Διαβάζοντας την ηλεκτρονική ιστοσελίδα σας διαπιστώνω ότι η καταγγελία της αναγνώστριας σε ότι αφορά το ταξίδι της με ένα σκυλάκι σε δρομολόγιο μας, είναι εντελώς αβάσιμη. Κατανοώ την άγνοια της περί του νόμου για μεταφορά ζώου με λεωφορεία , γιατί έχει μπερδέψει το νόμο αυτό με τον νόμο για την μεταφορά ζώου με αεροπλάνο.
Εμείς μεταφέρουμε ζώα πολύ συχνά και ποτέ δεν δημιουργήθηκε κανένα πρόβλημα γιατί οι συνοδοί τους σέβονται και τον νόμο όπου αναφέρει ότι το ζώο πρέπει να βρίσκεται σε πλαστικό κλουβί στο κλιμακοστάσιο του λεωφορείου αλλά σέβονται και τους συνεπιβάτες του λεωφορείου. Ο νόμος δεν αναφέρει πουθενά ότι το ζώο πρέπει να είναι σε πάνινη τσάντα με φερμουάρ και το κεφάλι του έξω, στην αγκαλιά του συνοδού του, δίπλα από κάποιον άλλον συνεπιβάτη και να μοιράζονται το ίδιο κάθισμα για όλη την διάρκεια του ταξιδιού.
Αν και παράνομα λοιπόν, με την ανοχή του οδηγού ταξίδεψε η συγκεκριμένη κυρία με τους δικούς της όρους , συνεχίζει να λασπολογεί εξυβρίζοντας όλους και όλα καταγγέλλοντας μας σε ιστοσελίδες που γνωρίζει. Για εμάς πετάει λάσπη όποιος είναι παράνομος και προσπαθεί να πείσει ότι είναι νόμιμος .
Ας σεβαστεί και αυτή λοιπόν, από την Γερμανία όπου είναι, τους Ελληνικούς νόμους και να μην θεωρεί τους οδηγούς των λεωφορείων κατώτερους, να τους μιλά απαξιωτικά και να τους επιβάλει τις απαιτήσεις της γιατί κάθε εργαζόμενος είναι υποχρεωμένος να εφαρμόζει το νόμο και δεν έχει καμία διάθεση να ξεκινήσει να κάνει διάλογο με καθένα παράλογο επιβάτη καθημερινά.
Η συμπεριφορά των οδηγών της εταιρείας μας είναι άψογη προς όλους τους επιβάτες , είτε είμαστε τουριστικό νησί είτε όχι, και δεν κρίνεται από την κυρία που απαιτεί παράνομα και παράλογα πράγματα που την βολεύουν την συγκεκριμένη ημέρα του ταξιδιού της.
Σεβόμαστε και εφαρμόζουμε τον νόμο για όλα αυτά τα θέματα που προκύπτουν, γιατί σεβόμαστε και όλους τους επιβάτες που μεταφέρουμε σε ασφάλεια χρόνια και μας τιμούν με την επιλογή τους.
ΚΤΕΛ ΛΕΥΚΑΔΑΣ Α.Ε
Σημείωση σύνταξης:
Πριν μερικές ημέρες λάβαμε στο ηλεκτρονικό μας ταχυδρομείο μια καταγγελία αναγνώστη, για ένα περιστατικό μεταφοράς μικρού ζώου. Αφού ελέγξαμε ότι η είδηση ισχύει, καθώς υπήρχαν όλα τα απαραίτητα στοιχεία επικοινωνίας δημοσιεύσαμε την καταγγελία όπως και την απάντηση της διοίκησης του ΚΤΕΛ, χωρίς καμία επικριτική διάθεση για κανέναν, οπότε θεωρούμε την αναφορά της ανακοίνωσης “σε ιστοσελίδες πού γνωρίζει” περιττή καθώς ο οποιοσδήποτε μπορεί ηλεκτρονικά να επικοινωνήσει με ένα μέσο ενημέρωσης.
Αυτά δεν είναι τίποτα μπροστά στο βρίσιμο που άκουγαν οι επιβάτες την δεκαεια του 1960 και 1970 από ορισμένους -όχι όλους-παράξενους λέγανε οδηγούς ιδιοκτήτες των λεωφορείων 32 θέσεων.
Είχανε εξασφαλίσει την άδεια που τους οδηγούσε στην συμμετοχή τόύ αυξημένου πρόίόντος της μετακίνησης και νομίζανε ότι είχανε το δικαίωμα να βρίζουν.
Κάποιοι άλλοι κατεβάζανε τους υπεράριθμους πάντα επιβάτες επικαλούμενοι την τάξη , αλλά άλλο όχημα δεν φροντίζανε να βάλουν για τους υπεράριθμους.
Έτσι παρήχθει όλόκληρη κοινωνική τάξη συγκεκριμένης εσωστρεφούς ιδεολογίας για την αναπαραγωγή της , που διαμεσολαβούσε ( μέσω της αυτοκίνησης) μεταξύ κράτους και εργασίας και στο πλαίσιο της κοινωνικής και εργασιακής κοινητικότητας για την συγκεκριμένης ιδεολογικά αναπτυξιακής πορείας της δεκαετίας του 1950.
Αυτή την τάξη ώς λόμπυ σκληρών συμφερόντων, δεν μπόρεσε να ελέγξει ούτε ο Καραμανλής μετά το 1974 καο για τούτο τους παρεχώρησε άδειες ταξί -με μεγάλη χρηματική υπεραξία εμπορεύσεως και εκμεταλεύσεως στον χρόνο- ώς ανταλλαγή για την κρατικοποίηση των αστικών κυρίως συγκοινωνιών.
Να ερευνηθούν τα κριτήρια με τα οποία παραχωρήθησαν οι άδειες αστικών και υπεραστικών λεωφορείων ολόκληρες ή εξ ημισείας ( σε δύο ιδιοκτήτες) την δεκαετία του 1950.Τότε και στο πλαίσιο της αναμενόμενης και μεθοδευθείσης μεταπολεμικά αυξημένης κινητικότητας των πολιτών ( άρα αυξήσεως της εισοδηματικής προοπτικής του κλάδου των μεταφορών στο συνολικό εθνικλο προιόν) θα υπάρξει πλήρης κατανόηση της ιδεολογικής χρήσης των κινήσεων πληθυσμού και της μικροαστικής συγκρότησης ( εξόχως αντιαναπτυξιακής προοπτικά) της Ελληνικής πραγματικότητας.
Δεν ήταν η ανάγκη εξυπηρέτησις της των πολιτών μετακίνησις ώς αναπτυξιακό αναγκαίο , αλλά η ανάγκη εξυπηρέτησης των κοινωνικών επιλογών των όσων εκχωρούσαν τις άδειες.
Η συγκρότηση έτσι του κοινωνικού σώματος ( κοινωνικής ομάδας συμφερόντων) των μεταφορέων , στον πυρήνα της ήταν αρχικά για την περιφέρεια τα ευρύτερα ΚΤΕΥΛ και τα μετέπειτα εντοπιότερα ΚΤΕΛ.
Μέσω των ευρύτερων ΚΤΕΥΛ επιδιώχθηκε κρατικόιδεολογικά ο έλεγχος σε μεγαλύτερα περιφερειακότερα μεγέθη της ίδιας της μετακίνησης, μέσω της συνεκτικότερης ( πρός την ιδεολογική εξυπηρέτηση) συγκρότηση της κοινωνικής ομάδος αυτής.Και όταν αυτό θεωρήθηκε ότι επετεύχθει -δηλαδή είχε δομηθεί και αρθρωθεί το σύστημα των συμφερόντων στον κλάδοωτων μεταφορών-τότε δημιουργήθηκαν τα τοπικότερα ΚΤΕΛ. Στόχος η γεννεαλογική εξυπηρέτηση της τάξης αυτής με την περισσότερη αυτονομία για την εκμετάλευση της υπεραξίας των αδειών δημοσίας ( πωλήσεις , κληρονομικές μεταβιβάσεις, υπεκμισθώσεις, ενοικιάσεις).
Με αυτό το τέχνασμα ( της πιότερης δήθεν απελευθέρωσης των συγκοινωνιών στην οικονομική ζωή) οι προσωποποιημένες άδειες χρήσεως δημοσίας μεταφοράς έγιναν εμπόρευμα της ελεύθερης -και μάλιστα χρόνια ουσιαστικά αφορολόγητης- δοσοληψίας και εμπορίας και κληρονομημένης μεταβίβασης.
Αυτή είναι η κοινωνικοοικονομική βάση του μεταπολεμικού συστήματος μεταφορών και μετακινήσεων στην Ελλάδα.
Τα Τελευταία χρόνια τα δικαιώματα των σκύλων οικόσιτων και μέσα στα σπίτια και τις αντιπαροχικές πολυκατοικίες προηγούνται των ανθρώπων. Και τα δήθεν αδέσποτα που δαγκώνουν τους ανθρώπους για να γελάνε και να ικανοποιούνται οι ιδιοκτήτες των που τότε δεν γνωρίζουν τίνος ανήκει το επικίνδυνο σκυλί.
Και αυτό είναι επίσημη κρατική πολιτική που ακολουθεί και την κουλτούρα των σκυλανθρώπων που βλέπουν το σκυλί σαν παιχνίδι , και έτσι προκύπτει ο μηχανισμός παραγωγής αδέσποτων , αφού οι ιδιοκτήτες βαρεθούν το παιχνίδι.
Η μόνιμη κανονικότητα είναι ότι κανείς δεν γνωρίζει απ τους πολίτες τίνος είναι το δήθεν αδέσποο αλλά επικίνδυνο σκυλί μετά από κάποια επίθεση σε ανθρώπους και ενώ όλοι οι γείτονες και παραγείτονες και συγγενείς και γνωστοίβξέρουν.Αυτή είναι η Ελληνική σκυλοομερτά , που επιτείνει το σημερινό Ελληνικό σκυλοφαινόμενο.
Συν τοις άλλοις τα τελεταία χρόνια επανεμφανίστηκε το πρόβλημα της λύσσας των σκύλων ( μεταδίδεται από τις αλεπούδες σύμφωνα με την διαγνώσιμη Ευρωπαικά αλυσίδα μετάδοσης ) και ακόμα και οι φορείς υγείας της χώρας μέχρι και διαφημιστικά τηλεοπτικά μηνύματα έφκιαξαν για την ενεργοποίηση του πληθυσμού απέναντι στην επανεμφανισθείσα λύσσα.
Πλατείες πάρκα δημόσιοι χώροι πεζοδρόμια, άκρες και κατεμεσίς δρόμων όλα έχουν γεμίσει απορρίματα σκύλων , αδέσποτα ρυπαρά κυκλοφορούν παντού άλλοτε βαριεστημέμα και άλλοτε εξόχως επιθετικά , ιδιοκτήτες σκύλων που τα αφήνουν λυμένα για να παίξουν όλες τις ώρες της ημέρας, σκυλοκαβγάδές ζώων και ανθρώπων, επιθέσεις σε ανθρώπους αοό σκύλους, δαγκώματα ή σκήσιμο μόνο παντελονιών αν προφτάσει να αντιδράσει πολίτης , νοσοκομεία για εκαθάριση και απολύμανση των πληγών των σκυλοδαγκασμένων ανθρώπων , σκυλιά που πετιούνται στους δρόμουςβυψηλών ταχυτήτων με κίνδυνο σοβαρό, σκυλιά σκοτωμένα απ τα αυτοκίνητα μέσα στους δρόμους ( το προνόμοιο σε αστικό δρόμο το έχει η Λεωφόρος Κηφισίας από τον Φάρο Ψυχικού και πάνω ώς τον Άγιο Στέφανο ).
-Στον Φάρο Ψυχικού στην Αττική μαζεύονται στις καφετέρειες όλοι οι απένταροι και μιλάνε για εκατομμύρια-.
Γενικά μια κωμικοτραγική και άκρως επικίνδυνη σκυλοκατάσταση που απ ότι φαίνεται προμοτάρεται χρόνια απ το κράτος και τα τελευταία χρόνια με την σκληρή φοροκατασταλτική εξάντληση των πολιτών , λειτουργεί και αυτή μέσα στο πλαίσιο των κλιμακωτών συνδετικά μέτρων για την κοινωνική καταστολή.
Και δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι ο σημερινός σύριζα πρίν ήταν συνασπισμός της αριστεράς και της προόδου και για κάποιο διάστημα ήθελε να γίνει α( αν δεν έγινε) συνασπισμός της αριστεράς και της οικολογίας.Που μέσα στο ευρύ φάσμα της οικολογίας εντάσονται και οι σκυλοκαταστάσεις.
Για κάποια χρόνια παλαιότερα μέχρι και το 2012 το υπουργείο Γεωργίας στην αρχή οδό Αχαρνών στο κέντρο της πρωτεύουσας , πολιορκούνταν μέρα παρά μέρα από σκύλους και ανθρώπους ( δηλαδή σκυλανθρώπους) για τα δικαιώματα των σκύλων που εκβιαστικά ήθελαν να επιβάλουν αχαλίνωτα στην υπουργική άρα κρατική εξουσία.
Η σκληρότερη και αποτελεσματικότερη κοινωνική ομάδα πίεσης ( λόμπυ) απιτελεσματικότερο ακόμη και απόβτο στρατιωτικοβιομηχανικό κατεστημένο των ΗΠΑ , σποδείχτηκε στην ιστορία το λόμπυ των σκυλανθρώπων ( άνθρωποι και σκυλιά μαζί) στην Ελλάδα.
Επέβαλαν τελικά τις σκυλοκαταστάσεις που ζεί η χώρα.
Για όποιον ή όποια έτυχε να τον δαγκώσει σκυλί ημιαδέσποτο( ο ιδιοκτήτης που το είχε ελεύθερο βολτάρωντας κρύφτηκε ) και εξ απήνης από πίσω στο πόδι και κατέληξε άμεσα σε κλινική για απολύμανση και θεραπεία των βαθιών δαγκωματιών που κάνουν τα δόντια του σκύλου , θα ξέρει και την ταλαιπωρία και το άμεσο κόστος που είναι ίσα με ενάμιση κατώτατο μηνιαίο μισθό της σκυλοχώρας μας.
Το σκηνικό με τα σκυλιά στα κτελ που γίνεται δεν είναι παρά η προοδευτική στόχευση του συστήματος των σκυλανθρώπων να κερδίζουν χώρο και δικαιώματα ώστε σιγά σιγά να μπορέσουν να εξωθήσουν τους ανθρώπους απ τα λεωφορεία ώς επιβάτες για να μεταφέρονται τα σκυλιά. Και θα το καταφέρουν τελικά , αν ο επαγγελματικός κλάδος τών υπεραστικών λεωφορείων δεν αντιδράσει. Εκτός και αυτόν τον κλάδο τον βολεύει ρπιχειρηματικά η μεταφορά σκυλιών έναντι των ανθρώπων.