Δευτέρα 18 Ιουνίου 2018
Από το γραφείο τύπου της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ, με αφορμή την συμπλήρωση 22 χρόνων από τον θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου (23 Ιουνίου 1996), εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:
Ο Ανδρέας και η Ελλάδα της χρεοκοπίας
Το Σάββατο 23 Ιουνίου συμπληρώνονται 22 χρόνια από το θάνατο του Ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ, Ανδρέα Παπανδρέου. Το όραμα και οι στρατηγικοί μας στόχοι όμως, παραμένουν ζωντανοί, επίκαιροι και απαιτούν τη δικαίωση τους. Απαιτούν την δικαίωση και την εκπλήρωσή τους, μέσα από ανοικτές, ελεύθερες και δημοκρατικές διαδικασίες, μέσα από διαδικασίες πειθούς και αλήθειας.
Ο Οκτώβριος του 2009, δεν ήταν η πρώτη φορά που Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ βρέθηκε αντιμέτωπη με το φάσμα της χρεοκοπίας. Αντίστοιχη περίπτωση υπήρξε ο Οκτώβριος του 1993, περίοδος που ακολούθησε την εγκληματική για την οικονομία και τα εθνικά συμφέροντα της χώρας, κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Είναι χαρακτηριστικό πως το δημόσιο χρέος της χώρας από το 55.9% ως ποσοστό του Α.Ε.Π. που παρέδωσε η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. το 1989, είχε φτάσει το 1993 επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη, στο 99.4%. Η υπέρβαση του ελλείμματος του προϋπολογισμού κόντευε τότε να ξεπεράσει το 1 τρις δραχμές, με τις άμεσες υποχρεώσεις για το τελευταίο τρίμηνο του ’93 να κινούνται κοντά στα 2,5 τρις, την ώρα που τα διαθέσιμα έσοδα δεν ξεπερνούσαν τα 450 δις δραχμές.
Την τραγική αυτή κατάσταση, η κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου κατάφερε τελικά να την ξεπεράσει, χάρις την ακούραστη δουλειά των αρμόδιων Υπουργών και των στελεχών της Κυβέρνησης, με αποτέλεσμα μια πολύ επικίνδυνη για την οικονομία περίοδος της χώρας να υπερσκελιστεί, χωρίς καν να γίνει αισθητό το πρόβλημα στις αγορές και χωρίς να διαταραχθεί η οικονομική ζωή του τόπου.
Σε εισήγησή του στο υπουργικό συμβούλιο στις 2/12/1993 ο Ανδρέας Παπανδρέου, εκτός από το να περιγράψει την κατάσταση στην οποία είχε βρεθεί η χώρα, ανέπτυξε συνοπτικά τις αιτίες οι οποίες γέννησαν το πρόβλημα και έδωσε τις βασικές κατευθύνσεις που πρέπει να ακολουθήσει μια κυβέρνηση, για να βγει η χώρα οριστικά από το οικονομικό αδιέξοδο:
Η κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ που ακολούθησαν, κατάφεραν να συγκρατήσουν το έλλειμμα, συνδυάζοντας μια αναπτυξιακή διαδικασία, με ένα πνεύμα κοινωνικής δικαιοσύνης.
Η ολοκλήρωση της κυβερνητικής θητείας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. το 2004, βρήκε το χρέος στο 98.6%, ποσοστό που το καθιστούσε διαχειρίσιμο, μέσα σε ένα περιβάλλον οικονομικής επέκτασης. Δυστυχώς όμως, η κυβερνητική θητεία της Νέας Δημοκρατίας την πενταετία 2004 – 2009 που ακολούθησε, εκτόξευσε εκ’ νέου το χρέος στο 129,7% του Α.Ε.Π., με αποτέλεσμα, μέσα σε συνθήκες βαθιάς ύφεσης, η χώρα τελικά να χρεοκοπήσει.
Σήμερα, 10 περίπου χρόνια μετά την χρεοκοπία της χώρας, οι αιτίες που γέννησαν το πρόβλημα, όπως τις περιέγραψε ο Ανδρέας Παπανδρέου στο υπουργικό συμβούλιο το 1993, φαίνεται να παραμένουν οι ίδιες.
Θα ήταν όμως υπερβολικά εύκολο να αποδώσουμε την χρεοκοπία της χώρας, αποκλειστικά στη στάση των εκάστοτε Κυβερνήσεων, χωρίς ο καθένας από μας να μην κάνει μια ελάχιστη αυτοκριτική για τον τρόπο που πορεύτηκε και λειτούργησε, όλα αυτά τα χρόνια της μεταπολίτευσης.
Είναι πλέον παραπάνω από σαφές, πως μια απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, δεν είναι αρκετή για να αρχίσει αυτόματα να λύνεται το οικονομικό πρόβλημα της χώρας. Η αλλαγή της κυβερνητικής συμπεριφοράς είναι οπωσδήποτε απαραίτητη, αλλά δυστυχώς δεν φτάνει.
Η αλλαγή συμπεριφοράς ολόκληρης της κοινωνίας είναι οπωσδήποτε αναγκαία. Οφείλουμε Κρατικοί, Κυβερνητικοί, Κοινωνικοί Φορείς, όλοι μαζί, Κυβέρνηση, Λαός, Συνδικάτα, Επιχειρήσεις, Επιμελητήρια, Πανεπιστήμια, παντού όπου ζουν και εργάζονται Έλληνες, να στραφούμε αποφασιστικά στην αναπτυξιακή προσπάθεια. Να ανεβάσουμε, κατά τρόπο διαφανή και σταθερό, το οικονομικό αποτέλεσμα της χώρας.
Σήμερα, 10 περίπου χρόνια μετά την χρεοκοπία της χώρας, είναι επίσης περισσότερο από ποτέ κατανοητό ότι:
Ταχθήκαμε να υπηρετούμε το λαό και τα συμφέροντά του και όχι τις προσωπικές επιδιώξεις του κάθε παράγοντα της πολιτικής μας σκηνής.
Η αναγέννηση του ΠΑΣΟΚ πρέπει να ανιχνευτεί μέσα από την αναγέννηση της ίδιας της κοινωνίας στη σκέψη, τις ιδέες, την νοοτροπία.
Η εξουσία δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός ενός Σοσιαλιστικού Κινήματος, παρά μόνο όταν μπορεί με την πολιτική του, να υλοποιήσει τους στόχους του.
Η επανασύνδεση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. με τις λαϊκές δυνάμεις που διαχρονικά το στήριξαν, δεν είναι απλά πλέον ένα ζήτημα κομματικής στρατηγικής, είναι πολιτική προτεραιότητα, για να βγει οριστικά η χώρα από το πολιτικό και οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει.
ΝΕ ΠΑΣΟΚ Λευκάδας, 18/06/2018.