Το μέλος της «Μετωπικής Δράσης» Γεράσιμος Αραβανής, σχολίασε τις πολιτικές εξελίξεις στο απογευματινό μαγκαζίνο του Prisma 91,6.
Σχετικά με την πρόσφατη εκδήλωση της «Μετωπικής Δράσης» για τα προβλήματα του νησιού, ανέφερε ότι αυτό που διεξάγεται στις ημέρες μας υπο τον όρο πολιτική αντιπαράθεση στην Ελλάδα μας θίγει όλους γιατί συγκρούεται σε έναν λυσσαλέο αγώνα η Νέα Δημοκρατία με τον ΣΥΡΙΖΑ.
“Αν κανείς δει τι κάνουν και τι λένε ο κύριος Μητσοτάκης και ο κύριος Τσίπρας, αυτό δεν έχει να κάνει σε τίποτε με τα προβλήματα του Ελληνικού λαού”, εκτιμώντας ότι αν αυτό δεν αλλάξει θα βουλιάξουμε όλοι, καθώς ήδη η χώρα δεν πηγαίνει καθόλου καλά.
“Αν δεν βγει ο λαός με τις δυσκολίες που έχει στο προσκήνιο, να σκεφτεί, να κουβεντιάσει, να διεκδικήσει, να παλέψει, το πράγμα έχει τελειώσει.
Δεν μπορούμε να μείνουμε στο ότι ψηφίζουμε κάθε τέσσερα χρόνια και αυτή ήταν η πρωτοβουλία αυτής της κίνησης σε τοπικό επίπεδο.”
Σχολιάζοντας την τοποθέτηση του αντιδημάρχου Γιώργου Φίλιππα στην εκδήλωση ότι με τις σημερινές συνθήκες υπάρχει μείωση πόρων στον δήμο από την ΣΑΤΑ και η έλλειψη προσωπικού που υπάρχει δημιουργεί προβλήματα στην λειτουργία του, την χαρακτήρισε απαράδεκτη , καθώς όπως είπε αυτή η λογική έχει να κάνει με το όταν κάποιος είναι στην αντιπολίτευση να μπορεί να λέει ότι θέλει προκειμένου να κερδίσει ψήφους και όταν έρθει στα πράγματα πρέπει να διαχειριστεί αυτό που βρίσκει.
Αυτή είναι η λογική που εξυπηρετεί η κυβέρνηση Τσίπρα σήμερα η οποία θα έσκιζε τα Μνημόνια, αλλά όταν ήρθε τα εφαρμόζει κανονικά και ενδεχομένως χειρότερα από τα προηγούμενα.
Αυτή η απορριπτέα λογική τσακίζει το ηθικό του πολίτη και την διάθεση του να διεκδικήσει και να παλέψει, να ασχοληθεί με τα πολιτικά πράγματα και αυτή η άποψη πρέπει να χτυπηθεί κατακέφαλα.
Όπως είπε αν κάποιοι δεν έπαιρναν ρίσκα θα είμασταν τώρα στον Μεσαίωνα.”
Το επιχείρημα της δημοτικής αρχής ότι το κράτος δεν την χρηματοδοτεί έχει βάση, ανέφερε ο κύριος Αραβανής, το ερώτημα ωστόσο είναι ότι αυτή την στάση του κράτους θα την αποδεχτείς η θα την καταγγείλεις ;
Αυτή την στιγμή οι ακτές της ΒΔ Λευκάδας καταστρέφονται καθημερινά, η παραλία στον Αϊ Γιάννη έχει διαβρωθεί, υπάρχει έτοιμη μελέτη η οποία είναι αρκετά χρήματα για τα σημερινά δεδομένα και πρέπει να μπει σε κάποιο πρόγραμμα χρηματοδότησης.
“Δεν ελέγχω ούτε την σημερινή ούτε την προηγούμενη δημοτική αρχή γιατί δεν το έκανε, αλλά ελέγχω γιατί δεν το διεκδίκησε με όλες τις δυνάμεις, να το θέσει με όλες τις τις δυνάμεις, να καλέσει τον κόσμο να τον ενημερώσει, να τον έχει συμπαραστάτη της.
Αυτό δεν το κάνει γιατί θα φέρει σε σύγκρουση τον κόσμο με το πολιτικό κόμμα που σήμερα κυβερνά και στο οποίο ανήκει και αυτό είναι απαράδεκτο.”
Εδώ στο Ελλάδα, έχουμε ορισμένα παράδοξα και λογικά παράσπονδα, που δημιουργούν την αίσθηση καταφυγής σε μυστηριακούς νοητικούς συνδυασμούς που απαιτούνται- απ όποιον κάμει τον κόπο- για να κατανοηθούν. Εν προκειμένω μια πρώτη άποψη μπορούσε να εισφέρει στο ότι , όποιος μπεί στην διεργασία κατανόησης θα πρέπει να θυμάται ότι θα αντιμετωπίσει και ” τα σταυροδρόμια του λαβυρίνθου του νού ”.
α)Το Ελληνικό κράτος ώς οικονομική οντότητα οφείλει πάνω από 350 δισεκατομμύρια ευρώ ώς χρέη που πρέπει να καταβάλει, από δάνεια που έπαιρνε και δεν εξαγόραζε τοκοχρεωλυτικά στην διάρκεια των χρόνων δανεισμού.
β) Το Ελληνικό κράτος για κάποια χρόνια τώρα, από την εποχή του 2012 ή 2013 διαχειριστικού έτους, και σύμφωνα με τις κυβερνητικές τότε πηγές και μέχρι σήμερα έχει ταμειακά πλεονάσματα , κοντά στα 2,5 με 3,0 δίς ευρώ κάθε χρόνο κάθε χρόνο.
γ) Το Ελληνικό κράτος πάλει το ίδιο λέει ότι οφείλει σε ληξιπρόθεσμες οφειλές στους πολίτες- μη καταβολή- κάποτε πρίν 3-4 χρόνια 7 δις φέτος 2,9 δίς, και ενδιαμέσως κάπιου στον μέσο όρο οφειλής κοντά στα 4 δίς ή κάπου εκεί.
δ) Το Ελληνικό κράτος από το ταμειακό πλεόνασμα διανέμει 500-700 εκατομμύρια ευρώ σε κοινωνικά επιδόματα ( τα κριτήρια διανομής τα καθορίζει τελευταία η κυβέρνηση που τα διανέμει ).
ε) Άρα το ίδιο το κράτος ομολογεί ότι δεν πληρώνω τα όσα εγχωρίως χρωστάω ώς οφειλές και αυτά που δεν πληρώνω ισοδυναμούν με περίπου το ταμειακό πλεόνασμα που παρουσιάζω, και ταυτόχρονα ασκώ διανομή ( τύπου σκούφιες και μπερέτες κοινωνικής δήθεν μορφής. ( το κρίσιμο εδώ είναι τα κριτήρια που καθορίζει για την διανομή- τύπου σκούφιες και μπερέτες- το ίδιο το κράτος που δεν πληρώνει τις οφειλές τους στους πολίτες και βαράει χορό καρσιλαμά ώς ταμειακό πλεόνασμα ).
Ταυτόχρονα η επίτευξη του ταμειακού κατά καρσιλαμά πλεονάσματος, προέρχεται ίσως ώς μέρος από την φορολόγηση των πολιτών αρχικά ώς έκτατο τέλος και στην πορεία ώς μόνιμο τέλος – δήθεν- αλληλεγγύης ( διπλή φορολόγηση πάνω σε ήδη φορολογηθέντα εισοδήματα).
Την ίδια στιγμή οι πολίτες έχουν να εξαγοράσουν τον φόρο ακινήτων – ενφια- που επιβλήθηκε ( για την επίτευξη του ταμειακού κρατικού πλεονάσμτος) και που το ποσό του φόρου τον μαθαίνουν τα τελευταία χρόνια, μόλις εκάστοτε αποφασιστεί ώς εισπραξιμότητα ( δηλαδή τα όσα λείπουν για να επιτευχθεί το πιθανό εξαγγελθέν ταμειακό πλεόνασμα που προυπολογίζεται!!! ). Εδώ η όλη νοητική κατασκευή είναι βαρύ ηπειρώτικο τσάμικο με κλαρίνο μπούκες,.Και η άποψη της δημοτικής αρχής για υποχρηματοδότηση είναι ορθή και το ερώτημα – κατ εξοχήν πολιτικό- γιατί γίνεται αναδεκτή αυτή η τακτική όταν υπάρχουν προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπίσει η δημοτική αρχή και με την υποχρηματοδότηση δεν αντιμετωπίζονται- μπορεί και στο ελάχιστο-.
Και η διατύπωση της δημοτικής αρχής για υποχρηματοδότηση, ξαι το πολιτικό ερώτημα που αναγνωρίζει αυτή την υποχρηματοδότηση αλλά παραπέμπει στην ανδοχή της, κινούνται σε επίπεδο λογικής σειράς ανθρωπίνων σκέψεων, στο πλαίσιο λογικού καθημερινού και βραχυχρόνιου και μεσοχρόνιου και μακροχρόνιου διαλόγου και σκέψης.΄
Όταν όμως η κρατικοκυβερνητική λογική χρόνια κινείται στις σφαίρες της υπερπροσδιορισμένης μετάφαντασιακής συγκρότησης, τότε ίσως απαιτούντα και οι ύπαρξη Χαλδαίων Μυστικών που διαβάζανε τα άστρα ως τελευταία αναφορά της Βυζαντινής εποχής και αυτή η αναφορά στο εξαίρετο μυθιστόρημα , με τίτλο ” οι τελευταίοι γαληνότατοι” του Άγγελου Βλάχου.