Κώστας Δρακονταειδής στον Prisma 91,6: “Θα κριθώ και εγώ ως δήμαρχος που έφτασα το θέμα επίλυσης των απορριμάτων. Να είμαστε δίκαιοι και να μην χάνουμε το μέτρο στην κριτική.”

30 Οκτωβρίου | 21:27 μμ | 2018
Μοιραστείτε το:
Την εικόνα που επικρατεί στην χωματερή Λευκάδας, περιέγραψε με παρέμβασή του στο απογευματινό μαγκαζίνο του Prisma 91,6 και τον δημοσιογράφο Παναγιώτη Kουνιάκη, ο δήμαρχος Λευκάδας,  Κωνσταντίνος Δρακονταειδής.
Τελευταία ανανέωση: October 30, 2018 9:28 pm


Ροή Ειδήσεων

Η πιο δυνατή ομάδα στην ενημέρωση
Παναγιώτης Κουνιάκης
Μιχάλης Μίχος
Χρήστος Τσούτσης
Βασίλης Ιωάννου
Χρήστος Ανεμοζάλης
Χάρης Τσάντης

Comments 3

  1. Αρευς says:

    Μην φοβασαι την κριτικη Δημαρχε.Τωρα θυμηθηκες το δικαιο;μεχρι προχθες ησασταν εκει μεσα αποφασιζομεν και διαττασομεν.Γιατι ζητας τωρα σαν να εισαι η εξαιρεση και να δεχεσαι ηπιας κριτικης;Τι προσεφερες ολα αυτα τα χρονια;(Προσεξε οχι τι σου χαριστηκε).Ξερεις οτι δεν λυθηκε απο την Δημαρχια σου,ουτε ενα προβλημα.Ξερεις οτι ουτε καν καταφερες να ελαχιστοποιησεις καποιο απο τα προβληματα του τοπου μας.

  2. ΝΙΚΟΣ says:

    ΘΑ ΚΡΙΘΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΣΥΝΤΟΜΑ ΜΑΛΙΣΤΑ.ΚΟΝΤΟΖΥΓΩΝΕΙ Η ΩΡΑ ΠΟΥ ΘΑ “ΞΕΒΡΩΜΙΣΟΥΜΕ” ΜΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ.

  3. Οι αυτοσυμβιβασμένοι άνθρωποι says:

    Η άποψη της ευθύνης μιας κοινοτικής παλαιότερα αρχής δημοτικής αρχής μετέπειτα κατά Καποδίστρια και τωρινής ενιαίας στην Νήσο αρχής , για το θέμα σκουπιδιών είναι υο ίδια η σποψη ότι για τα προβλήματα φταίνε πάντα οι άλλοι
    Το σύστημα Δήμων και κοινοτήτων του 1927-1929 ώς το 1994 δεν μπορούσε να δώσει λύση στο σκουπιδικό λόγω του κερματισμού των πόρων και τωνιδιων των σκουπιδιών.Ούτε το σύστημα των Καποδιστριακών Δήμων ( 7 στην Λευκάδα ) έδωσε λύση για τούτο σε κάθε περίπου Καποδιστριακό Δήμο είχε δημιουργηθεί μια χωματερή στις αγροτικές πρώην εγκαταλελειμένες καλλιεργητικά εκτάσεις ή λαγκαδιές.
    Η κενυρική διαχείρηση του σκουπιδικού είναι μια διαδικαστική πρόοδος που ουσιαστικά προμήνυε και μορφοποιούσε ανάγλυφα ( για τούτο και το βουνό σκουπιδιών )και τα προβλήματα που θα παρουσιαζόνταν ,αλλά δείνει και κάποια αισιοδοξία για την προοδευτική αντιμετωπισή.
    Πρώτα έπρεπε μα παρουσιαστούν και ολονέν περισσότερες διογκωμένες παράμετροι του προβλήματος , θα παρουσιαστούν και άλλες μια και συγκεντρώθηκε ίσως η κρίσιμη μάζα και ποσότητα σκουπιδιών που το ποσοτικό έτσι πρόβλημα της σώρευσης θα το μετασχημάτιζαν ( όπως έγινε) σε νέα προβληματική ποιότητα.
    Όλα αυα τα χρόνια η ποσοτική σώρευση δεν μπορούσε παρά να οδηγήσει δτην νέα ποιότητα προβλημάτων
    Και αν δεν προσεχθεί το φαινόμενο η σώρευση των νέων προβλημστικών ποιοτήτων ώς νέα ποσότητα θα δώσει ακόμα μεγαλύτερα ποιοτικά προβλήματα.
    Στο υπόβαθρο του προβλήματος η άποψη που θέλει αφορισμό μιας δημοτικής αρχής κάνει το ίδιο με την άποψη της
    ανάληψης της ευθύνης από την δημοτική αρχή.
    Στην πρώτη περίπτωση ο αφορισμός περιορίζει το πρόβλημα στον βραχυχρόνιο μόνο 4ετίας χρόνο μιας διαχείρησης χωρίς να βλέπει τις διαχρονικές συνολικά ανεπάρκειες.
    Στην δεύτερη περίπτωση η ανάληψη και η αναφορά ευθύνης από μια αρχή οδηγεί στην σκέψη ότι η αρχή αυτή αναζητά αναδρομικό κύρος για την υπέρβαση του ενεστώτος προβλήματος , παρακάμπτοντας έτσι το πρόβλημα.
    Στιν πυρήνα και των δύο απόψεων ( του αφορισμού και της ευθύνης) κυοφορείται η άποψη ότι το πρόβλημα το δημιούργησαν άλλοι . Και πρός τούτο ή πρέπει να φύγουν ( να ο σφορισμός) ή εύκολα αναλαμβάνουμε την ευθύνη αλλκά τπ πρόβλημα παραμένει ( να το κύρος).
    Σε όλη την Ελλάδα υπάρχει το πρόβλημα με αιχμή του προβλήματος την Αττική όπου τεράστιες κατωκοιμένες περιοχές και ακόμα και περιφερειακοί δρόμοι και εκτάσεις μυρίζουν και μεταφέρονται και σωματίδια ανάλογα τον αέρα.
    Κσι όσο μεγαλύτερη είναι η αστική συγκέντρωση τόσο μεγαλύτερο είναι το πρόβλημα , αν όλα τα άλλα πχ διάθεση πόρων είναι ίσα,
    Η δυνατότητα της πολιτικής επιλογής δήθεν ώς πρόγραμμα και στα ιδεολογικά διακριτά πλαίσια των Δημοτικών αρχών , είτε η υπάρχουσα είτε η προυοάρχουσα είτε η νέα που θα προκύπτει, για την αντιμετωπίση τιυ προβλήματος των σκουπιδιών έχει μηδενιστεί.
    Η λύση θα επέλθει μόνο αυστηρώς τεχνοκρατικά και όσο προηγμένη τεχνογνωσία υιοθετηθεί ( και καταβληθούν οικονομικοί πόροι ) τόσο ριζικότερη και διαρκέστερη θα είναι.
    Και αυτούς τους πόρους πρέπει να αναδεχτούν και οι πολίτες του κάθε τόπου και θα πρέπει νάναι πρόθυμοι για αυτό στο όνομα της μακροχρονιότερης ευημερίας ( πέρα απ την βραχυχρόνια δαπάνη) που θα εξασφαλίσει η αντιμετώπιση του σκουπιδικού.
    Η αυστηρή τεχνοκρατική αποιδελογικοποιημένη λειτουργική και ώς συγκέντρωση των υπαρκτών απ το κράτος πόρων και της κατανομής των παραπάνω πόρων που απαιτούνται ώς καταβολή των δημοτών, και η διαχείρηση αυτών των πόρων με στόχο την εφαρμογή της ακραίας υψηλής τεχνοκρατικά τεχνογνωσίας για την αντιμετώπιση του σκουπιδικού , είναι η μόνη λύση για την διαρκή αντιμετώπισηβτου προβλήματος.
    Το σκουπιδικό είναι αυστηρά τεχνικό πρόβλημα υπό την ιδεολογική επιλογή της κοινωνικής σύμβασης αποδοχής του ώς πρόβλημα. Και η ζωή των ανθρώπων δεν είναι τίποτα άλλο, παρά το μέγιστο, συμβάσεις.Δηλαδή οι αυτοσυμβιβασμένες συνειδήσεις και αυτισυμβιβασμένοι άνθρωποι.

Leave a Reply to Αρευς Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Next Post