούν και δεν είναι κάτι που χρειάζεται να ανακαλύψουμε, αρκεί να αποδεχτούμε το πρόβλημα και να θέλουμε να το λύσουμε.
Πολύ σημαντικό θέμα είναι και Η εκπαίδευση των υπαλλήλων στο δήμο, καθώς υπάρχουν πολλοί σημαντικοί εργαζόμενοι που όταν μπαίνουν στο δημαρχείο χάνουν αυτή την ενεργητικότητά τους, λόγω των συνθηκών, καθώς το αντικείμενο που κάνουν δεν έχει κανένα ενδιαφέρον για τους ίδιους και θα μπορούσε να γίνει μία αναδιάρθρωση στο δημαρχείο, με εξαιρετικούς ανθρώπους να πάνε σε θέσεις που μπορούν να αποδώσουν πολύ καλύτερα.
Θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν οι νέες τεχνολογίες, για να μην χρειάζονται τόσοι άνθρωποι για πράγματα που μπορούν να γίνουν αυτοματοποιημένα, καθώς δεν είναι απαραίτητο να χρειάζεται στο πρωτόκολλο να υπάρχουν άτομα ενώ θα μπορούσε να γίνει ηλεκτρονικά και οι υπάλληλοι να αποδεσμευτούν σε άλλες θέσεις, καθώς η τεχνολογία σε αυτό το επίπεδο είναι σύμμαχος.
Κλείνοντας την τοποθέτησή του ο Νίκος Καββαδάς υπογράμμισε ότι η ευθύνη για το ποιος θα μας εκπροσωπήσει στο δημοτικό συμβούλιο ανήκει σε αυτούς που ψηφίζουν, καθώς πρέπει να ψηφίζουν με συναίσθηση, να διακρίνουν αν ο συγκεκριμένος υποψήφιος έχει ικανότητες.
“Εγώ προσωπικά αλλά και οι συνυποψήφιοί μου στο ψηφοδέλτιο του Χαράλαμπου Καλού δεν μπήκαμε υποψήφιοι γιατί δεν είχαμε τι να κάνουμε και θέτουμε υποψηφιότητα για να αναλάβουμε ευθύνες, αν το πάρεις και προσωπικά το να ασχοληθείς με τα κοινά χάνεις περισσότερο από ότι κερδίζεις, καθώς ήδη είμαστε όλοι μας πιεσμένοι από άποψη χρόνου, θα χρειάζεται να αφιερώσεις επιπλέον χρόνο σε κάτι που θα χρειάζεται όμως να το κάνεις καλά.
Εγώ κατεβαίνω στη μάχη πραγματικά από ενδιαφέρον και με διάθεση να προσφέρω τον εαυτό μου στη διάθεση των Λευκαδίων, για αυτό και ζητάω τη στήριξη του συμπολιτών μου όχι από υποχρέωση, επειδή με ξέρουν, είμαστε συγγενείς, η με γνωρίζουν από τη φιλαρμονική.
Δεν θέλω κανείς να με ψηφίσει από υποχρέωση και κανείς δεν πρέπει να ψηφίζει από υποχρέωση. Θέλω να με ψηφίσουν πραγματικά πως είναι αυτοί που πιστεύουν σε εμένα και τις δυνατότητές μου, την εργατικότητα μου και κανένας δεν θέλω να με ψηφίσει από υποχρέωση.
Πολλές φορές πάμε να ψηφίσουμε στην κάλπη, γνωρίζουμε ότι αυτός που πάμε να ψηφίσουμε δεν κάνει για αυτό το πράγμα και ρίχνουν την ψήφο επειδή ο άλλος είναι κουμπάρος, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι μακροπρόθεσμα μεγαλύτερη ζημιά θα κάνουν.
Πάρε την απόφασή σου με μεγάλη ευθύνη και συναίσθηση για το τι πας να κάνεις εκείνη τη στιγμή, γιατί μία ψήφος είναι πολύ σημαντική.”
Μάλιστα θύμισε ότι πριν μερικά χρόνια βγήκε βουλευτής ο κύριος Σολδάτος, έναντι του κυρίου Βεργίνη, από μία ψήφο και θεωρητικά αυτή άλλαξε τα δεδομένα όλων μας για αυτό και είναι πολύ σημαντική.
Ρε φίλε άν ήταν ή εποχή τής ΠΑΣΟΚΑΡΑΣ , θά είχε κάποιο νόημα ή ψήφος στόν κ.Καλό,(μπορεί νά τρώγαμε κι’ μείς κάνα ψίχουλο…) Τώρα …άστο δέν είναι γιά μάς οί Δανίες τού Νότου …