Με αφορμή την ανακοίνωση του δημάρχου Λευκάδας στο δημοτικό συμβούλιο της μεγάλης Τετάρτης 04-04-2018 για την ανακαίνιση της οικίας Ζαμπελίων, η Μαριάννα Καρφάκη, με παρέμβασή της ανέφερε ότι το ίδιο έργο έχει ξαναπαιχτεί στο παρελθόν, καθώς έχει συμβεί ένταξη και απένταξη του έργου, ρωτώντας να μάθει αν ο δήμος έχει προχωρήσει σε επικαιροποίηση της μελέτης.
Στην απάντησή του ο δήμαρχος Λευκάδας Κωνσταντίνος Δρακονταειδής, είπε ότι με την οικία Ζαμπελιών παίχτηκαν πολιτικά παιχνιδάκια ένταξης και απένταξης.
Μάλιστα θύμισε ότι η οικία Ζαμπελιών απεντάχτηκε μαζί με κάποια άλλα έργα, μερικές μέρες πριν αναλάβουν οι καινούργιες δημοτικές αρχές.
“Η δημοτική αρχή έχει καταθέσει το φάκελο της μετά από πρόσκληση που βγήκε πριν από περίπου οκτώ μήνες με ότι αυτός περιλαμβάνει, ο φάκελος εγκρίθηκε, το έργο χρηματοδοτήθηκε με Βούλα και υπογραφή περιφερειάρχη του κυρίου Γαλιατσάτου.
Τη μελέτη είχε κάνει η κυρία Παπαδάτου, επί δημαρχίας Βασίλη Φέτση, υπηρεσίες του δήμου με τους αρχιτέκτονες του έκαναν και νέες διορθώσεις στη μελέτη και την έκαναν πράξη με ότι αυτό συνεπάγεται. Μέσα στο 2018 θα γίνει αναμόρφωση προϋπολογισμού και έπειτα θα προχωρήσουμε στη δημοπράτηση του έργου.
Η αστική -όποια τέτοια υπάρχει-τάξη της Λευκάδας ακόμα και υπό την μορφή του κρατικοδίαιτου αστισμού ( ότι θέλει παίρνει ο καθένας) δεν μπόρεσε χρόνια να αναδείξει το αρχιεκτονικό τοπόσημο και ιστορικό μέγαρο των Ζαμπελίων ??
Μπόρεσε όμως να φκιάξει ανεμοσκαλες με καδρόνια στην άμμο για τις κάθε λογής τουριστικό τυρκουάζ οραματικές ενοράσεις. Μόνο που στην εξέλιξη δεν παρακάμπτεται η βιογεωλογική εκδοχή της , η οποία αποτελεί μέρος της.
Και η αμοιγής αστική εκδοχή , ώς συντηρητικότερη δομημένη ιστορική άποψη για την εξέλιξη αλλά και ο κρατικοδίαιτος αστισμός ώς προοδευτική εξελικτική ερμηνευτική μανιέρα, για το θέμα της οικίας Ζαμπελίων είχαν και έχουν την ίδια άποψη, θεωρώντας το ώς αδρανές κοινωνικό απολειφάδι.
Στις αντίστοιχες ιστορικές σχολές και θεωρήσεις σκέψης , ούτε η ρομαντική Εθνοκεντρική ιστορική προσέγγιση , αλλά ούτε και ο Μαρξιστικός ντετερμινιστικός ιστορικισμός εξέλαβαν ώς σημαίνον της ιστορίας του τόπου το Ζαμπέλιο οίκημα.
Και αν η καταδίκη στον κάθε τρέχοντα χρόνο των στοιχείων του παρελθόντος -όχι μόνο των προσώπων του παρελθόντος κατά Τολιάτι- αποτελεί ζώσα πολιτική, αυτά είναι ψιλά γράμματα.
Η δρώσα και ενεργοποιημένη συνείδηση του πληρεξουσίου του τόπου των ετών 2004-2007 ,είχε κατανοήσει την σημασία της πολιτικής ώς αυταξία κοινωνική ,και για τούτο χρηματοδοτήθηκε και αποκαταστάθηκε η οικία Σικελιανού.
Οι ενεργές συνειδήσεις δεν χάθηκαν , ακόμη υπάρχουν.