Οι εκδηλώσεις για την 28η Οκτωβρίου σπάνια εξηγούν, γιατί ο Άξονας έβαλε στο «στόχαστρο» την Ελλάδα. Ποιοι είναι οι αληθινοί λόγοι που έσυραν την χώρα στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο;
Η 28η Οκτωβρίου είναι η ημέρα που γιορτάζεται η επέτειος του «ΟΧΙ» και αποτελεί την είσοδο της Ελλάδας στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Παρόλα αυτά, γίνονται λίγες αναφορές στους λόγους που η Ελλάδα μπαίνει στο «μάτι» του Άξονα και γιατί δεν μπορεί να αποφύγει την παγκόσμια σύρραξη.
Ακολουθούν, οι πραγματικοί λόγοι που έσυραν την χώρα στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και γιατί δεν μπορούσε να αποφευχθεί ένα τέτοιο γεγονός.
Ιταλία
Ο Μπενίτο Μουσολίνι από την πρώτη στιγμή που αναλαμβάνει την εξουσία στην Ιταλία, αναζητά ένα ζωτικό χώρο. Ο ίδιος σχεδιάζει να αναβιώσει εν μέρη την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και πρώτος στόχος είναι η προσάρτηση εδαφών στα Βαλκάνια.
Έτσι, βάζει στο στόχαστρο τρεις Βαλκανικές χώρες και συγκεκριμένα την Γιουγκοσλαβία, την Αλβανία και την Ελλάδα. Η πρώτη περνάει σύντομα στη σφαίρα επιρροής της Γερμανίας, η δεύτερη προσαρτάται εν τέλει από την Ιταλία και η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που παραμένει στις ιταλικές βλέψεις.
Επιπλέον, ο Ιταλός δικτάτορας έχει τρεις ακόμη λόγους για να επιτεθεί στην Ελλάδα. Πρώτον, θέλει να εξασφαλίσει στην κυριαρχία του στα νότια Βαλκάνια, μετά την προσάρτηση της Αλβανίας και της φιλίας με την Βουλγαρία. Δεύτερον, πέρα από τα εργοστάσια της χώρας τα οποία μπορεί να χρησιμοποιήσει για την παρασκευή πολεμικού υλικού, χρειάζεται την Κρήτη και το λιμάνι του Πειραιά. Έτσι, μπορεί να υποστηρίξει τις δυνάμεις του στην Βόρεια Αφρική για να καταλάβει το Κάιρο και την διώρυγα του Σουέζ σταματώντας τον ανεφοδιασμό της Μεγάλης Βρετανίας σε έμψυχο και άψυχο υλικό από τις αποικίες της.
Έπειτα, θέλει να αποδείξει στον Χίτλερ την ισχύ της Ιταλίας, καθώς οι σχέσεις τους είναι ταραγμένες στις αρχές του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Γερμανός δικτάτορας δεν ενημερώνει ποτέ τον Μπενίτο Μουσολίνι για την εισβολή στην Πολωνία, ενώ δεν υπολογίζει την Ιταλία στα στρατιωτικά του σχέδια.
Ο Μουσολίνι λοιπόν, θεωρεί ότι η γρήγορη κατάληψη της Ελλάδας, θα σηματοδοτήσει την αρχή της νέας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και πως θα αποδείξει σε όλο τον κόσμο την αξία του ιταλικού στρατού.
Γερμανία
Η Ελλάδα δεν περιλαμβάνεται στα σχέδια του Αδόλφου Χίτλερ, όταν ξεσπάει ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος την 1η Σεπτεμβρίου του 1939.
Η Γερμανία έχει εξασφαλίσει συμμαχίες στα Βαλκάνια, ενώ ταυτόχρονα εκμεταλλεύεται την οικονομία των χωρών της περιοχής. Έτσι, στρέφει την προσοχή της προς την Σοβιετική Ένωση και την Αγγλία, αναζητώντας ζωτικό χώρο και εκδίκηση για τον Α΄ΠΠ.
Παρόλα αυτά, το σκηνικό αλλάζει στις 4 Νοεμβρίου του 1940, όταν οι Γερμανοί λαμβάνουν την πληροφορία πως βρετανικά στρατεύματα αποβιβάστηκαν στην Ελλάδα. Τότε, η Ανώτατη Στρατιωτική Διοίκηση εκδίδει στις 13 Δεκεμβρίου του 1940 την Οδηγία Νο. 20, ένα έγγραφο που περιγράφει την επιχείρηση στην Ελλάδα με την κωδική ονομασία «Επιχείρηση Μαρίτα».
Ο Χίτλερ λοιπόν, αποφασίζει να εισβάλλει στη χώρα, καθώς αντιλαμβάνεται εν μέρη το σχέδιο της Μεγάλης Βρετανίας. Να χρησιμοποιήσει δηλαδή την Ελλάδα ως βάση επιχειρήσεων στα Βαλκάνια, για να πλήξει τις ευρωπαϊκές δυνάμεις του Άξονα.
Επιπλέον, επικρατεί ο εξής φόβος στη γερμανική πλευρά. Σε περίπτωση που η Ελλάδα δεν πέσει και ενισχυθεί με Συμμαχικά στρατεύματα, μπορεί να πραγματοποιηθεί επίθεση στη Ρουμανία. Αυτό σημαίνει ότι η βασική τροφοδοσία σε πετρέλαιο για τον γερμανικό στρατό θα σταματήσει. Ως επακόλουθο, θα αποτύχει παταγωδώς η εκστρατεία στην ΕΣΣΔ που θα είναι σε εξέλιξη.
Ο Μπενίτο Μουσολίνι είχε τεράστια πίεση για ζωτικό χώρο απ την πσλιά αστικομοναρχική τάξη της Ιταλίας που ώς απόγονοι των παλιών Ιταλικών μικρών βασιλείων και στήριξαν την άνοδο του Μουσολίνι και ζητούσαν επέκταση της Ιταλίας.
Αυτοί οι παλιοί αστικομονάρχες που με τα χρόνια έγιναν και οι κρατικά αεριτζήδες επιχειρηματίες πίεσαν τον Ιταλό Βασιλιά να δώσει το πρωθυπουργικό χρίσμα στον Μουσολίνι , και αυτοί στήριζαν τον Μουσολίνι να το ζητήσει με την πορεία στην Ρώμη το 1922.
Το μεγάλο φασιστικό συμβούλιο ( αυτών των αστικομοναρχιών) έμεινε εν υπνώσει ώς το 1943 αλλά κανοναρχόντας τον Μουσολίνι. Και όταν είδαν ότι χάνεται ο πόλεμος για την Γερμανία και η πολιτική Μάρε Νόστρουμ απέτυχε, άδειασαν τον Μουσολίνι και το γύρισαν με τους συμμάχους αντιπάλους της Γερμανίας.
Το τμήμα αυτό των αστικομοναρχών της Ιταλίας -Πρίγκηπες της Αόστης κλπ- ,ήταν σε άμεση επαφή με την Ελληνική Μοναχία ανέκαθεν και πάντα διαβουλευόνταν με τον Έλληνα Μονάρψη Κων/νο Α’ και συνεβούλευαν ώς σύμβουλοι και τον Γεώργιο Β’ μετά το 1935 κσι την παλινόρθωση ώς το 1940.
Η εξουσιοδότηση του Γεωργίου του Β στον Μεταξά για να κάνει την δικτατορία ήταν και άποψη και συμβουλή αυτής της μοναρχοαστικής Ιταλικής κλίκας.Για τούτο και αντέδρασαν στην δικτατορία του Βασιλιά Γεωργίου -Μεταξά οι χρόνια Μοναρχικοί Θεοτόκηδες πολιτικοί εκ Κερκύρας , με τον όρο “” άλμα εις το κενό που πράξατε μεγαλειότατε””, και άλλοι μοναρχικοί ώς τότε Έλληνες πολιτικοί.
Και για τούτο ο Μεταξάς όσο μπορούσε διακήρυξε απ την πρώτη μέρα της δικτατορίας ότι η θέση της Ελλάδος είναι με την Αγγλία, για μα ακυρώσει επικοινωνιακά τυχόν σλλες απόψεις του άνακτα ΓεωργίουωΒ ήθελε προκύψουν.
Ο Έλλην μονάρχης ήξετε από τις επαφές του με την Ιταλική μοναρχοστική φασιστική κλίκα, ότι οι Εγγλέζοι μέχρι το 1939 προσπαθούσαν να πάρουν την Ιταλία με το μέρος τους στον και για τούτο ο Αγγλικός χρυσός έρεε πρός την Ιταλία χρόνια ακόμα και ώς το 1939 και 1940. Κσι συτός ο Αγγλικός χρυσός ήταν το ζητούμενο απ την μοναρχοαστική Ιταλική κλίκα , που έβλεπε τις δυνατοτητές της να αλλοιώνονται με τον χρόνο και την βιομηχανική πρόοδο και εργατικές και κοινωνικές διεκδικήσεις στην Ιταλία.
Η Ελληνική μοναρχία κσι μονάρχες καθ όλη την εποχή από την ανάληψη κύρια του θρόνου απ τον Κων/νο το Α το 1913 ώς και το 1940 ήταν σε άμεση επικοινωνία με την Ιταλική μοναρχοαστική κλίκα των επιγόνων πριγκίπων των παλιών μικρών Ιταλικών Βασιλείων. Και μάλιστα είχαν και επιγαμίρς πριγκιπικές και κοινά οικονομικά συμφέροντα λόγω των επιγαμιών. Βόλευε και την Ελληνική μοναρχία και τους Ιταλούς η πολιτική εξάρτηση και βοήθεια , η οποία όχι μόνο άφηνε τον Μουσολίνι να έχει μεσογειακές βλέψεις αλλά τον χρηματοδοτούσε για να τον αποτρέψει απ τον Γερμανικό άξονα, και τον χρησιμοποιούσε στρατιωτικά για την Νίκη των φασιστών στον Ισπανικό εμφύλιο πόλεμο .Χάρις στρατεύματα και την τεράστια βοήθεια του Μουσολίνι στους Ισπανούς Εθνικιστές με κσλυψη και προτροπή τηε Αγγιας , ξεκίνησε και ολοκληρώθηκε θετικά για τον Φρσνκο ο Ισπανικός εμφύλιος.
Και όταν άρχισε ο πόλεμος στην Ευρώπη τον Σεπτέμβρη του 1939 με την Γερμανική επίθεση στην Πολωνία , και την εμπλοκή Αγγλίας Γαλλίας βς εγγυήτριες δυνάμεις της Πολωνίας, τότε η όλη μέχρι τότε ισορροπία συμφωνιών κατευνασμού και υπογείων σχέσεσων των χωρών και των δικτατόρων και Μοναρχών ή πολιτικών των χωρών της Ευρώπης κστέρρευσε.
Τις σχέσεις της Ελληνικής Μοναρχίας με τους επιγόνους πρίγκιπες των παλιών Ιταλικών βασιλείων ( αστικομοναρχική Ιταλική τάξη), τίς ήξερε ο Μεταξάς ώς 20 χρονια μεγαλύτερος ηλικιακά του Έλληνα άνακτα Γεωργίου του Β”.
Όσο οι Άγγλοι προστάτευαν τον Μουσολίνι και την παλιά αυτή αστικομοναρχική τάξη της Ιταλίας ( και για την βοήθεια στους Φρανκιστές ώς το 1939 ) και ο Μεταξάς διεκήρτυτε την Αγγλική μεν πρόσδεση της Ελλάδος από το 1936 που ανέλαβε, αλλά ταυτόχρονα και την αυστηρή ουδετερότητα της Ελλάδος.
Το φασιστικό συμβούλιο της Ιταλίας –αυτό που το 1943 με ψήφους 19-7 καθαίρεσε τον Μουσολίνι- τι σποψη ιχε για την επίθεση στην Ελλάδα μαζί με τον Βασιλιά της Ιταλίας που ουσισστικά διηύθυνε το φασιστικό συμβούλιο και η βασιλική φρουρά συνέλαβε τον Μουσολίνι την επομένη της καθαίρεσης?
Η εντολή στον Μουσολίνι το 1922 δόθηκε απ τον Βασιλιά να κάνει φασιστική δικτατορία , όπως το 1936 την 22 Ιουλίου ο Έλληνας άνακτας Γεώργιος έδωσε την εντολή στον Μεταξά να κάνει δικτατορία.
Οι ιστορικές πληροφορίες λένε ότι ο Έλληνας Συνταγματικός Μονάρχης χρησιμοποίησε ώς πρακτική καιβτην Ιταλική εμπειρία και την Γερμανική που ο πρόεδρος Χίντεμπουργκ έδωσε εξουσιοδότηση στον Αδόλφο Χίτλερ.
Και μάλιστα οι ιστορικές πληροφορίες είναι ένδων του Ελληνικού μοναρχικού οίκου.
Με εντολή του Έλληνα άνακτα ο Μεταξάς δεν απελευθέρωσε τους πολιτικούς κρατουμένους κατά την Ιταλική επίθεση , πράγμα που οι Εγγλέζοι το θεώρρησαν τερατώδες.
Ο Ιταλός πρέσβης στην Ελλάδα Γκράτσι , που έδωσε το τελεσίγραφο πολέμου στον Μεταξά, στο βιβλίο του σχετικά με την επίθεση της Ιταλίας στην Ελλάδα, είναι σαφής για την επιδίωξη επίθεσης από το φασιστικό σστικό και μοναρχικό Ιταλικό συμβούλιο , και μάλιστα με την πίεση και παρότρυνση στον Μουσολίνι, από τον σημαντικότερο εκπρόσωπο της πσλαιομοναρχικής πριγκιπικής Ιταλικής τάξης.
Δεν ήταν ο Μουσολίνι μόνο που ήθελε την επίθεση , αλλά όλο το Ιταλικό μοναρχικό και αστικό κατεστημένο, που αναβίβασε τον Φασισμό και έδωσε το χρήσμα στον Μουσολίνι , έναν τσαρλατάνο ανέστιο ουσιαστικά ώς τότε ψευτοδάσκαλο ψευτοδημοσιογράφο και ουσιαστικά ανεπάγγελτο και διωκόμενο δικαστικά.
Το ίδιο έγινε και στην Γερμανία, όπου το μεγάλο κεφάλαιο και το βιομηχανικό κατεστημένο αναβίβασε τον κίναιδο και ανεπάγγελτο αλητόβιο Αδόλφο Χίτλερ.
Και στην Ελλάδα η μοναρχική ολιγαρχία της εποχής σε συνέχεια του Κωνσταντινισμού πρότεινε τον ιδεολόγο του αντικοινοβουλευτισμού Μεταξά για δικτάτορα, παρακάμπτοντας τους πολιτικούς κοινοβουλευτικούς ηγέτες και την κοινοβουλευτική τάξη έστω και της συνταγματικής μοναρχίας.