Σε ότι αφορά την κατάσταση της φωτιάς, ανέφερε ότι έχει τεθεί υπό πλήρη έλεγχο, γίνονται συνεχείς επιχωματώσεις, καθώς αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος για να σβήσει μία πυρκαγιά σε ΧΑΔΑ.
“Το μόνο που υπάρχει είναι λίγος καπνός, ο οποίος θα εκλείψει μόνο όταν ολοκληρωθεί η επιχωμάτωση, η οποία σύμφωνα με την εκτίμηση όσων ασχολούνται με το συγκεκριμένο αντικείμενο, απαιτεί τουλάχιστον δύο μέρες ακόμα.
Το θετικό στην υπόθεση είναι ότι δεν κινδύνεψε κανείς, παρόλο που υπήρχε ένας διαβολεμένος αέρας ενώ είχαμε και την βοήθεια της πυροσβεστικής που επόπτευε το χώρο και όπου χρειαζόταν να παρέμβει το έκανε.
Με βάση όλο αυτό είμαι ικανοποιημένος από την άποψη ότι δεν συνέβη κάτι χειρότερο, καθώς είναι άλλο να έχεις μία φωτιά σε οποιοδήποτε χώρο με 3 μποφόρ και άλλο με 7 και 8.”
Αναφερόμενος γενικότερα στο θέμα της λύσης των σκουπιδιών στη Λευκάδα, είπε ότι το ζήτημα επίλυσης είναι δρομολογημένο, λέγοντας ότι ελπίζουμε μέχρι το τέλος του χρόνου, ή στην χειρότερη τον Γενάρη του 2019, να προχωρήσουμε στην δημοπράτηση της μονάδας, καθώς το τελευταίο που λείπει, είναι η προ έγκριση των τευχών δημοπράτησης από το υπουργείο.
Αυτή η διαδικασία με βάση το χρονοδιάγραμμα που έχουμε συνεννοηθεί με το υπουργείο θα ολοκληρωθεί μέσα στο Νοέμβρη ή τον Δεκέμβρη ή στη χειρότερη τον Γενάρη, να δημοπρατηθεί η μονάδα.
Είναι γνωστό ότι μέχρι την κατασκευή της μονάδας τα σκουπίδια θα δεματοποιούνται, λέγοντας ότι υπήρξε μία καθυστέρηση η οποία δεν οφείλεται στο δήμο Λευκάδας, καθώς στο μεγάλο διαγωνισμό για την δεματοποίηση, υπήρξαν προσφυγές των εργολάβων, επισημαίνοντας ότι είμαστε στο τελευταίο στάδιο και μέχρι το τέλος του χρόνου, θα έχει μπει ο οριστικός εργολάβος.
“Με βάση τα όσα προανέφερα, το θέμα της οριστικής λύσης των σκουπιδιών οδεύει προς το τέλος του”, ανέφερε ο κύριος Δρακονταειδής, ωστόσο θα εξακολουθήσει να υπάρχει το πρόβλημα με τα ογκώδη αντικείμενα.
“Αυτά τα τέσσερα χρόνια επιδιώξαμε να βρούμε λύση μέσω συγκεκριμένου χώρου, του οποίου έχουμε αιτηθεί την περιβαλλοντική αδειοδότηση εδώ και περίπου δύο χρόνια και δεν την έχουμε πάρει ακόμη, ελπίζοντας ότι θα την πάρουμε το αμέσως επόμενο διάστημα, που σημαίνει ότι χρειάζεται και πρέπει αυτό να το καταλάβουν όλοι οι συμπολίτες μας, ότι δεν μπορεί να κόβει κάποιος σε ένα χωριό τα χόρτα ή τα κλαδιά του και να έχει απαίτηση να έρθουν αυτά στη Λευκάδα.
Θα πρέπει να το καταλάβει, να τα αφήσει μέσα στο κτήμα του και όταν λήξει η αντιπυρική περίοδος να μπορέσει να τα κάψει.”
Σχολιάζοντας την ανακοίνωση της παράταξης “Μαζί για τη Λευκάδα μας, που κάνει λόγο για αδέξιο και αναποτελεσματικό τρόπο στην υλοποίηση ενός υποτιθέμενου σχεδίου, το οποίο και οι ίδιοι της Δημοτικής Αρχής στην ουσία δεν γνωρίζουν, έκανε λόγο για αντίφαση, καθώς το τοπικό σχέδιο δράσης διαχείρισης των απορριμμάτων, έχει ψηφιστεί ομόφωνα από το δημοτικό συμβούλιο, οπότε δεν είναι δυνατόν μία δημοτική αρχή να μην το γνωρίζει.
“Νομίζω ότι δεν βοηθάει αυτός ο τρόπος προσέγγισης του προβλήματος, καθώς θα μπορούσα να απαντήσω σε αυτή την άποψη, με το ερώτημα τι γινόταν τα τελευταία 40 χρόνια, συμπληρώνοντας ότι αυτό δεν το χρησιμοποιεί ως άλλοθι, μερικές φορές όμως φτάνεις σε ένα σημείο που λες ότι όλοι πρέπει να έχουμε μία αυτογνωσία και να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες που μας αναλογούν.
“Για το θέμα αντιμετώπισης των σκουπιδιών στη Λευκάδα, γνωρίζω ότι όσοι έχρισαν δήμαρχοι, έκαναν τη δική τους προσπάθεια και στο συγκεκριμένο ζήτημα και προφανώς όλοι ήθελαν να λύσουν το θέμα, δεν έρχομαι εγώ για να πω ότι εγώ είμαι ο καλύτερος, δεν είναι αυτό το στυλ μου και δεν έχω και τέτοια άποψη, όσοι λοιπόν συνέβαλαν στο μέτρο των δυνάμεών τους είχαν ένα αποτέλεσμα αυτό που γνωρίζουμε και αυτό δεν μπορούμε να το αμφισβητήσουμε.
Θα κριθώ και εγώ μέχρι τις 31 Αυγούστου του 2019 που θα είμαι δήμαρχος, που έφτασε το συγκεκριμένο ζήτημα αφορά τη λύση του.”
Στην κριτική που έχει ακουστεί ότι μέχρι το 2016, στην προσπάθεια της Δημοτικής Αρχής να εφαρμόσει ένα διαφορετικό σχέδιο υπήρξαν καθυστερήσεις στην υλοποίηση του σχεδιασμού, ο κύριος Δρακονταειδής ανέφερε ότι θα είναι ιδιαίτερα προσεκτικός στο τι θα πει, σε αντίθεση με κάποιους που δεν είναι καθόλου προσεκτικοί, αλλά ολίγον προκλητικοί.
Όπως είπε, στο μεσοδιάστημα μεταξύ των εκλογών και της ανάληψης των καθηκόντων δημοτικής Αρχής, το καλοκαίρι του 2014, το πρώτο πράγμα που έκανε μαζί με τον κ. Βλάχο, ήταν να πραγματοποιήσει μία συνάντηση με τον Δήμαρχο Ακτίου-Βόνιτσας.
Ο δήμαρχος είπε ότι επικρατεί μία διαχρονική αντίληψη στην Ελλάδα, η οποία είναι θετική στην διαχείριση των απορριμμάτων, στη δημιουργία μονάδων και στην ανακύκλωση, ωστόσο στο ερώτημα για το τι θα κάνουμε με τα υπόλοιπα, κανείς δεν το θέλει στο δικό του μέρος αλλά κάπου αλλού.
“Αυτή είναι μία κυρίαρχη αντίληψη δεν αφορά μόνο τη Λευκάδα , αλλά το σύνολο της χώρας.”
“Εμείς κάναμε το αυτονόητο ανεξάρτητα από τις πολιτικές σκοπιμότητες που υπήρχαν, γιατί ας μην κρυβόμαστε, πίσω από την αντιπαράθεση για τη λύση ή τη μη λύση ενός προβλήματος, υπάρχουν και οι παραταξιακές σκοπιμότητες.
Εμείς δουλεύαμε σε δύο μέτωπα, το ένα ήταν ότι συζητούσαμε και με το γειτονικό δήμο Ακτίου-Βόνιτσας, για το πώς θα βρούμε μία συνδιαχείριση του προβλήματος και από την άλλη μεριά, θέλαμε και την αυτόνομη λύση, ως ένα δεύτερο σενάριο, όχι ιεραρχικά, καθώς στη ζωή σου και για πολλά πράγματα τόσο σοβαρά πρέπει να έχεις περισσότερα από ένα σχέδια, γιατί αν δεν σου βγει το ένα πρέπει να έχεις και δεύτερο.”
Όπως ανέφερε ο κ Δρακονταειδής, την λύση με την συνδιαχείριση του δήμου Ακτίου-Βόνιτσας, την οριστικοποίησαμε με το 2016, ” η προσπάθεια τα απορρίμματα της Λευκάδας να πηγαίνουν κάπου αλλού, γίνεται τουλάχιστον 35 χρόνια.”
Το αποτέλεσμα υπάρξει μία συνεννόηση με τους γείτονες μας τα προηγούμενα 35 χρόνια πιο ήταν; Καθώς όλοι γνωρίζουμε ότι δεν υπήρξε συνεννόηση.
Εμείς που επί της ουσίας αναλάβαμε από πρώτη πρώτου του 2015, το δεύτερο χρόνο της θητείας μας το 2016, είχαμε έρθει σε συνεννόηση μαζί τους.
Για αυτό λέω ότι πρέπει να έχουμε τις απόψεις μας, να κάνουμε την κριτική μας, να διατυπώνουμε τα εναλλακτικά μας σενάρια και σχέδια μας, αλλά να μην χάνουμε το μέτρο και η κριτική μας να είναι δίκαιη.”
Όσον αφορά την κατάσταση που επικρατεί στο νησί με την φωτιά στη χωματερή, είπε ότι δεν είναι καθόλου καλή κατάσταση να έχεις ένα τέτοιο γεγονός φωτιάς με ότι αυτό συνεπάγεται, αλλά από την άλλη μεριά επειδή είχαμε την κακή συγκυρία, ο δυνατός άνεμος να δυσχεραίνει την κατάσβεση , από την άλλη, επειδή φύσαγε από την αντίθετη κατεύθυνση δεν δημιούργησε πρόβλημα στην πόλη, παρά μόνο στις παρυφές της και στην παραλία.
“Αυτή είναι η πραγματικότητα και δεν τη λέω εγώ αλλά οι πολίτες, επαναλαμβάνω, γιατί είναι πολύ μεγάλη η ευκολία που κάποιοι παρερμηνεύουν, καθώς κάποιοι έχουν ειδίκευση σε σε αυτή την ειδικότητα, να μην παρερμηνεύουν αυτό που λέω, επαναλαμβάνοντας ότι αυτό που συνέβη είναι κάτι κακό, πρέπει όμως να λέμε το γεγονός στις πραγματικές του διαστάσεις.”
Μην φοβασαι την κριτικη Δημαρχε.Τωρα θυμηθηκες το δικαιο;μεχρι προχθες ησασταν εκει μεσα αποφασιζομεν και διαττασομεν.Γιατι ζητας τωρα σαν να εισαι η εξαιρεση και να δεχεσαι ηπιας κριτικης;Τι προσεφερες ολα αυτα τα χρονια;(Προσεξε οχι τι σου χαριστηκε).Ξερεις οτι δεν λυθηκε απο την Δημαρχια σου,ουτε ενα προβλημα.Ξερεις οτι ουτε καν καταφερες να ελαχιστοποιησεις καποιο απο τα προβληματα του τοπου μας.
ΘΑ ΚΡΙΘΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΣΥΝΤΟΜΑ ΜΑΛΙΣΤΑ.ΚΟΝΤΟΖΥΓΩΝΕΙ Η ΩΡΑ ΠΟΥ ΘΑ “ΞΕΒΡΩΜΙΣΟΥΜΕ” ΜΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ.
Η άποψη της ευθύνης μιας κοινοτικής παλαιότερα αρχής δημοτικής αρχής μετέπειτα κατά Καποδίστρια και τωρινής ενιαίας στην Νήσο αρχής , για το θέμα σκουπιδιών είναι υο ίδια η σποψη ότι για τα προβλήματα φταίνε πάντα οι άλλοι
Το σύστημα Δήμων και κοινοτήτων του 1927-1929 ώς το 1994 δεν μπορούσε να δώσει λύση στο σκουπιδικό λόγω του κερματισμού των πόρων και τωνιδιων των σκουπιδιών.Ούτε το σύστημα των Καποδιστριακών Δήμων ( 7 στην Λευκάδα ) έδωσε λύση για τούτο σε κάθε περίπου Καποδιστριακό Δήμο είχε δημιουργηθεί μια χωματερή στις αγροτικές πρώην εγκαταλελειμένες καλλιεργητικά εκτάσεις ή λαγκαδιές.
Η κενυρική διαχείρηση του σκουπιδικού είναι μια διαδικαστική πρόοδος που ουσιαστικά προμήνυε και μορφοποιούσε ανάγλυφα ( για τούτο και το βουνό σκουπιδιών )και τα προβλήματα που θα παρουσιαζόνταν ,αλλά δείνει και κάποια αισιοδοξία για την προοδευτική αντιμετωπισή.
Πρώτα έπρεπε μα παρουσιαστούν και ολονέν περισσότερες διογκωμένες παράμετροι του προβλήματος , θα παρουσιαστούν και άλλες μια και συγκεντρώθηκε ίσως η κρίσιμη μάζα και ποσότητα σκουπιδιών που το ποσοτικό έτσι πρόβλημα της σώρευσης θα το μετασχημάτιζαν ( όπως έγινε) σε νέα προβληματική ποιότητα.
Όλα αυα τα χρόνια η ποσοτική σώρευση δεν μπορούσε παρά να οδηγήσει δτην νέα ποιότητα προβλημάτων
Και αν δεν προσεχθεί το φαινόμενο η σώρευση των νέων προβλημστικών ποιοτήτων ώς νέα ποσότητα θα δώσει ακόμα μεγαλύτερα ποιοτικά προβλήματα.
Στο υπόβαθρο του προβλήματος η άποψη που θέλει αφορισμό μιας δημοτικής αρχής κάνει το ίδιο με την άποψη της
ανάληψης της ευθύνης από την δημοτική αρχή.
Στην πρώτη περίπτωση ο αφορισμός περιορίζει το πρόβλημα στον βραχυχρόνιο μόνο 4ετίας χρόνο μιας διαχείρησης χωρίς να βλέπει τις διαχρονικές συνολικά ανεπάρκειες.
Στην δεύτερη περίπτωση η ανάληψη και η αναφορά ευθύνης από μια αρχή οδηγεί στην σκέψη ότι η αρχή αυτή αναζητά αναδρομικό κύρος για την υπέρβαση του ενεστώτος προβλήματος , παρακάμπτοντας έτσι το πρόβλημα.
Στιν πυρήνα και των δύο απόψεων ( του αφορισμού και της ευθύνης) κυοφορείται η άποψη ότι το πρόβλημα το δημιούργησαν άλλοι . Και πρός τούτο ή πρέπει να φύγουν ( να ο σφορισμός) ή εύκολα αναλαμβάνουμε την ευθύνη αλλκά τπ πρόβλημα παραμένει ( να το κύρος).
Σε όλη την Ελλάδα υπάρχει το πρόβλημα με αιχμή του προβλήματος την Αττική όπου τεράστιες κατωκοιμένες περιοχές και ακόμα και περιφερειακοί δρόμοι και εκτάσεις μυρίζουν και μεταφέρονται και σωματίδια ανάλογα τον αέρα.
Κσι όσο μεγαλύτερη είναι η αστική συγκέντρωση τόσο μεγαλύτερο είναι το πρόβλημα , αν όλα τα άλλα πχ διάθεση πόρων είναι ίσα,
Η δυνατότητα της πολιτικής επιλογής δήθεν ώς πρόγραμμα και στα ιδεολογικά διακριτά πλαίσια των Δημοτικών αρχών , είτε η υπάρχουσα είτε η προυοάρχουσα είτε η νέα που θα προκύπτει, για την αντιμετωπίση τιυ προβλήματος των σκουπιδιών έχει μηδενιστεί.
Η λύση θα επέλθει μόνο αυστηρώς τεχνοκρατικά και όσο προηγμένη τεχνογνωσία υιοθετηθεί ( και καταβληθούν οικονομικοί πόροι ) τόσο ριζικότερη και διαρκέστερη θα είναι.
Και αυτούς τους πόρους πρέπει να αναδεχτούν και οι πολίτες του κάθε τόπου και θα πρέπει νάναι πρόθυμοι για αυτό στο όνομα της μακροχρονιότερης ευημερίας ( πέρα απ την βραχυχρόνια δαπάνη) που θα εξασφαλίσει η αντιμετώπιση του σκουπιδικού.
Η αυστηρή τεχνοκρατική αποιδελογικοποιημένη λειτουργική και ώς συγκέντρωση των υπαρκτών απ το κράτος πόρων και της κατανομής των παραπάνω πόρων που απαιτούνται ώς καταβολή των δημοτών, και η διαχείρηση αυτών των πόρων με στόχο την εφαρμογή της ακραίας υψηλής τεχνοκρατικά τεχνογνωσίας για την αντιμετώπιση του σκουπιδικού , είναι η μόνη λύση για την διαρκή αντιμετώπισηβτου προβλήματος.
Το σκουπιδικό είναι αυστηρά τεχνικό πρόβλημα υπό την ιδεολογική επιλογή της κοινωνικής σύμβασης αποδοχής του ώς πρόβλημα. Και η ζωή των ανθρώπων δεν είναι τίποτα άλλο, παρά το μέγιστο, συμβάσεις.Δηλαδή οι αυτοσυμβιβασμένες συνειδήσεις και αυτισυμβιβασμένοι άνθρωποι.