Οι ΑΝΕΛ αποχωρούν από την κυβέρνηση όπως ανακοίνωσε ο αρχηγός του κόμματος και υπουργός Εθνικής Άμυνας εξερχόμενος από το Μέγαρο Μαξίμου, μετά την καθοριστική για τις πολιτικές εξελίξεις συνάντηση με τον πρωθυπουργό, Αλ. Τσίπρα.
Ο Π. Καμμένος, ευχαρίστησε τον πρωθυπουργό για τη συνεργασία και του εξήγησα ότι για το εθνικό ζήτημα της Συμφωνίας των Πρεσπών δεν μπορεί να συνεχιστεί η συνεργασία.
«Κάναμε μια αρκετά μεγάλη συζήτηση υπήρξε μια συνεργασία επί τέσσερα χρόνια σε μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας.
Καταφέραμε να βγάλουμε τη χώρα από τα μνημόνια αλλά το θέμα της ονομασίας της Μακεδονίας δεν μου επιτρέπει να μην θυσιάσω την καρέκλα» είπε χαρακτηριστικά.
Πηγή: Καθημερινή
Το πολιτικό κοινωνικό και οικονομικό φρενοκομείο δεν είναι ίδιο του κοινοβουλευτισμού, ως προ’υ’πόθεση συλλογισμών και ιδεολογικής επεξεργασίας των μαζικών κομμάτων και των προσώπων που εκάστοτε ως πολίτες συγχρωτίζονται στους κομματικούς σχηματισμούς Γιατί τα πολιτικά συλλογικά κόμματα αποτελούν τους συνταγματικούς πυλώνες του μεταπολιτευτικού πολιτειακού κοινοβουλευτισμού.
Έχουν πολλά χρόνια- μακροχρόνια πλέον ανω των 10 ετών – που οι πολίτες της Ελλάδος ζούν ” ενδιαφέρουσες μέρες ”.. και θέλουν πλέον και ”τις ήσυχες μέρες ”, τις διεκδικούν ως δικαίωμα.
Εάν πίσω από το διαζύγιο των κυβερνητικών κοινοβουλευτικά κομμάτων υποκρίπτεται προσχηματικότητα, 5 κοινοβουλευτική ομάδα του ενός εταίρου- 2 για την ψήφιση και το 151 για ψήφο εμπιστοσύνης της κυβέρνησης , ανεξάρτητα της υπερψήφισης του Σκοπιανού που ταυτίζεται με την εμπιστοσύνη-, τότε οι οιωνοί της προσχηματικής αναγνώσιμα δημοκρατίας δεν είναι για θριαμβολογία κανενός.
Στρουκτουραλιστικά- δομικά- το κοινοβουλευτικό σύστημα δεν λειτουργεί εργαλειακά, για τούτο η επίκληση εφαρμοστικά των προσχηματισμών , σαν υποβοήθηση για την λειτουργικότητα.
Σε όρους ανάδρασης ,- απ το αποτέλεσμα ( output) να εξηγείται η επάρκεια των δεδομένων εισαγωγής ( input ) – για να αυτοελέγχεται ποσοτικά και ποιοτικά το σύστημα, υπάρχει ανεπάρκεια.
Και αυτό είναι το ίδιο – και η εξήγηση- της αποκοπής της πολιτικής διαχείρησης απ την κοινωνική της βάση. Εδώ υπάρχει και η εξήγηση πλέον της γραφειοκρατικής αυτονόμησης του κράτους λεβάθιαν απ τους πολίτες, για τούτο και οι καθετοποιημένες απ την κρατική εξουσία ερήμην των πολιτών αποφάσεις που δεν λογαριάζουν την καθημερινότητα αυτών τούτων των πολιτών. Ο μηχανιστικός ορθολογισμός ως πολιτική ιδεολογία κυρωμένος ως γίνεται απ την καραμέλα της ηλκτρονικής ( πάντα κάποια καραμέλα θα βρίσκεται).
Μόνο που η ηλεκτρονική εκτύπωση των εκαθαριστικών των μηνιαίων ή τριμηνιαίων συντάξεων από 01/01/2019 θα πρέπει να αποτυπώνει την προσωπική συνταξιοδοτική διαφορά, που πρέπει αν είναι μειωτική ( με βάση τον νέο νόμο του 2016) θα πρέπει να κοπεί άμεσα, αν είναι αυξητική θα πρέπει να αποδίδεται κατά 20% το χρόνο σε 5 χρόνια. Και η εφαρμογή του νόμου αυτού είναι η λειτουργική μηχανιστική της εννοιοποίησης και ενοποίηση χωρίς διακρίσεις του συνταξιοδοτικού, δηλαδή ως προτεινόμενη ενιαία νομοθετικά δικαιοσύνη απ το κράτος προς τους πολίτες. Και που το ίδιο το κράτος που ψήφισε τον νόμο ( αυτόν της οριζόντιας ΄χωρίς διακρίσεις δικαιοσύνης) ζητάει να μην εφαρμοστεί ( ο ψηφισμένος νόμος).
Και όλο αυτό το μάγμα , χαρμάνι και μίγμα αποτελεί κοινοβουλευτική συνταγματική πολιτειακή εργαλειακότητα και θεσμικότητα.
Μακάρι να μην είναι τίποτα έτσι ή να μην το βλέπουν οι πολίτες έτσι… και τα όλα εδώ αναφερθέντα και εκτιμήσεις νάναι λάθος και μέγιστη πλάνη.
Να μην διαφεύγει όμως ούτε κατά στιγμή, ότι λόγω απουσία λειτουργικής εργαλειακότητας σε αντίστοιχες παρελθοντικές εποχές, οι δημοκρατικοί κοινοβουλευτισμοί των Ευρωπαικών χωρών χρειάστηκαν ως υποβοήθηση τις εξουσιοδοτήσεις και τις κάθε λογής πληρεξουσιοδοτήσεις ( ως συνταγματικές προσχηματικότητες ουσιαστικά απέναντι στις αμφιβολίες της κοινωνικής βάσης ). Και τα αποτελέσματα δεν δικαίωσαν κανέναν την χρήση των προσχηματικοτήτων.