Βραβείο σεναρίου στις Κάνες για έναν σκληρό, σκοτεινό και απαισιόδοξο στοχασμό πάνω στην ανθρώπινη φύση, ο οποίος συνδυάζει ευφυώς τον Χάνεκε, τον Κιούμπρικ και τον Ευριπίδη.
Καθώς κανένα ελάφι, ιερό ή μη, δεν εμφανίζεται στην ταινία του Γιώργου Λάνθιμου, είναι σαφές πως θέλει να δηλώσει ήδη από τον τίτλο της πως δεν πρόκειται για ένα καθαρόαιμο ρεαλιστικό δράμα, αλλά για μια περίπλοκη αλληγορία που ξεκινά από τον αρχαιοελληνικό μύθο της Ιφιγένειας και το φόνο του ιερού ελαφιού της Αρτέμιδος από τον Αγαμέμνονα. Η τιμωρία του αρχιστράτηγου των Αχαιών, ο οποίος καλείται να θυσιάσει την κόρη του στη θεά αν θέλει να ηγηθεί της εκστρατείας στην Τροία, εγείρει ένα όχι μόνο ηθικό αλλά και πολιτικό δίλημμα, το οποίο εξετάζει με αξεπέραστο τρόπο ο Ευριπίδης στην τραγωδία του «Ιφιγένεια εν Αυλίδι».
Οι βραβευμένοι στις Κάνες για το σενάριό τους Γιώργος Λάνθιμος κι Ευθύμης Φιλίππου εμπνέονται από το κλασικό κείμενο και τη διαρκή σύγκρουση ανάμεσα στην προσωπική και την κοινωνική ευθύνη, αναζητώντας απαντήσεις στο σήμερα. Σε μια πραγματικότητα χωρίς θεούς και παντοδύναμους βασιλιάδες, αλλά με ανθρώπους που συνεχίζουν να έχουν λόγο πάνω στη ζωή και στο θάνατο, όπως ο μεγαλοχειρουργός Στίβεν, παντρεμένος με την επιτυχημένη οφθαλμίατρο Άννα, με την οποία έχουν δύο παιδιά. Συμπονώντας τον 16χρονο Μάρτιν, ορφανό από πατέρα, ο Στίβεν αρχίζει να αναπτύσσει μια φιλική σχέση μαζί του, η οποία εξελίσσεται με έναν αμήχανο και ιδιαίτερα περίεργο τρόπο. Μάλιστα, όταν ο μικρός αποκτά δεσμούς με την οικογένεια του γιατρού, κάνει τις προθέσεις του ξεκάθαρες και βάζει στον Στίβεν ένα αδιέξοδο, τραγικό δίλημμα.