Ο δημοσιογράφος του Παρασκηνίου Λάζαρος Λαζαρίδης μίλησε στο απογευματινό μαγκαζίνο για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.
Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, ήταν από τους τελευταίους πολιτικούς που είχαν δημοσιογραφικό ενδιαφέρον, σε μια προσπάθεια σκιαγράφησης του πολιτικού του προφίλ.
Όσον αφορά τον ισχυρισμό ότι η χώρα μας θα είχε μια άλλη πορεία αν είχε ακολουθηθεί η πολιτική που ενστερνιζόταν το 1990, είπε ότι αυτές οι συζητήσεις είναι μεταφυσικού χαρακτήρα και δεν μπορούμε να βγάζουμε κάποιο αποτέλεσμα.
Όλα αυτά δοκιμάστηκαν στην πορεία και καμία πολιτική δεν μπορεί να ακολουθείται μόνιμα, συμπλήρωσε.
«Ο κόσμος είναι αυτός που ανεβάζει και κατεβάζει κυβερνήσεις καμία φορά μαζί με τα διαπλεκόμενα. Με αυτή την λογική είναι σαν να κάνουμε αγιογραφία και αυτό δεν πρέπει, αλλά ούτε και να οικτίρουμε, καθώς πρέπει με ψυχραιμία να αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις, καθώς και επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη είχαν γίνει πάρα πολλοί διορισμοί στο δημόσιο.
Ωστόσο ο Κωσνταντίνος Μητσοτάκης άφησε την δική του σημαντική σφραγίδα , διαχειρίστηκε πολύ καλά επικοινωνιακά για τον εαυτό του την πολιτική καθώς από το 1964 που έγινε η αποστασία μέχρι το 1978 ήταν στα πολιτικά αζήτητα, με τον ίδιο να καταφέρνει να σηκωθεί όρθιος πολιτικά, να γίνει αρχηγός ενός άλλου κόμματος στο οποίο δεν μετείχε ποτέ, έγινε και Πρωθυπουργός και μακάρι να φτάσουμε όλοι στην ηλικία του και να είμαστε τόσο γεροί.»
Ο ίδιος είχε πάντα πολιτική άποψη και την παρουσίαζε. Όσον αφορά την κυβερνητική του θητεία, ουσιαστικά ήταν αυτός που παρακολούθησε το Ευρωπαϊκό ρεύμα των Κεντροδεξιών κομμάτων, το οποίο ρεύμα δεν μπορούσαν να εκφράσουν ούτε οι προηγούμενες, αλλά και επόμενες ηγεσίες της Νέας Δημοκρατίας, δίνοντας μια ιδεολογική υφή, σε αυτό που ονομάστηκε νέο-φιλελευθερισμός, δηλαδή η απομόνωση του κράτους και σε ένα βαθμό και μια κοινωνική ευαισθησία.