Ακόμα κι αν την συλλαμβάνουμε εγκεφαλικά, αδυνατούμε με να την κατανοήσουμε ουσιαστικά. Παραμένουμε παγιδευμένοι στην προηγούμενη εννοιολογική πραγματικότητα “Ελληνικού απαρτχάιντ”.
Από δω οι “φίλοι”, από εκεί οι “εχθροί”. Είμαστε αιχμάλωτοι της “προγενέστερης εικόνας.” Και φυσικά εννοώ την πολιτική έχθρα που έχει ο λαός μας μεταξύ του, η οποία υπάρχει μάλλον ως έννοια διότι παλιά οι ΕΚΤΟΣ Ελλάδος Έλληνες, συντηρούσαν τους μισούς ΕΝΤΟΣ Ελλάδος και τώρα κάτι ελεύθεροι επαγγελματίες ιδρώνουν για να διατηρήσουν στη ζωή όλους τους υπόλοιπους.
Οι έννοιες όμως πάντα παραβλέπουν τις εμπειρικές διαφορές. Πρέπει να διδαχτούμε πώς να χρησιμοποιούμε την έννοια “συμφιλίωση” με διαφορετικό τρόπο.
Οι επικείμενες εκλογές με το σύστημα της απλής αναλογικής μας δίνει μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να κάνουμε μία νέα αρχή. Να χαράξουμε ένα δρόμο με δημιουργική κατεύθυνση και προπάντων αντίληψη. ΌΛΟΙ ΜΑΖΊ.
Διότι η πραγματικότητα, όπως αυτή διαμορφώθηκε τις τελευταίες δεκαετίες, δεν ενθαρρύνει την αισιοδοξία για την τοπική αυτοδιοίκηση.
Σε περιφερειακό δε επίπεδο ήλθε και εξέθρεψε τη φαντασία των τοπικών παραγόντων που είδαν την αποκέντρωση σαν ευκαιρία την κατάληψη κάποιας εξουσίας. Και φυσικά και την διατήρηση της και την ιδιωτικοποίηση των πλεονεκτημάτων της.
Τα αποτελέσματα ΟΡΑΤΑ παντού και καταγεγραμμένα στη συνείδηση των πολιτών των τοπικών κοινωνιών. Για αυτό λοιπόν η ανάθεση οποιουδήποτε αξιώματος πρέπει να έχει την λογική της ειδικής προετοιμασίας και του έγκυρου κεντρικού προγραμματισμού Πρέπει να ενδιαφέρει ποιος είναι ο περισσότερο κατάλληλος, ο πιο καλά προετοιμασμένος, ο πιο αποδεδειγμένα αποτελεσματικός στον συγκεκριμένο τομέα.
Αυτή είναι η πρόκληση των καιρών και σε αυτή την πρόκληση πρέπει να απαντήσουμε.
Μανώλης θερμός