Με την καλοκαιρινή σεζόν να μονοπωλεί το ενδιαφέρον και με τις εκτιμήσεις των ειδικών ότι οικονομικά το νησί είναι πεσμένο σε επίπεδο 40% η Λευκάδα ετοιμάζεται να μπει σε προεκλογικό πυρετό, υποσχέσεων και οραμάτων.
Φέτος το νησί μας είχε μεγάλη πτώση στον λεγόμενο μαζικό τουρισμό, καθώς οι λεγόμενοι οικονομικά «ενεργοί» τουρίστες κυρίως από Σκανδιναβικές χώρες, απέφευγαν να επισκέπτονται τις δημοφιλείς παραλίες, γιατί αισθάνονται ότι δεν υπάρχει σεβασμός ενώ παράλληλα υπάρχει μεγάλη ταλαιπωρία, προτιμώντας να απολαύσουν τις ανέσεις του πολυτελούς διαμερίσματος τους.
Ωστόσο κάποια στιγμή θα πρέπει να πάρουμε την κατάσταση στα σοβαρά, γιατί δεν αρκεί μόνο να διαφημίζουμε τις παραλίες και τα φυσικά μας πλούτη, όταν πλέον οι πάντες γνωρίζουν ότι στο νησί έχει καταλυθεί κάθε κανόνας τουριστικής συμπεριφοράς με σημείο αναφοράς την αναρχία.
Σοβαροί άνθρωποι του τουρισμού εκτιμούν ότι η Λευκάδα τουριστικά έχει φτάσει σε ένα τέλμα και παθογένειες τριάντα χρόνων πρέπει να σταματήσουν χτες.
Το μαζικό και κακό τουριστικό προϊόν της αρπαχτής συμπαρασέρνει προς τα κάτω και κάθε υγιή προσπάθεια, καθώς δυστυχώς μεγάλη μερίδα επαγγελματιών θέλουν πρώτα να τα «αρπάξουν» πριν δώσουν τίποτα.
«Κάποτε όταν πηγαίναμε στις εκθέσεις δείχναμε έναν καταγάλανο τόπο, ενώ τώρα η Λευκάδα ως προορισμός έχει τόσο πολλά κακά παραδείγματα και υπάρχει παντού αναρχία» , μας μεταφέρουν άνθρωποι του τουρισμού.
Η στρεβλότητα του τουριστικού μοντέλου είναι πλέον ορατή και στο ερώτημα γιατί είναι πεσμένο τουριστικά το νησί, η απάντηση είναι πολύ απλή. «Γιατί πλέον ο τουρίστας δεν περνάει καλά.»
Όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι στις στρεβλώσεις αυτές η δυνατότητα παρέμβασης από αστυνομία-Λιμενικό-Δήμο είναι περιορισμένη καθώς δεν υπάρχει το έμψυχο υλικό να ανταποκριθεί στα αυτονόητα και αυτό είναι κάτι που εκμεταλλεύονται όσοι θεωρούν βιλαέτι τους δημόσιες εκτάσεις και παραλίες.
Οι εργαζόμενοι σε Αστυνομία-Λιμενικό-Δήμο δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις τεράστιες καταγγελίες εξαντλώντας κάθε δυνατότητα παρέμβασης.
Συμπέρασμα;
Ένας δήμος μιας νέας εποχής πρέπει να φύγει από τις αγκυλώσεις του παρελθόντος και να βρει τρόπο να εισπράττει αυτά που χρειάζεται για να μπορεί να λειτουργεί.
Γιατί δεν μπορούμε μόνο να μένουμε στα όσα δεν μπορούμε να κάνουμε λόγο οικονομικής δυσπραγίας, αλλά να υπάρξει ένα δημοτικό μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης και αυτό θέλει όραμα
Θα θέλαμε πολύ να έχουμε στοιχεία της δημοτικής αρχής για το πόσοι πληρώνουν το νερό, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της δημοτικής αρχής να αντιμετωπίσει το πρόβλημα.
Γιατί όπως έχει ακουστεί κατά καιρούς και στο δημοτικό συμβούλιο ξενοδοχεία είχαν οφειλές 70.000 ευρώ και έκαναν ένα διακανονισμό πλήρωναν ένα ποσό, σταμάταγαν ξανά και έμπαιναν σε μια διαδικασία κοροϊδίας.
Επίσης τι ποσά λαμβάνει ο δήμος από φόρο παρεπιδημούντων; Ποιο είναι το δυνητικό ποσό που θα μπορούσε να εισπράττει και να το αποδίδει στον τόπο μας;
Μπορεί στην Λευκάδα του 2018 να υπάρχει η αναρχία του παρελθόντος;
Μπορεί να μην ελέγχεται η θάλασσα, να μην υπάρχει πρόβλεψη για το που πάνε οι βιολογικοί από τις βίλες και όσων ξενοδοχείων ενδεχομένως να μην λειτουργούν σωστά;
Είναι δυνατόν το 90% των σκαφών είναι ελεύθερα να μην πληρώνουν τίποτα και να πετάνε παντού σκουπίδια;
Μπορούμε να ανεχτούμε τα ημερόπλοια να παρανομούν συνεχώς, να ρίχνουμε τα λύματα στον κόλπο του Βλυχού;
Θέλουμε μια τουριστική βιομηχανία με ανασφάλιστους εργαζόμενους σε καθεστώς ανασφάλειας;
Όλα αυτά δυστυχώς είναι παρελθοντικές παθογένειες με κομματικά οφέλη και τώρα βγαίνουν στο προσκήνιο με τον πιο άσχημο τρόπο δημιουργώντας στεναχώρια σε όσους επιθυμούν να είναι στον τόπο τους και να δουλεύουν .
Γίνονται κάποιες προσπάθειες σε αυτή την κατεύθυνση και πρέπει να αναγνωριστούν ενώ στο προσκήνιο έρχεται και η ατομική ευθύνη.
Στα πλαίσια των συζητήσεων με ανθρώπους του τουρισμού, όλοι κ’ανουν λόγο για έναν τουριστικό πολιτισμό ακόμα και αν στην τσέπη ο τουρίστας έχει πενήντα ευρώ, αλλά την γόπα θα την πετάξει στα σκουπίδια και όχι στην αμμουδιά.
Δυστυχώς δεν έχουμε καταφέρει να δούμε τον τουρισμό διαχρονικά καθώς και τον πελάτη ως μελλοντικό διαφημιστή και δυστυχώς με αυτή την λογική καταδικάζουμε και όσες αξιόλογες προσπάθειες γίνονται.
Ωστόσο πρέπει να αλλάξει και η εκλογική μας συμπεριφορά και να μπει μπροστά ο τόπος από το ατομικό συμφέρον όσο και αν ακούγεται αυτό ουτοπικό.
Μέχρι πρόσφατα σε κάθε προεκλογική περίοδο, όλοι οι συνδυασμοί προσέγγιζαν τους υποψήφιος τάζοντας λαγούς και πετραχήλια, δίνοντας μόνο προεκλογικά κανόνες ελευθερίας και λόγου, καθώς μετά την εκλογή τους και αφού εξαντλούσαν κάθε ψήφο που μπορούσαν να πάρουν, έμπαιναν σε καθεστώς απομόνωσης και τελικά αποχωρούσαν απογοητευμένοι από κάθε διαδικασία.
Στις εκλογές που έρχονται το μεγάλο στοίχημα θα είναι το κατά πόσον είναι διατεθειμένοι όσοι αγαπούν τον τόπο να σπάσουν αυγά, να μην φοβηθούν το προεκλογικό κόστος και να έρθουν απέναντι σε όποια συμπεριφορά μας έφτασε εδώ.
Επίσης θα πρέπει να μας πουν πως θα δημιουργήσουν ένα οικονομικά εύρωστο μοντέλο λειτουργίας του δήμου που θα μας βγάλει από το μονότονο “δεν έχουμε την δυνατότητα”, που ακούμε συχνά.
Θα πρέπει όλοι οι υποψήφιοι να επιλέξουν αν θα εξυπηρετήσουν το σύστημα ή την κοινωνία άσχετα με τα προβλήματα και την διαπλοκή που υπάρχει.
Αλλιώς θα διαχειριζόμαστε την μιζέρια μας και θα ανακυκλώνουμε την γκρίνια μας στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης.
Μην ξεχνάμε ότι στην Λευκάδα υπάρχει και μια κοινωνία που ενδεχομένως να εναντιωθεί στον χάλια υπερτουρισμό των τριάντα ημερών και να μην θέλει να ακούει πλέον για αυτόν, γιατί όταν δεν θα μπορεί να παρκάρει, να έχει νερό να κάνει μπάνιο θα μας στείλει όλους κάπου…και τότε θα είναι πολύ αργά.
Παναγιώτης Κουνιάκης
ΣΩΣΤΌΣ !!!