Επιστολή παραίτησης υπέβαλε η υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη, Κατερίνα Παπακώστα, στη διάθεση του πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, το βράδυ της Δευτέρας, η οποία ωστόσο δεν έγινε δεκτή.
Όπως προκύπτει στην επιστολή παραίτησης της, η κ. Παπακώστα προχώρησε σε αυτή την κίνηση προκειμένου να μη μείνει καμία «σκιά περί ανταλλαγμάτων» και «αμαύρωσης των ανιδιοτελών και πατριωτικών θέσεών της» ενόψει της ανανέωσης της ψήφου εμπιστοσύνης της κυβέρνησης.
Παράλληλα, υπογραμμίζει την εμπιστοσύνη της προς την κυβέρνηση χωρίς όρους, τονίζοντας ότι «αυτή πρέπει να πορευτεί σε ορίζοντα Οκτωβρίου 2019, ώστε να ολοκληρώσει τις μεταρρυθμίσεις που είναι ζωτικής σημασίας για τη χώρα, για τις Ελληνίδες και τους Έλληνες».
Φωτογραφίζοντας ότι σχετικές αιτιάσεις περί «ανταλλαγμάτων» που προέρχονται από μερίδα της αντιπολίτευσης και δη από τη ΝΔ, η κ. Παπακώστα αναφέρει ότι διαγράφηκε από τη Νέα Δημοκρατία «επειδή παραμένω πιστή στις πολιτικές αρχές που θέσπισε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής» και προσθέτει: «Επειδή “ειδήμονες” από το παρελθόν σε συναλλαγές και ανταλλάγματα, μεταξύ των οποίων και οικονομικά, βυσσοδομούν και συκοφαντούν, προσπαθώντας να παραπλανήσουν τον λαό σε πλείστα όσα, αλλά και να αμαυρώσουν τις ανιδιοτελείς και πατριωτικές θέσεις μου, θέτω την παραίτησή μου από τη θέση της Υφυπουργού Προστασίας του Πολίτη στη διάθεσή σας», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Ολόκληρη η επιστολή παραίτηση που κατέθεσε η κ. Παπακώστα στον πρωθυπουργό και δεν έγινε αποδεκτή:
«Κύριε πρωθυπουργέ,
Διαγράφηκα από τη Νέα Δημοκρατία επειδή παραμένω πιστή στις πολιτικές αρχές που θέσπισε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Ίδρυσα το κόμμα της Νέα Ελληνικής Ορμής και συμμαχώ μαζί σας γιατί θεωρώ ότι η Κυβέρνηση αυτή πρέπει να πορευτεί σε ορίζοντα Οκτωβρίου 2019, ώστε να ολοκληρώσει τις μεταρρυθμίσεις που είναι ζωτικής σημασίας για τη χώρα, για τις Ελληνίδες και τους Έλληνες.
Επειδή “ειδήμονες” από το παρελθόν σε συναλλαγές και ανταλλάγματα, μεταξύ των οποίων και οικονομικά, βυσσοδομούν και συκοφαντούν, προσπαθώντας να παραπλανήσουν τον λαό σε πλείστα όσα, αλλά και να αμαυρώσουν τις ανιδιοτελείς και πατριωτικές θέσεις μου, θέτω την παραίτησή μου από τη θέση της Υφυπουργού Προστασίας του Πολίτη στη διάθεσή σας».
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ
Πηγή: Καθημερινή
Εφ όσον όλοι οι εμπλεκόμενοι με την πολιτική , μόνο για την προσφορά στον άνθρωπο και στους πολίτες μιας χώρας μπλέκουν στην πολιτική ( με την ίδια διάθεση προσφοράς είχε επικαλεστεί ο Ευάγγελος Αβέρωφ στην δίκην λογοδοσίας της ζωής του ), και αυτό απετέλεσε και αποτελεί τσιτάτο και ρήτρα των πολιτικών. Τότε πώς με τέτοια διάθεση προσφοράς απ το φάσμα του πολιτικού ολικά χώρου, και υπάρχει τέτοια ανεργία στις μέρες μας και κυκλοφορεί η λέξη χρεωκοπία ???
Μήπως η διάθεση προσφοράς ( έχει εγωιστικό και ατομοκεντρικό προσδιορισμό κατά την ψυχιατρική ) ήταν η προσφορά προς εαυτόν με παράκαμψη των άλλων ανθρώπων και πολιτών ???
Και μήπως τα χάλια των ατομικών υβρεολογίων όλων έναντι όλων μέσα στο κοινοβούλιο τις αλληλοκατηγορίες των πολιτικών με βάση ατοκοκεντρικόοικογενειακά θέματα, είναι αποκαλυπτική και ενισχυτική μαζί της ψυχιατρικής επιστημονικής άποψης ???
Ο διαγκωνισμός για την εξουσιαστική διακυβέρνηση του κράτους, όπως αυτή μέσω κοινοβουλευτισμού επιδιώκεται κυρωμένα δια της εκλογής ατόμων – βουλευτών, μήπως αντανακλά και την λογική θηριώδη ένταση των εμπλεκομένων να εκλέγονται, ατομικά και συλλογικά, λόγω του ότι η χρεωκοπία υπονοεί το λιγόστεμα των διαθέσιμων πόρων διαχείρησης , και άρα εξηγεί τον διαγκωνισμό. Γιατί βέβαια και οι αμοιβές διαχείρησης ( τα διαχειριστικά νόμιμα και ως ξά’ι’ περιορίζονται ως χρεωκοπία ).
Μια κατεύθυνση και ίσως η σπουδαιότερη ως πυρήνας ασφαλώς της δάθεσης προσφοράς ( στο βαθμό του ατομοκεντρικού προσδιορισμού ) ασφαλώς και είναι και η συμμετοχή στους λιγοστούς πόρους της χρεωκοπημένης χώρας ή όποιας αντίστοιχης δομής.
Οι πολίτες πλέουν που θέλουν να ακούσουν για το σύστημα φορολόγησης και μείωσης των φόρων, για τις θέσεις εργασίας για τους ανέργους, για τα θέματα εξυπηρέτησης χωρίς πολλά χρήματα στο θέμα υγείας, για την επάρκεια των συντάξεων, για την ασφάλεια των πολιτών, πώς και δεν ακούν αυτά ως κοινοβουλευτικό διάλογο αλλά ακούν για τα προσωπικόοικογενειακά θέματα, τις εκατέρωθεν μηνύσεις και αγωγές των μελών του κοινοβουλίου, και κάθε τι προσωπικό θέμα αφορά τους μετέχοντες ως άτομα που συγκροτούν τις κομματικές ολότητες που αυτές συνταγματικά καθορίζουν και συγκροτούν με την σειρά τους την λήψη αποφάσεων που αφορούν την ζωή και την καθημερινότητα των πολιτών ( αυτών που πληρώνουν τελικά ).
Ένα λαικό λίγο παθιάρικο τραγούδι λέει : ” εκείνος που πονά καταλαβαίνει ”. Και το ερώτημα που εγκαινιάζει αυτό το τραγόύδι , είναι : ” Και ποιος είναι εκείνος που πονά ??” . Η απάντηση στο ερώτημα έρχεται λογικά για τους πολίτες :” εκείνος που πληρώνει καταλαβαίνει”. Και άρα εκείνος που πληρώνει πονά.
Και επειδή σίγουρα κανένας άνθρωπος δεν θέλει να πονά ποτέ ( και αυτό ας είναι και παναθρώπινη ευχή ), για τούτο και λογικό είναι όποιοι μπορούν να μην πονούν ( γιατί δεν θα πληρώνουν ) να θέλουν να εμπλακούν με την πολιτική , γιατί η εμπλοκή με την πολιτική εξασφαλίζει με την διαχειρισιμότητα των πόρων του κράτους ως διαχειριστική αμοιβή και την έλλειψη και απουσία πόνου. Και καλά κάνουν για τον εαυτό τους και λογικά κάνουν, για τούτο και δεν υστερούν σε αλληλοβρίσιμο και αλληλοκατηγορίες δημόσια, γιατί η αποφυγή του πόνου που εξασφαλίζεται με το τρούπωμα στην πολιτική και εν προκειμένω για την Ελλάδα στην κοινοβουλευτική δομή της πολιτικής μπαίνοντας στο κοινοβούλιο. Καλά κάνουν και προσφέρουν στον εαυτό τους απ την πλευρά τους. Δεν κάνουν καλά όμως απ την, και για την, πλευρά των πολιτών. Βέβαια η καθημερινή κατανοητικότητα των πολιτών δεν σημαίνει ότι δεν τους αφήνουν ( τους πολίτες ) να καταλάβουν την σταθερά που σύρεται ως δόγμα της πολιτικής.. μέσα στο γενικευμένο Αβερωφικό τσιτάτο ( για την κοινωνική προσφορά ως πυρήνα των πολιτικών ). Και αυτή η σταθερά προσδιορίζεται και απ τους πολίτες ως πυρήνας της πολιτικής και δεν είναι άλλη απ την την κατεργαριά που θα μπορέσει να γελάσει – κοροιδέψει – όσους περισσότερους πολίτες μπορεί. Και έτσι ως κομματική ομάδα και γύκλα ανθρώπων και δομή θα κοροιδέψει περισσότερους πολίτες και άρα θα αναδείξει και περισσότερους βουλευτές και μέσω της συνταγματικότητας θα πιάσει το χερούλι της κρατικής εξουσίας.
Και έτσι θα διαχειριστεί και τους πόρους του κράτους, και για την διαχείρηση θα εισπράξει τα διαχειριστικά – το λιτρουβιαρέ’ι’κο ξά’ι’.