Τις πολιτικές εξελίξεις σχολίασε στο απογευματινό μαγκαζίνο ο καθηγητής οικονομίας, στο τμήμα Οικονομικών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας Σταύρος Μαυρουδέας.
Όπως ανέφερε οι ψευδαισθήσεις για μία άλλη Ευρώπη, πιο ανθρώπινη και με κοινωνικό πρόσωπο δεν υπάρχει.
Όσοι εδώ και δεκαετίες πίστευαν ότι μπορεί να αλλάξει Ευρώπη, ήταν χρήσιμοι ηλίθιοι σε αυτούς που κάνουν κουμάντο στην πραγματική Ευρώπη η ήταν απλά ηλίθιοι, ή εκ του πονηρού που είναι ακόμα χειρότερο.
Σχολιάζοντας την περίπτωση της Ιταλίας, που ήρθε σε αντιπαράθεση με την Ευρώπη σχετικά με τον προϋπολογισμό της, είπε ότι είναι χαρακτηριστική περίπτωση, καθώς σαν χώρα αναγκάζεται να συμβιβαστεί, όχι με τον τρόπο που έγινε στην Ελληνική περίπτωση με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, διαπραγματεύεται , βεβαίως θα κάνει και αυτή του συμβιβασμούς της, δεν θα τον παραξένευε όμως μία αναζωπύρωση των Συγκρούσεων.
“Η Ιταλία είναι μία μεγάλη οικονομία και η ιταλική Ελίτ που δεν είναι η καλύτεροι στον κόσμο όπως όλες οι ελίτ, κοιτάνε τον εαυτό τους και όχι το τι συμφέρει τον κόσμο και τη χώρα, είναι αρκετά ισχυρή για να υποταχθεί με τον τρόπο που υποτάχθηκε ελληνική ελίτ και ουσιαστικά να γίνει μία παραδουλεύτρα.
Είναι σαφές ότι στο ευρώ ιερατείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν συγχωρούν, πιέζουν αφόρητα μη αφήνοντας κανένα περιθώριο για ψευδαισθήσεις.”
Μάλιστα ακόμα και το περιβόητο σχέδιο Μακρόν, που υποτίθεται ότι θα έφερνε έναν μεγάλο προϋπολογισμό που κάπως θα μπορούσε να παρέμβει, μόλις πριν από μία εβδομάδα έγινε κουρελόχαρτο από τους Γερμανούς.
Το σχέδιο Μακρόν, ήταν υποτίθεται ήταν μια ασπιρίνη στον καρκίνο και δεν έγινε αποδεκτό, με τον ίδιο να τσακώνεται, με τους ιπποκόμους και δορυφόρους της Γερμανίας που έχουν συνασπιστεί με αρχηγούς τους Ολλανδούς.
Σχολιάζοντας την υποτιθέμενη παραίνεση Τσίπρα προς τους Ιταλούς ώστε να κάνουν πίσω, την χαρακτήρισε στα όρια της φάρσας και της γελοιότητας και αν όντως έγινε, δείχνει τη δουλοπρέπεια του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα.
Στο ερώτημα για τον οδικό χάρτη της χώρας και το ποιος είναι, είπε ότι δεν έχει σχέση με αυτά που ακούγονται από την πλευρά της ευρωπαϊκής ένωσης και της κυβέρνησης Συριζα, δεν έχει να κάνει ούτε με τις αθλιότητες της αντιπολίτευσης, της Νέας Δημοκρατίας, η οποία εμφανίζονται σαν τον τρελό δολοφόνο με το πριόνι, που λέει γιατί δεν τους κόβεται κι άλλο τώρα.
Η πραγματικότητα είναι ότι μετά από οκτώ και πλέον χρόνια προγραμμάτων προσαρμογής και μνημονίων, η χώρα δεν έχει βγει από την κρίση, τα βαθιά διαρθρωτικά προβλήματα της Ελληνικής οικονομίας παραμένουν και έχουν χειροτερέψει με την παρέμβαση των μνημονίων, καθώς η Αποτυχία του παραγωγικού μοντέλου της Ελλάδας παραμένει και είναι ευθύνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αυτό που προκύπτει από αυτήν την αποτυχία του παραγωγικού μοντέλου, είναι η έκρηξη του χρέους και αυτό είναι το μόνο που ενδιαφέρει την Ευρωπαϊκή Ένωση, για αυτήν εφαρμόζουμε τα μνημόνια και τα προγράμματα προσαρμογής και έχουμε αποτύχει τραγικά.
Ξεκινήσαμε με 123% του χρέους το 2010 και είμαστε περίπου στο 180% σήμερα και προβλέπεται αποκλιμάκωση πολύ αργά, με ρυθμούς ανάπτυξης παραμυθένιους, καθώς και παραμυθένια πλεονάσματα, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι το πρόγραμμα αυτό δεν βγαίνει.
Από 01/01/2019 τα συνταξιοδοτικά εκαθαριστικά οφείλουν να προσδιορίζουν την προσωπική διαφορά ( μειωτική ή αυξητική ) όσων συνταξιοδοτήθηκαν με τον προηγούμενο νόμο σχετικά με την εφαρμογή του νέου συνταξιοδοτικού 4387/12-05-2016. Βέβαια όσοι υπέβαλαν αίτηση συνταξιοδότησης με τον 4387 νόμο – δηλαδή από 12/05/2016- κατά το μέγιστο δεν έχουν ακόμη λάβει την σύνταξη- παίρνουν το προσυνταξιοδοτικό ποσό- . Και αυτή η καθυστέρηση έκδοσης των συντάξεων χρόνια αλλά και τώρα τα τελευταία χρόνια είναι από ύποπτη έως σκόπιμη για να μην αποτυπώνεται έτσι στους κρατικούς ισολογισμούς το πραγματικό δημοσιονομικό αποτέλεσμα , αλλά να προτάσονται τα δήθεν ταμειακά πλεονάσματα. Τα δήθεν ταμειακά πλεονάσματα είναι ένα άλλο θέμα.
Μετά την 01/01/2019 λοιπόν τα εκαθαριστικά των συντάξεων θα γράφουν αθροιστικά το ποσό της σύνταξης των παλαιοτέρων συνταξιούχων , αναλυτικά με την ένδειξη : Σύνταξη + προσωπική διαφορά. Και τούτο για να προειδοποιείται ο συνταξιούχος για το ύψος της προσωπικής του διαφοράς, η οποία κατά νόμο θα είναι η δυνάμει μείωση ή η δυνάμει αύξηση της συντάξεως των συνταξιούχων μέχρι την 12/05/2016. Και αν ήθελε εφαρμοστεί ο νόμος η μείωση θα γίνεται άμεσα, ενώ αν προκύπτει αύξηση αυτή θα δοθεί προοδευτικά μέσα στην 5ετία ( 20% τον χρόνο).
Το θέμα της εφαρμογής ή μη του νόμου είναι αυτό που η παρούσα κυβέρνηση- που τον ψήφισε, προτάσσει ως αναγκαιότητα και λόγω επίτευξης δημοσιονομικών στόχων δηλαδή των ” κρατικών πλεονασμάτων” να μην εφαρμοστεί. Ο νόμος αυτός όμως κυρώθηκε για την εφαρμογή του υποχρεωτικά απ τους λεγόμενους Ευρωπαϊκούς θεσμούς και επιβλήθηκε, και τώρα και άυτοί οι ίδιοι ευρωπαϊκοί θεσμοί βαυκαλίζονται για την μη εφαρμογή του νόμου, υιοθετώντας και οι θεσμοί ( αυτοί που θα σώσουν χρόνια την Ελλάδα) την άποψη των ταμειακών πλεονασμάτων . Δηλαδή αυτών των πλεονασμάτων που προκύπτουν απ την κρατική πρακτική να εισπράτει όσα απαιτεί ετήσια αλλά να πληρώνει σε βάθος χρόνου και να καθυστερεί την έκδοση των συντάξεων!!!!
Το φαινόμενο είναι μάγμα και χαρμάνι Ευρωπαϊκόθεσμικού και Ελληνικόκυβερνητικού ορθολογισμού αληθείας και δικαιοσύνης.!!!!! Τέτοιο ορθολογισμό , πράξη και πνεύμα δικαιοσύνης είναι σπάνιο φαινόμενο στην ιστορική εξέλιξη και το Ευρωπαικό αυτό κεκτημένο και η Ελλάδα μπορεί να αποτελέσει πρότυπο ορθολογισμού και δικαιοσύνης από δώ και πέρα και για άλλες χώρες ή ευρύτερους υπερεθνικούς σχηματισμούς!!!!!
Ταυτόχρονα η ορθολογική αυτή πρακτική εμπεριέχει και την θεωρία και πρακτική της δυνατότητας να ψηφίζονται νόμοι οι οποίοι και να μην εφαρμόζονται, απλά να ψηφίζονται για να απασχολούνται οι κοινοβουλευτικές επιτροπές και το νομοθετικό σώμα. Και οι πολίτες να εθίζονται έτσι και σε κάθε λογής τέτοιες πρακτικές.
Σε όλο αυτό το σύστημα της ΕυρωπαικόΕλληνικής γενικευμένης σκοπιμότητας κυνικής και απροκάλυπτης κοροϊδίας των πολιτών, το όλο αυτό παράσπονδο και επίκινδυνο πλέον σύστημα πολιτικής διαχείρησης των χωρών, σκέφτηκε ότι τα κοινοβουλευτικά πολιτικά παιχνίδια παραγάγουν πολιτειακές και θεσμικές σκληρές αναταράξεις ??? Και έχουν καταλάβει το βάθος και την σημασία του πολιτειακού και πολιτικού στοιχείου για το αγαθό της κοινωνικής συμβίωσης των πολιτών. Και ιδιαίτερα για την Ελληνική ιστορία του εικοστού αιώνα και ακόμα μεταπολεμικά την τραγωδία της, μέχρι το 1974.?
Με ψέματα, ιντριγκες ( η ίντριγκα εξαπλούται στον χρονο), προφάσεις, και ψευτοορθολογισμούς και μάλιστα ως Ευρωπαικό υπερεθνικό δηλαδή κεκτημένο, προσφέρουν κακές κάκιστες υπηρεσίες στην χώρα, στς χωρες και στους πολίτες. Η εφαρμογή του συνταξιοδοτικού κατά ψηφισμένο νόμο … επεκτείνεται μέχρι το 2060 μ.χ .. για τούτο και τα πρόσκαιρα περί μη εφαρμογής του συνταξιοδοτικού νόμου είναι ίντριγκα και απροκάλυπτη των πολιτών κοροιδία.
Και α
Με κομψό τρόπο στο παραπάνω κείμενο-άποψη αναφέρεται ότι δεν μπορεί η χώρα να βγεί απ την κρίση. Και δεν μπορεί να υπερβείβτην κρίση η χώρα διότι αυτό που ονομάστηκε σαν κρίση δεν είναι παρά το φαινόμενο της εσκεμένης δημιουργίας καθηλωτικών συνθηκών και δομών στο οικονομικό τοπίο που να μην είναι αναστρέψιμες στην μακρά περίοδο.
Δε αυτή την ήδη ώς τώρα μακρά περίοδο των οκτώ ετών για το οικονομικό τοπίο, η αύξηση του λεγόμενου εξωτερικού χρέους της χώρας κατά 50% ασχετικά με το χρέος του 2010, και ταυτόχρονα η ύπαρξη δήθεν αυξητικών ταμειακών πλεονασμάτων !!, εξηγείται και μόνο κοινωνιολογικά και πολιτικά.
Η δεσποτεία λου τρώει τον πλούτο , είναι η εξήγηση που στο οικονομικό κοινωνικλο πεδίο βρίσκει την εφαρμογή : κανένας δεν θέλει να κερδίσει αθτό που ξέτει πώς θα χάσει. Οι δομές της αδράνειας των πολιτών για να αποφευχθεί η παραγωγική κινητοποίηση είναι η στόχευση της πολιτικής δεσποτείας σε μια χώρα.Και αθτές οι αντιπαραγωγικές δομές ενισχύονται στην Ελλάδα ώς αντικίνητρα πρώτα σταθεροποίησης του οικονομικού τοπίου.
Η αύξηση των ληξιπροθέσμων χρεών των πολιτών στο taxis -εφορία και μαχί η αύξηση του πλήθους των ληξιπροθέσμων οφειλετών είναι στόχευση και μεθοδολογία της δεσποτείας για τον αντιπαραγωγικό στόχο.Που η αύξηση αυτή προέρχεται από την στοχευμένη και δεσποτικά σκοπούμενη εδώ και 9 χρόνια αύξηση των φόρων και η επιβολή νέων ποιοτήτων φόρων. Στοχευμένη δεσποτικά είναι και η άρνηση αντιμετώπισης των αξιακών δανειακών μεγεθών της παγιοποίησης ( των ακινήτων) που σε μια εξόχως προβληματική κοινωνική συνεχίζουν να βαρύνονται τα δανειοδοτηθέντα ακίνητα με τα ίδια δανειακά ώς τώρα ποσά, ενώ η αξία των έχει καταβαθρωθεί.
Η επιδοτούμενη τεμπελιά βασικό χαρακτηριστικό της δεσποτείας μέσω κοινωνικών μερισμάτων που προκύπτουν απ τα ταμειακά πλεονάσματα( λόγω υπερφορολόγησης) της υπερχρεωμένης χώρας!! είναι μια άλλη παράμετρος της στόχευσης προς την κατεύθυνση της αντιπαραγωγικής αδρανοποίησης των πολιτών.
Η υφιστάμενη εδώ και10 χρόνια (από τον Οκτ του 2008 έγινε αισθητό για τα καλά το φαινόμενο και το 2010 τον Απρίλη ονομάδτηκε χρεωκοπία) κατάσταση είναι αρθρωμένα μια σκοπούμενη και στοχευμένη διαδικασία στον χρόνο , και με πράξεις και με παραλείψεις.
Στο κοινωνικό τοπίο η στόχευση και η μεθόδευση υπήρξε άκρως επιτυχημένη διότι εξουδετερώθηκαν -ελάχιστα εμφανίστηκαν- οι κοινωνικές αντιστάσεις. Και η ίδια μεθοδολογία θα ακολουθηθεί στον μακρό προοδευτικά χρόνο , η πρώτη δεκατία 2008-2018 είναι μόνο η εισαγωγική αρχή του όλου σχεδίου.