Διαβάζοντας με εξαιρετικό ενδιαφέρον τις πολιτικές αναλύσεις των τελευταίων ημερών, αβίαστα βγαίνει ένα συμπέρασμα. Ότι η κυβέρνηση διόλου ενδιαφέρεται για το πώς θα βγούμε από το τέλμα στο οποίο βρισκόμαστε τους τελευταίους μήνες, πως θα ανασάνει η αγορά η οποία έφτασε στο ναδίρ και με την εφαρμογή των capital control, πως θα φύγουμε από την οικονομική ασφυξία.
Έτσι επιλέξει εκλογές express και ζητάει καθαρή λαϊκή εντολή για να εφαρμόσει το Μνημόνιο το οποίο έτσι και αλλιώς ψηφίζεται με την ανοχή της Αντιπολίτευσης.
Είναι συνολική η εκτίμηση ότι αν δεν είχαμε μπει στην περιπέτεια του Δημοψηφίσματος με συνέπεια όλα όσα επακολούθησαν, φέτος θα ήταν η χρονιά μας όσον αφορά την έκρηξη αφίξεων στον τουρισμό , ενώ οι τελευταίες αφίξεις στο νησί και την ευρύτερη περιοχή το καταμαρτυρούν.
Δυστυχώς για άλλη μια φορά επιχειρείται η πλάνη του εκλογικού σώματος, καθώς ο Πρωθυπουργός είναι αποφασισμένος να θυσιάσει την προοπτική της Ελλάδας με σκοπό να απαλλαγεί από την Αριστερή πλατφόρμα και τον μεγάλο βραχνά Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Μου είναι ακατανόητο να επιχειρείται η προσφυγή στις κάλπες με το επιχείρημα ότι ο λαός δεν θα έχει βιώσει ακόμα τα δυσβάσταχτα μέτρα που θα ακολουθήσουν, όπως στελέχη εισηγούνται στον Πρωθυπουργό.
Μοιάζει σαν να είμαστε μελλοθάνατοι, αλλά δεν αποφασίσουν ακόμα να μας βάλουν την θηλιά στο λαιμό.
Κυβερνητικό έργο δεν παράγεται, η ανάπτυξη είναι τελματωμένη, η κυβέρνηση προσπαθεί να λύσει τα εσωκομματικά της προβλήματα και η αντιπολίτευση αποδυναμωμένη είναι παρατηρητής των εξελίξεων και ψηφίζει όσα αρνούνται οι Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.
Και φυσικά ηχηρή σιωπή από παντού, ακόμα και από όσους παρατηρούν μια πολιτική μετάλλαξη στο Πρωθυπουργού, ξεχνώντας το δίλημμα που έθεσε στον Ελληνικό λαό και το σκίσιμο των Μνημονίων είναι άξια υπενθύμισης .
Ρουθούνι δεν άνοιξε με την απόφαση της ιδιωτικοποίησης των περιφερειακών αεροδρομίων, όταν σε παρελθοντικά ρεπορτάζ, βλέπουμε αιχμηρές δηλώσεις και πολεμική ετοιμότητα από τοπικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.
Τελικά η πρώτη φορά Αριστερά με Μνημόνιο απέδειξε το έλλειμμα πολιτικού λόγου και σχεδιασμού, καθώς η νέα κυβέρνηση ακολουθεί την πεπατημένη και τις πρακτικές τις Πασοκονεοδημοκρατίας, με γνώμονα την παραμονή στην εξουσία.
Ετοιμαστείτε για νέα τεχνητά διλήμματα, για αντιπαραθέσεις χωρίς ουσία, αφού και σε αυτές τις εκλογές το πολιτικό περιεχόμενο θα απέχει και θα αρκεστούμε στα συνθήματα και το ποιος έφαγε τα περισσότερα.
Όσοι ωστόσο συναινούν στα νέα δεδομένα ενός σκληρού Μνημονίου, είναι αποδέκτες μιας νέας κατάστασης, καθώς το να επιλέγεις να κάνεις τον επαναστάτη μέσω ανακοινώσεων και διαφοροποιήσεων για τα μάτια της κοινής γνώμης δεν πείθει κανέναν.
Ας ελπίσουμε ότι δεν θα βιώσουμε τα χειρότερα.